Morgunblaðið - 21.01.2004, Qupperneq 36
MINNINGAR
36 MIÐVIKUDAGUR 21. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Stíll stórbrotins per-
sónuleika er eins og
fjalllendi, eitthvað sem
skiptir máli í mannlífs-
flórunni, viðmiðun
fólks í starfi og leik
Þannig persóna var Bogi í Eyjabúð,
hæglátur, hnyttinn, meinhæðinn,
gagnrýninn, traustur vinur vina
sinna og verslunarmaður af Guðs
náð. Þegar litlar flugvélar koma inn
til lendingar virðast þær koma með
miklum hraða en þegar stórar flug-
vélar, Concorde og Boeing 747 koma
inn til lendingar, virðast þær fljúga
ofurhægt. Þannig var fasið hans
Boga í Eyjabúð, eins og löngu ára-
togin á stærstu áraskipunum, traust,
markvisst, óhagganlegt.
Fjórir ættliðir í karllegg hafa
komið að Eyjabúð, þessari merku og
lífseigu verslun á mótum Strandveg-
ar og Heiðarvegar í Vestmannaeyj-
um. Fyrst Friðfinnur Finnsson kaf-
ari, þá Bogi og nú eru þeir á vaktinni
Friðfinnur Finnbogason og sonur
hans Gunnar, allir með sama stílinn í
hnyttni orða þó vissulega sé nokkur
stílsmunur að hætti góðra sögu-
manna. Í um hálfa öld var Finnbogi
Friðfinnsson potturinn og pannan í
þessari sérstæðu og persónulegu
búð, sem í bland er skipa- og bygg-
ingarþjónustuverslun, veiðimanna-
verslun, félagsmiðstöð, menningar-
miðstöð, ferðaskrifstofa, starfs-
miðlunarstöð fyrir sjómenn og
málstofa hins daglega lífs þótt gólf-
flöturinn í búðinni sé aðeins nokkrir
fermetrar fyrir gesti og gangandi. Í
þessari búð hefur maður verið tekinn
á beinið eins og hver annar ef þurfa
þótti og skipti þá engu hvort maður
hafði aðeins átt erindi í sakleysi sínu
FINNBOGI
FRIÐFINNSSON
✝ Finnbogi Frið-finnsson fæddist
í Vestmannaeyjum 3.
apríl 1927. Hann lést
á heimili sínu aðfara-
nótt 21. desember
síðastliðins og fór út-
för hans fram 27.
desember, í kyrrþey
að ósk hins látna.
til þess að kaupa
nokkra nagla. Oft var
Bogi klár með heilu
ræðurnar um kvótann,
efnahagsmálin, trill-
urnar og það sem
hendi var næst og var
þá ekkert að mylja
moðið. Hver fékk sitt
tæpitungulaust.
Það var svo oft gam-
an að Boga og hvað
hann fór vel með óþol-
inmæðina. Ef maður
keypti kannski tíu
stykki af 4 mm
skrúfum, tíu af 5 mm
og tíu af 6 þá fannst Boga auðheyri-
lega knappt keypt af svo mörgum
tegundum og sagði þá gjarnan: „Það
er bara verið að hamstra.“
Bogi lét sér fátt um finnast þar
sem hégóminn kögraði menn og mál-
efni, vék sér heldur til hlés og hélt
sínu striki án þess þó að vera nokkuð
að abbast. Margar sögur eru til af
Boga og tilsvörum hans, oftast kall-
aðar Eyjabúðarsögur. Í Eyjum hafa
lengi tíðkast gælunöfn, oftast mein-
laus en stundum frekar ósnyrtileg
orð þótt meiningin sé í sjálfu sér sak-
laus. Einu sinni kom mikill ágætis-
maður inn í Eyjabúð til Boga og
keypti 20 lítra af fúavarnarlegi á
girðinguna heima hjá sér. Þessi mað-
ur sat hins vegar uppi með gælu-
nafnið fótafúni vegna þess að sjúk-
dómur í hnjám bjagaði eilítið
göngulag hans. Þegar viðskiptavin-
urinn gengur út úr Eyjabúð segir
Bogi löturhægt: „Jæja, vinur, gangi
þér vel í fótabaðinu.“ Þessu innskoti
var ekki vel tekið.
Bogi var um árabil í kór Landa-
kirkju og hringjari með pomp og
prakt, en hann var mjög virkur í
mörgum góðum og starfssömum fé-
lögum í Eyjum og gegndi mörgum
trúnaðarstörfum í þeim. Faðir Boga,
Friðfinnur var sóknarnefndarfor-
maður í Landakirkju lengi vel og
Ásta móðir Boga lét ekki sinn hlut
eftir liggja. Einu sinni komu þau
hjón úr heimsókn til kirkju á Norð-
urlandi og rómuðu mjög hina fallegu
búninga sem kór kirkjunnar var í við
athafnir. Ásta talaði mikið um mik-
ilvægi þess að taka þennan sið upp í
Landakirkju. Boga fannst líklega
svona og svona um hugmyndina og
allt í einu tekur hann fram í fyrir
mömmu sinni og segir: „Mamma,
tókstu nokkuð eftir því í hvernig
búning hringjarinn var?“
Einu sinni hringdi maður í Eyja-
búð og spurði Boga hvort hann ætti
kústsköft ? „Jaaaaá,“ svaraði Bogi á
löngu nótunum. „Stingdu þeim upp
í,“ sagði sá sem hringdi og bætti við
orði sem er ekki birtingarhæft í
minningargrein. Bogi haggaðist ekki
frekar en fyrri daginn, við rudda-
skap þess sem hringdi og svaraði of-
ur rólega: „Lengri eða styttri gerð-
inni?“
Þegar eldgosið hófst í Heimaey
1973 gekk mikið á fyrstu nóttina en
Bogi í Eyjabúð vaknaði ekki þrátt
fyrir símhringingar. Þá var björgun-
arsveitarbíll sendur heim til Boga og
eftir barning á húsið kom Bogi loks
hinn rólegasti út á tröppur á nátt-
sloppnum. Óðamála sögðu björgun-
arsveitarmenn honum að það væri
komið gos. „Jæja,“ svaraði Bogi með
langinsplæsinu í rómnum, „þið skul-
uð bara setja það á tröppurnar.“
Einu sinni kom norðanmaður sem
vann í vélsmiðjunni Magna inn í
Eyjabúð í önn dagsins. Þessi maður
heitir Jón Víkingur og tók síðar upp
listamannsnafnið Johnny King og
varð sporgöngumaður Hallbjörns
kántrýsöngvara. Jón Víkingur hafði
áhuga á að skoða verkfærasett í
glugga Eyjabúðar og spurði Boga
síðan hvort hann gæti ekki fengið
keypt fínlegustu verkfærin úr stóra
kassanum, hann vantaði ekki annað.
Bogi tók þessu hjali ekki vel og svar-
aði að bragði: „Nei, það tekur því
ekki að selja þetta í stykkjum, það er
svo sjaldan sem hér reka inn nefið
fornhasajúðar sem vilja kaupa svona
í stykkjatali.“
Maður kom inn í Eyjabúð galvask-
ur og hátt stemmdur og heilsaði
Eyjabúðarfeðgum: „Komið þið sælir,
höfðingjar.“ „Sæll höfðingjasleikja,“
svaraði Bogi að bragði og maðurinn
rauk út.
Einu sinni kom inn í Eyjabúð ein-
hentur sjómaður, Kúti, kallaður Kúti
einhenti, en hann hafði misst vinstri
handlegginn við öxl. Hann keypti
slatta af málningu, sökkum og fleiru
og um leið og hann gekk út úr Eyja-
búð kallaði Bogi: „Kúti minn, þú
berð þetta bara með einni hendi,
passaðu að ofreyna þig ekki í vinstri
handleggnum.“
Daginn áður en Bogi féll frá hitti
Ástþór, bróðursonur hans, frænda
sinn umvafinn sinni stóisku ró og
segir: „Mikið er ég feginn að sjá þig,
Bogi minn.“ „Já,“ svaraði Bogi, „ég
þyki alveg ómissandi.“
Og það er alveg kórrétt, svona
menn eru ómissandi, en sem betur
fer kemur maður í manns stað og
börnin þeirra Kiddýjar og Boga hafa
sýnt að þau falla ekki langt frá eik-
inni og lengi er Kiddý búin að vera
hið trausta og farsæla ankeri fjöl-
skyldunnar við hlið manns síns. Það
hefur verið öflugt að eiga vináttu
manna eins og Boga í Eyjabúð, því
viðmiðunin hefur verið að gera lífið
skemmtilegt, gera gott úr hlutunum,
góða hluti. Megi góður Guð styrkja
og blessa eftirlifandi eiginkonu, börn
og barnabörn og aðra ástvini. Megi
leiðin fram á við lýsa af minningunni
um stórbrotinn persónuleika sem
hafði stíl.
Árni Johnsen.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar ástkærs sambýlis-
manns míns, föður okkar, stjúpföður, sonar
okkar, tengdasonar, bróður okkar og mágs,
INGVARS ÞÓRS HALLDÓRSSONAR,
Miðvangi 16,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til stjórnenda og starfsmanna
Hlaðbæ Colas, hjúkrunarfólks og lækna á deild
13-G Landspítala og frábæru hjúkrunarfólki Heimahlynningar.
Ragnheiður Jónsdóttir,
Tinna, Sunna og Sif Ingvarsdætur,
Daníel Örn og Karen Björg Gíslabörn,
Inga Steinþóra Ingvadóttir, Már Björgvinsson,
Halldór Kristinsson,
Hertha María Tómasdóttir,
Dagrún og Berglind Másdætur og fjölskyldur,
María Richard og Jóna Bára Jónsdætur og fjölskyldur.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
REBEKKA LÓA LÚTHERSDÓTTIR,
áður til heimilis í Sörlaskjóli 90,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir laugardaginn
17. janúar sl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þórður Óskarsson, Bryndís Kristinsdóttir,
Guðmundur Rúnar Óskarsson, Ólöf Ingibjörg Guðjónsdóttir,
Sigurður Páll Óskarsson, Ragnheiður Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
vinarhug og samúð vegna andláts og útfarar
elskulegrar eiginkonu, móður okkar, tengda-
móður, ömmu, langömmu og systur,
GUÐMUNDU (Gógóar) SIGRÍÐAR
ÓSKARSDÓTTUR
nuddara,
Hrísmóum 1,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir til starfsfólks líknardeildar LSH í Kópavogi.
Ingimar Eydal Lárusson,
Eygló Pálsdóttir, Gunnar Magnússon,
Jón Örn Pálsson, Elísabet Kjartansdóttir,
Sólborg Ingimarsdóttir, Magnús Hafsteinsson,
Sigríður Inga Ingimarsdóttir, Valgeir Vilmundarson,
Svafar Ingimarsson, Ósk Kristjánsdóttir,
Svava Axelsdóttir, Grímur Haraldsson
og fjölskyldur.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
GUÐBJÖRG MARÍA SIGFÚSDÓTTIR
frá Stóru-Hvalsá,
Hrútafirði,
Sólvangsvegi 3,
Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju
fimmtudaginn 22. janúar kl. 13.30.
Gunnbjörn Jónsson,
Kristín Gróa Gunnbjörnsdóttir, Ingimar Kristjánsson,
Sigfús Brynjar Gunnbjörnsson, Anna Björk Brandsdóttir,
Jón Valdimar Gunnbjörnsson, Ragna Jóna Helgadóttir,
Sólbjörg Gunnbjörnsdóttir, Rósinkar Snævar Ólafsson,
Kristbjörg Gunnbjörnsdóttir, Heimir Lárus Hjartarson,
Guðjón Heiðar Gunnbjörnsson, Elínborg Sigvaldadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
AXELS WILHELMS EINARSSONAR,
Rauðalæk 14,
Reykjavík.
Guðrún Erna Jónsdóttir,
Guðrún Þórdís Axelsdóttir, Tómas Jónsson,
Jón Sturla Axelsson,
Einar Rúnar Axelsson, Gunnhildur Manfreðsdóttir,
afabörn og langafabörn.
Þökkum innilega öllum þeim sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR G. STEPHENSEN,
hjúkrunarheimilinu Eir,
síðast til heimilis
á Snorrabraut 56,
Reykjavík.
Stefán Pálsson, Guðrún Jónsdóttir,
Sesselja Pálsdóttir,
Páll Arnór Pálsson, Ragnheiður Valdimarsdóttir,
Signý Pálsdóttir, Árni Möller,
Þórunn Pálsdóttir,
Sigþrúður Pálsdóttir,
Anna Heiða Pálsdóttir, Hilmar Ævar Hilmarsson,
Ívar Pálsson, Gerður Thoroddssen,
barnabörn og barnabarnabörn.
SÓLVEIG BÁRA STEFÁNSDÓTTIR
lést á hjúkrunardeild Heilbrigðisstofnunarinnar
á Blönduósi 31. desember 2003.
Útför hennar fór fram í kyrrþey frá Lágafells-
kirkju í Mosfellsbæ 9. janúar sl.
Jarðsett var í kirkjugarðinum á Mosfelli.
Þökkum samúð og hlýhug.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
líknarstofnanir.
Guðrún Eyja Erlingsdóttir,
Karl Heiðberg Cooper,
tengdabörn og afkomendur.
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar
og hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til
að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður,
en ekki í greinunum sjálfum.
Formáli
minning-
argreina