Morgunblaðið - 13.05.2005, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 13. MAÍ 2005 23
MINNSTAÐUR
AUSTURLAND
LANDIÐ
NOKKRAR mikilsverðar hugleiðingar djúpviturs
fræðimanns um grjót og eðlisfræði, nefnir Einar
Kolbeinsson, bóndi í Bólstaðarhlíð í Austur-
Húnavatnssýslu, kvæði sitt um hrun gljúfrabúans
við Jöklu, eða Einbúans eins og steinninn með
tröllsandlitið var einnig kallaður. Kvæðið er svar
Einars við kvæði Davíðs Hjálmars Haraldssonar
á Akureyri um Einbúann, Álu og Mammon sem
birtist hér í blaðinu síðastliðinn þriðjudag en
gljúfrabúinn stóð sem kunnugt er á væntanlegu
lóðstæði Kárahnjúkavirkjunar.
Einar titlar sig hinn rómantíska náttúruunn-
anda í þessu sambandi.
Hér kemur kvæðið:
Við árbakka margfrægur einbúi sat,
og ýmislegt taldi að meini,
þó aftraði honum við umhverfismat,
– nú, að hann var gerður úr steini!
Að líta um öxl það var leiðinda þraut,
því liðugt ei gengu þær fettur,
að endingu koma svo uppgjöfin hlaut,
því einbúinn – hann var jú klettur!
Og margoft hann hefði sko orðastað átt,
við uppblásinn bakkann á móti,
og haldið þar ræður um hyggindi og sátt,
en hann var jú bara úr grjóti!
Ég verð nú að telja það vafasamt allt,
að viljandi slíkir sér fargi,
því einbúi sá er í iðuna valt,
var eldgamall moli úr bjargi!
Þá ályktun dreg ég að misjafn svo mjög,
sé mannfólks og jarðefna gangur,
og ennfremur teljast það líklega lög,
að lífvana er stórgrýtisdrangur!
Mér þykir það barasta þónokkuð leitt,
en þráðurinn sá er víst rauður,
að einbúinn drap sig jú alls ekki neitt,
því einbúinn – hann var sko dauður!
Sá afrakstur vorsins sem ólgaði og rann,
því olli sem varð ekki forðað,
að fúnaði stoðin sem fjötraði hann,
og fram til þess hafði þar skorðað.
Við árbakka margfrægur einbúi sat,
og átti ekki frekari kosti,
en velta í flauminn því vitað ei gat,
að vatn eykst að rúmmáli í frosti!
Hugleiðingar um grjót og eðlisfræði
Morgunblaðið/RAX
Gljúfrabúi Steinhöfuðið stóð á vesturbakka
Jöklu þar til nýlega að það hrundi. Hagyrðing-
ana greinir á um ástæður.
Glucosamine
(870 mg í hverjum belg)
ásamt engifer og turmeric
Fyrir vöðva og liðamót
PÓSTSENDUM
www.islandia.is/~heilsuhorn
Maður Lifandi Borgartúni 24,
Árnesapóteki Selfossi,
Yggdrasil Kárastíg 1, Fjarðarkaupum,
Lyfjaval Hæðasmára og Þönglabakka,
Lífslind Mosfellsbæ, Stúdíó Dan Ísafirði
Glerártorgi, Akureyri, sími 462 1889,
fæst m.a. í Lífsins Lind í Hagkaupum,
Kárahnjúkavirkjun | Á björtum vordegi fóru
sautján íslenskar konur í Soroptimistaklúbbi
Austurlands ásamt nokkrum börnum í hópferð
til að heimsækja konurnar við Kárahnjúka. Fé-
lagið hafði sl. haust boðið Kárahnjúkakonunum
með börn sín til samsætis í Kirkjumiðstöðinni á
Eiðum og þannig komið á langþráðum sam-
skiptum. Rofið þá samfélagslegu einangrun sem
þessar erlendu stallsystur þeirra hafa búið við
hér á landi og hlotið ríkulegt þakklæti fyrir. Nú
var komið að því að endurgjalda boðið.
Fyrst var farið í gagngera skoðunarferð um
byggingarsvæði Kárahnjúkastíflu í fylgd kín-
verska verkfræðingsins Julie Wang, sem vinnur
á tæknisviði Impregilo. Hún sagði frá framgangi
verksins, lýsti stærðum og umfangi, benti í aust-
ur og benti í vestur, sýndi távegginn sem er
hryggjarstykki stífluferlíkisins, frá öllum hliðum
og bauð hópnum að sólglitrandi Jöklu ofan og
neðan stíflu. Þetta var daginn fyrir slysið í tá-
veggnum, þegar nokkrir verkamannanna
hrundu með steypumótum fleiri metra niður í
gljúfrið. Þeir slösuðust ekki að ráði og þykir
undrum sæta. Argentínski öryggisfulltrúinn
Fatima Hoyes sem fór fyrir rútunni, sagði
távegginn verða tilbúinn eftir viku og rifjaði upp
sögur frá átta ára dvöl sinni í Kína og aðrar frá
Indlandi, Úganda og Simbabwe. Hún missti
drenginn sinn í fyrra og eftir leyfi sendi Impreg-
ilo hana til öryggisstarfa á Íslandi. Hún sagðist
þegar unna hinum íslensku víðernum og finna
þar ró í hjarta.
Blönduðust eins og deig í skál
Hin ítalska valkyrja Yole hélt utan um hópinn
á sinn viðfelldna hátt, með hlátrasköllum og ein-
lægni. Hún afsakaði enskuna sína í bak og fyrir
en sagðist tala sex önnur tungumál reiprennandi
eftir líf sitt víða um heim á verkstöðum Impreg-
ilo. Hún vakti athygli á því að aðstæður við Kára-
hnjúka væru til dæmis nokkuð ólíkar virkj-
unarsvæðum í Kína eða á Indlandi, þar sem
Impregilo-fjölskyldur hefðu mikil samskipti við
heimamenn, verslanir og þjónusta heimafólks
sprytti upp í túnfæti búðanna og konurnar hefðu
starfsmenn í heimilisþrifum, garðyrkju og versl-
unarferðum. Lífið í Kárahnjúkum væri á stund-
um erfitt fyrir þær og börnin og veggir húsanna
þrengdu sér inn í sálarlífið þar sem dagarnir
væru einhæfir, ekki síst um langan vetur. Nú eru
konurnar hins vegar flestar að undirbúa sum-
arleyfi í heimalöndum sínum og léttari á þeim
brúnin.
Eftir skoðunarferðina, sem verður að segjast
eins og er að var mun nákvæmari heldur en til
dæmis sveitarstjórnarmönnum úr nágrenninu
hefur verið boðið upp á undanfarið, var ekinn
hringur um búðir Impregilo og helstu póstar þar
tilgreindir. Loks var staðnæmst við klúbbhús
þeirra Kárahnjúkakvenna. Þar biðu þær bros-
mildar á útidyraþrepunum og buðu gesti sína
velkomna í bæinn. Innan dyra var dýrðlegt um
að litast, þrír tugir kvenna af ólíkustu þjóðernum,
sumar í litríkum búningum heimalanda sinna og
allar fallegar, hver á sinn hátt. Á borðum voru
ekki færri en sextíu útgáfur af alveg hreint her-
legum þjóðlegum kræsingum, sem konurnar
höfðu sjálfar útbúið og þær tóku það sérstaklega
fram að maturinn væri ekki búinn til í sexhundr-
uðmanna-mötuneyti Impregilo. Börnin, íslensk
og útlend, hlupu saman um leikskólastofuna al-
sæl og þar sem tungumál dugði ekki til voru not-
aðar hendur og fætur, blýantar og blöð. Sam-
kundan var yndislega óformleg og konurnar
blönduðust eins og deig í skál í samræðum sínum
um heima og geima. Soroptimistakonurnar
sungu Krummavísur við mikla hrifningu og gáfu
gestgjöfum sínum fágaða íslenska undrasteina
frá Álfasteini í sögulok. Eins víst að einhvers
staðar eigi kona úr Kárahnjúkum heimboð í kaffi
á láglendi og vísi að vináttu við heimafólk.
Austfirskar dömur í
kaffiboði við Kárahnjúka
Dáðst að litlum dreng Þær Wang og Yan hrifust mjög af rauð-
hærða hnokkanum honum Nirði í fangi Áslaugar móður sinnar.
Morgunblaðið/Steinunn Ásmundsdóttir
Í stólpakjafti Íslenski hópurinn ásamt Julie Wang verkfræðingi og hinni ítölsku Yolie sem
stjórnaði undirbúningi heimsóknarinnar.
Þjóðernin mörg Konur og börn, þó af ólíku
þjóðerni væru, áttu ekki í neinum vandræð-
um með tjáskiptin.
Hvergi banginn í boðinu Jaana Lindberg frá Finnlandi með 8 mánaða gamla
drenginn sinn. Sá á ítalskan föður.
Eftir Steinunni Ásmundsdóttur
steinunn@mbl.is
Í AÐALBÚÐUM Impregilo við Kárahnjúka búa ekki aðeins fleiri hundruð karlmenn sem vinna
við framkvæmd Kárahnjúkavirkjunar, heldur einnig hátt í fjörutíu konur og á annan tug
barna, allt frá mánaðargömlum til fermingaraldurs. Flestar eru konurnar af erlendu bergi
brotnar og á Íslandi til að eiga fjölskyldulíf með eiginmönnum. Nokkrar þeirra vinna marg-
vísleg störf hjá Impregilo og eru til dæmis verkfræðingar, öryggisfulltrúar, tæknimenn eða í
skrifstofuhaldi hjá fyrirtækinu. Margar hafa átt allt sitt líf með Impregilo, bæði feður þeirra
og eiginmenn hafa unnið hjá ítalska verktakanum og þær búið í fjölmörgum löndum við alls-
konar aðstæður á framkvæmdastöðum. Þær fara í Egilsstaði á laugardögum með börn sín til
að versla það sem ekki fæst í Supermarket Kárahnjúka, setjast í kaffihornið í Kaupfélaginu til
að kasta mæðinni, skreppa kannski í sund og eru svo farnar aftur heim í fjallaþorpið sitt við
Kárahnjúka. Íslensku konurnar sem starfa fyrir Impregilo eru m.a. verslunarstjórar, trukka-
bílstjórar og þvottahússtarfsmenn, svo eitthvað sé nefnt. Börnin ganga ýmist í leikskóla eða
grunnskóla Impregilo við Kárahnjúka og konurnar hafa sérstaka félagsaðstöðu fyrir sig í
sömu búðarunu og leikskólinn.
Impregilo er fjölskylda þeirra