Morgunblaðið - 20.09.2003, Blaðsíða 42

MINNINGAR
42 LAUGARDAGUR 20. SEPTEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Þórarinn Svein-björnsson fædd-
ist í Reykjavík 21.
ágúst 1928. Hann
lést á Sjúkrahúsi Sel-
foss 11. september
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Svein-
björn Benediktsson,
f. 6.8. 1895 að Grenj-
aðarstað í S-Þing., d.
9.5. 1948, og Elín-
borg Kristín Stefáns-
dóttir, f. 17.5. 1904
að Fallandastöðum í
V-Hún., d. 9.6. 1996.
Systkini Þórarins
eru: Þórður, f. 15.3. 1926; Ásta, f.
2.8. 1927, d. 10.1. 1993; Gríma, f.
4.1. 1931; Vilborg, f. 25.2. 1939;
og Stefanía Þórdís, f. 19.6. 1944.
Þórarinn kvæntist 18. júní
1997 eftirlifandi eiginkonu sinni,
Þórgunni Jónsdóttur, f. 22.12.
1948. Foreldrar hennar eru Þór-
gunnur Ársælsdóttir, f. 2.7. 1915,
d. 5.1. 1972, og Jón Steingríms-
son, f. 27.7. 1914. Barn þeirra er
Matthías, f. 17.5. 1989.
Fyrri kona Þórarins var Anna
María Scheffelaar, f. 30.4. 1931 í
Hollandi. Þau skildu. Börn þeirra
eru: Stefán Jóhann, f. 18.10.
1961, búsettur í Hollandi. Stefán
kvæntist 1983 Mar-
ianne de Bruyn frá
Hollandi, f. 12.1.
1964. Þau skildu.
Börn þeirra eru: a)
Axel, f. 20.11. 1983,
b) Dagmar, f. 1.2.
1985, og c) Sunna, f.
7.6. 1990, öll búsett í
Hollandi. Stefán
kvæntist 22.10. 2002
Arönku Ilonu Span-
rasp, f. 30.12. 1964;
og Linda, f. 19.8.
1966, búsett í Hol-
landi.
Þórarinn ólst upp
hjá foreldrum sínum í Reykjavík.
Hann lauk gagnfræðaprófi frá
Ingimarsskóla 1945; prófi frá
Garðyrkjuskóla ríkisins 1948; og
vann nokkur ár við garðyrkju-
störf í Reykjavík, Gautaborg,
Kaupmannahöfn, London og Ed-
inborg. Hann stofnaði Fjölprent
hf. 1955 og var prentsmiðjustjóri
þar um langt árabil. Hann fluttist
ásamt fjölskyldu sinni til Stokks-
eyrar árið 1995 þar sem hann
sinnti garðyrkjustörfum síðustu
árin.
Útför Þórarins verður gerð frá
Eyrarbakkakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Ég kveð þig, kæri bróðir.
Ég minnist mín sem barns sitjandi
á öxlum Þórðar bróður á leiðinni að
heilsa upp á þig þegar þú varst í garð-
yrkjuskólanum í Hveragerði. Ég
minnist þegar ég barn henti mér
grenjandi á gólfið í frekjukasti og þú
komst og tókst í lurginn á mér fyrir
frekjuna og óhemjuskapinn. Ég
minnist þess að þú fórst til útlanda í
langan tíma og einn góðan veðurdag
varstu aftur kominn heim í eldhús.
Ég minnist þess þegar þú hættir að
kalla mig Dísu og kallaðir mig Stef-
aníu í staðinn því að við vorum orðin
fullorðin og gælunöfn áttu ekki við
lengur. Ég man að þú tókst mig í
vinnu þegar ég þurfti á vinnu að
halda og það entist í um tvö ár. Sá
tími var bæði stormasamur og ljúfur.
Þú reyndir á þolinmæði mína þá, en
þú kenndir mér líka margt og gafst
mér aukið sjálfstraust sem varð mér
ómetanlegt veganesti seinna. Þetta
var erfitt tímabil í ævi þinni og fyrir
mig var þetta tímabil vegamóta.
Ég minnist af hversu mikilli gleði
þú tókst á móti mér þegar ég kom í
heimsókn „heim“. Ég minnist þegar
þú bauðst okkur Vilborgu í mat og
hafðir lagt á borð með dúk og tau-
servíettum og veittir okkur fint
franskt vín með matnum. Og matur-
inn var framreiddur í pottunum og
hamborgarhryggurinn kom á borðið í
ofnskúffunni og við skrældum okkar
eigin kartöflur og nutum kvöldsins.
Ég minnist margra heimsókna í íbúð-
ina þína á efsta lofti í gamla Guten-
berghúsinu þar sem allt var einn
geimur nema eldhúsið og klósettið.
Eitt hornið var svefnpláss, annað
skrifstofa, sófi á miðju gólfi og stór
blómaskáli gaf útsýni yfir höfnina og
Akrafjallið. Í svefnplássinu var sturt-
an á miðju gólfi með gardínu í kring.
Ég minnist þess að ég tók eftir
breytingu á þér eftir að þú hittir Þór-
gunni. Mér fannst eins og þú værir
ekki á eins miklu spani og áður. Og
þegar þið fluttust í litla húsið á
Stokkseyri komstu aldeilis í essið
þitt. Ánægjan sem þú fannst í garð-
inum þar var augljós þegar þú varst
að sýna mér þann fjölda af plöntum
sem þú hafðir safnað þar saman. Þeg-
ar þú svo fluttir í stærra hús með
meira landi hafðirðu meira pláss til að
planta. Ég minnist heimsóknar þegar
þið Matthías voruð saman að byggja
dúfna- eða kanínuhús. Þið feðgar
virtust oftast vera að vinna að ein-
hverju verkefni saman þegar við
komum í heimsókn.
Mér er dýrmæt minningin um þeg-
ar við hittumst síðast. Við komum í
heimsókn til ykkar í grenjandi rign-
ingu og slagviðri og eftir góðar veit-
ingar dróstu mannskapinn út til að
sjá plönturnar sem þú hafðir bætt við
í garðinn og litlu trén sem þú hafðir
plantað í landið þitt. Þessi tré verða
minnisvarði þinn.
Þakka þér fyrir allt sem þú gafst
mér.
Stefanía.
Þórgunnur móðursystir mín kom
til Íslands frá Bandaríkjunum árið
1982 og skömmu síðar kynntist hún
Þórarni Sveinbjörnssyni. Þau felldu
fljótt hugi saman og hófu búskap. Síð-
an fæddist Matthías. Þau bjuggu
fyrst í Þingholtsstræti hjá prent-
smiðju Þórarins. Þórarinn seldi svo
fyrirtækið og þau fluttu til Stokks-
eyrar og bjuggu þar þrjú, nú síðast á
jörðinni Birkihlíð.
Þórarinn var hlýr og kátur maður.
Hann var rólegur og yfirvegaður en
einnig fylgdi honum sú nægjusemi og
það jafnaðargeð sem einkennir þær
kynslóðir Íslendinga sem þekkja ann-
að en skefjalaust meðlæti síðustu ára-
tuga. Ólíkt mörgum samtíðarmönn-
um sínum var hann vel sigldur, hafði
dvalið erlendis við nám og störf. Fyr-
ir utan prentsmiðjuna hafði hann
unnið við garðyrkjustörf hérlendis og
erlendis og selt listaverk um hríð.
Þórarinn fór vel með hjarta síns
auð. Eftir að hann seldi prentsmiðj-
una eyddi hann tíma sínum með fjöl-
skyldunni, hlúði að konu sinni og ól
upp son sinn. Fjölskyldan öll var
samrýmd, en samband þeirra feðga
var sérstaklega náið.
Húsið í Birkihlíð er látlaust en hlý-
legt. Þar er manni ávallt vel tekið,
stutt er í hláturinn og ilmandi tesopa.
Garðurinn er blómlegur. Þeir feðgar
hafa alið kanínur og dúfur á lóðinni og
með stuðningi föður síns hefur Matt-
hías ræktað bíla úti í skúr.
Við veikindi Þórarins hægðist á
framkvæmdum. Garðhúsið er hálf-
klárað og skógræktin skammt á veg
komin. Samt eru þar drög að nýrri
ljóðabók Þórgunnar og í þorpinu bíð-
ur gamall Oldsmobile þess að njóta
aðhlynningar hjá bílasmiðnum Matt-
híasi. Matthías hyggst einnig glerja
garðskálann og styðst við leið-
beiningar sem hann fékk frá föður
sínum. Hann nýtur þess að hafa hlot-
ið bestu gjöf sem nokkur faðir getur
gefið syni sínum, tíma, athygli, um-
hyggju og fyrirmynd.
Ræktunarmaðurinn Þórarinn
Sveinbjörnsson hefur kvatt þennan
heim en arfleið hans lifir enn hjá þeim
mæðginum í Birkihlíð.
Sveinn Valfells.
Í dag verður Þórarinn Svein-
björnsson vinur minn jarðsettur.
Kynni mín af Þórarni hófust fyrir lið-
lega fjórtán árum eða um líkt leyti og
Matthías, sonur þeirra Þórgunnar
Jónsdóttur, fæddist. Leiðir okkar
lágu þá oftast saman þegar fjölskyld-
ur okkar hittust, annaðhvort á heimili
þeirra Þórgunnar eða á heimili mínu
á Hellu. Í þeim gagnkvæmu heim-
sóknum snerist umræðuefnið gjarn-
an um málefni sem tengdust uppvexti
og þroska barnanna, um menningu
þjóðarinnar og ekki síst þau dægur-
mál sem efst voru á baugi.
Í Þórarni fann ég mann sem jöfn-
um höndum var hægt að ræða við af
mikilli einlægni jafnt um samtíð og
ekki síst um liðna tíma. Það var mér
mikið ánægjuefni að hlusta á frásagn-
ir Þórarins og skiptast á skoðunum
við hann um allt milli himins og jarð-
ar. Oft leituðum við hjónin til Þór-
arins og Þórgunnar með ýmiss konar
ráðleggingar hvað snertir garðrækt
og meðferð plantna og alltaf voru þau
tilbúin með ráðleggingar og uppörv-
un á þeim vettvangi.
Einn er sá þáttur sem ekki má láta
hjá líða að minnast á en það er þáttur
Þórarins í uppeldi sonarins Matth-
íasar, sem enn er á unglingsaldri.
Natni Þórarins við að setja sig inn í
áhugamál unglingsins, hlúa að þeim,
hvetja og styðja var hreint aðdáun-
arverð.
Ég er mjög þakklátur fyrir að hafa
fengið tækifæri til þess að kynnast
Þórarni, því að þar fór hjarthlýr mað-
ur með mikla þekkingu af reynslu
daganna, fullur af næmleika fyrir list-
um og hinu ritaða máli. Frásögur
hans frá liðnum tíma eru mér mjög
ofarlega í huga og hafa veitt mér inn-
sýn í reynsluheim manns sem virtist
taka málum samtímans af skilningi
og þroska.
Um leið og ég bið fyrir minningu
Þórarins bið ég þess af einlægni að
þau Þórgunnur og Matthías, svo og
aðrir ættingjar Þórarins, njóti Guðs
blessunar.
Sigurgeir Guðmundsson, Hellu.
ÞÓRARINN
SVEINBJÖRNSSON
Í dag kveðjum við heið-
ursmanninn Þórarin Svein-
björnsson með söknuði, ljúfan
mann í fasi og framkomu, prúð-
menni, sem á hógværan, hljóð-
látan hátt bjó yfir framsýni og
dugnaði. Því fylgdi ætíð eft-
irvænting að sjá garðinn sem
hann hafði ræktað af alúð og
listfengi og heyra fyrirætlanir
hans um frekari ræktun land-
areignarinnar. Tilhlökkun var
einnig að ræða við Þórarin og
njóta þekkingar hans og yfirsýn-
ar um margvísleg málefni.
Með Þórarni og hans góðu
fjölskyldu, Þórgunni og Matt-
híasi, urðu til augnablik sem að-
eins verður líkt við töfra.
Við þökkum gefandi sam-
verustundir sem við hefðum ósk-
að að yrðu margar fleiri.
Ársæll og Gyða.
HINSTA KVEÐJA
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við and-
lát og jarðarför kærrar frænku okkar,
SOFFÍU VILHJÁLMSDÓTTUR,
Skeggjagötu 12,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks elli- og hjúkrun-
arheimilisins Grundar fyrir frábæra umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Systkinabörnin.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma, langamma og langalangamma,
ÞORBJÖRG HALLMANNSDÓTTIR
frá Króki í Ölfusi,
sem lést sunnudaginn 14. september, verður
jarðsungin frá Kotstrandarkirkju mánudaginn
22. september kl. 14.00.
Guðmundur Einar Pálsson,
Reynir Pálsson, Maríe LaCour Hansen,
Sigurður Ingi Óskarsson, Gunnhildur Aagot Gunnarsdóttir,
Hallmann Ágúst Óskarsson, Erna Pétursdóttir,
Björgvin Snævar Edvardsson,
Björg Óskarsdóttir, Guðni Andreasen,
Garðar Óskarsson, Árný Guðrún Jakobsdóttir,
Óskar Þór Óskarsson, Sigrún Sigurðardóttir,
Jón Ólafur Óskarsson, Þórdís Sigurþórsdóttir,
Sigurður Hallmannsson,
ömmubörn, langömmubörn og langalangömmubörn.
Alúðarþakkir flytjum við öllum þeim, sem sýndu
okkur samúð og hlýju við andlát og útför
JÓNS PÁLMASONAR,
Ölduslóð 34,
Hafnarfirði.
Sigrún Aðalbjarnardóttir,
Þorgerður Jónsdóttir, Steingrímur Þórðarson,
Viðar Hrafn Steingrímsson, Lena Karen Sveinsdóttir,
Sigrún Steingrímsdóttir, Nikulás Árni Sigfússon,
Hrefna Margrét Viðarsdóttir.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
FRIÐMEY BENEDIKTSDÓTTIR
frá Erpsstöðum,
Háaleitisbraut 123,
Reykjavík,
sem lést á heimili sínu föstudaginn 12. sept-
ember, verður jarðsungin frá Bústaðakirkju
mánudaginn 22. september kl. 13.30.
Guðmundur F. Jónsson,
Ísleifur H. Guðmundsson,
Jón Guðmundsson, Renate Gudmundsson,
Gunnar B. Guðmundsson,
Guðmundur Chr. Jónsson,
Juliane Gudmundsson.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför eiginmanns míns, föður
okkar, afa og langafa,
ÓSKARS INGA MAGNÚSSONAR
bónda,
Brekku, Skagafirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar II á
Heilbrigðisstofnuninni á Sauðárkróki.
Herfríður Valdimarsdóttir,
Guðrún Valdís Óskarsdóttir,
Magnús Ingi Óskarsson, Signý Jóhannesdóttir,
Rósa Margrét Hjálmarsdóttir,
Erla Hlín Hjálmarsdóttir,
afabörn og langafabörn.