Morgunblaðið - 28.03.2004, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28. MARS 2004 23
var skyggni þá sæmilegt.
Hópurinn áði á jöklinum í ca 1.050
metra hæð í kvosinni austanverðri og
þar náðum við NMT-sambandi við
Bjarna Skarphéðin og létum vita af
ferðum okkar. Því næst var farið fram
á brúnina við Axarfellsjökul þar sem
hann skríður fram úr kvosinni. Kom
þá í ljós að sú leið er með öllu ófær
niður. Var því nauðsynlegt að finna
Norðurlambatungur og ármót Lam-
batungnaár og Jökulsár til þess að
komast á áfangastað.
Þar sem við vorum komin niður í ca
800 metra hæð urðum við að fikra
okkur uppávið í þessu landslagi þar
sem skiptast á skaflar og móbergs-
hjallar. Var þetta bæði tafsamt og erf-
itt á móti austanhríðinni. Ferðin sótt-
ist hægt og um kl. 11 að kvöldi voru
allir orðnir nokkuð þreyttir þegar við
heyrðum allt í einu árnið. Drógum við
þá ályktun að þetta hlyti að vera Jök-
ulsá í Lóni og að ármótin væru
skammt undan. Var því ákveðið að
fara niður mikinn skafl sem þarna var
fyrir framan okkur. Gekk það greið-
lega, en þegar niður kom áttuðum við
okkur á því að við vorum innarlega í
gljúfri Lambatungnaár um 3 km frá
ármótunum. Gljúfrið reyndist auk
þess ófært með öllu.
Nú var klukkan hálfeitt um nótt,
veður að vísu þokkalegt og tunglskin
en ferðalangar orðnir þreyttir. Eftir
nokkra umræðu var ákveðið að halda
ferðinni áfram og koma okkur í skál-
ann. Þurftum við nú að hækka okkur
um 500–600 metra upp á háhrygg
Norðurlambatungna áður en við gát-
um tekið stefnuna aftur á ármótin.
Sóttist ferðin nú ágætlega undan hall-
anum. Þessi næturganga í tunglskin-
inu verður okkur vafalaust ógleym-
anleg.
Kærkomin hvíld
Við komum að Lambatungnaá rétt
ofan við ármótin um klukkan hálffjög-
ur um nóttina og óðum hana án telj-
andi vandræða en þá er stutt eftir í
skálann þar sem okkar beið kærkom-
in hvíld og vistir sem félagar úr
Ferðafélagi Austur-Skaftfellinga
höfðu flutt fyrir okkur um veturinn.
Allt erfiðið var þess virði þegar búið
var að elda matinn og hópurinn naut
hvíldar í þessum ágæta skála.
Við dvöldum þarna um daginn og
hvíldum okkur en héldum að morgni
næsta dags fram með Jökulsá upp
Illakamb á Kjarrdalsheiði eins og
áætun gerði ráð fyrir. Fyrirfram var
búist við því að við gætum þrætt veg-
inn en þegar við komum upp í 500
metra hæð hvarf hann að mestu í
snjóskafla. Nú var komið suðvestan-
rok og rigning og lítið skyggni. Brátt
fór okkur að gruna að við værum ekki
á réttri leið. Var þá sest niður og tekið
upp kort til að finna GPS-punkta sem
myndu skila okkur á áfangastað.
Þetta gekk eftir og reyndist auðvelt
að þræða þessa punkta yfir heiðina en
þar beið okkar Bjarni Skarphéðinn og
ferjaði okkur til byggða. Gangan yfir
Kjarrdalsheiði tók um 6 tíma og var
erfið og engin skemmtun í slæmu
skyggni.
Næsta ár á eftir fór jöklaklúbbur-
inn aðra ferð á þessar slóðir í miðjum
maímánuði og voru nú í för með okkur
Brynjólfur Mogensen og Björn Mar-
teinsson. Að þessu sinni var heiðskírt
og glampandi sólskin í Goðahnjúkum
og gafst okkur þá tækifæri til að
skoða okkur um þar, ganga á Grendil
og næsthæsta tindinn sem liggur suð-
vestan við Grendil sem nefndur er
Deilir á kortum en við kusum að
nefna Hnátu vegna lögunar sinnar.
Við slíkar aðstæður er óviðjafnanleg
náttúrufegurð og útsýni sem blasir
við til allra átta og ferð á Goðahnjúka
því vel áhættunnar virði.
Að þessu sinni var okkur ljóst frá
byrjun hver besta leiðin væri frá
Goðahnjúkum í Múlaskála. Þegar
komið er niður í kvosina við Grendil
er mikilvægt að halda hæð og ganga
út hlíðina til hægri áleiðis að Norð-
urlambatungum í u.þ.b. 1.100 metra
hæð. Með því móti er komið beint á
hábungu Norðurlambatungna og því
greið leið niður að ármótunum.
Höfundur hefur í fórum sínum
nokkra GPS-punkta á þessari leið fyr-
ir áhugasama.
Höfundur er læknir.Mokað frá skáladyrunum. Til hægri sjást Austfjarðafjöll í fjarska.