Réttur


Réttur - 01.06.1943, Blaðsíða 7

Réttur - 01.06.1943, Blaðsíða 7
RÉTTUR 83 yrði rústir á borð við Stalingrad eftir örstuttan leik. Og mannfólk- ið sjálft — það dýrmætasta af öllu — hvað yrði um það í slíkum hildarleik? Ef til vill yrði meginið af því flutt til Ameríku, þar sem það hyrfi á tveim kynslóðum í þjóðasæginn með rómantíska ást á týndri þjóð og furðulegri sögu hennar, — ef til vill héldist eitt- hvað við í afskekktum dölum á Islandi og vekti hjá leiði þjóðar- innar og flytti þeim nýbyggjum, sem landið næmu eftir hildarleik- inn mikla, söguna af því hvernig „vélamenning auðsins“ eyddi þeirri þjóð, sem fátækt, hungur, hafís og eldur ekki gat drepið. Þeim, sem finnast þessar hugleiðingar órar einir, ættu að íhuga, hvort nokkur hefðu trúað því 1930, að eftir áratug væri húið að uppræta Gyðinga í Þýzkalandi, — eða 1941 að á tveim árum þýzku innrásarinnar í Sovétríkin hefði 30 milljónum íbúa af 60— 70 milljónum manna á herteknu svæðunum verið tortímt. — Hverju inætti þá ísland búast við, ef um landið yrði harizt og það gengi á víxl úr greipum hernaðaraðilja? Sannleikurinn er, að það eru fleiri en við, sem sjáum þessa hættu. Wallace varaforseti Bandaríkj- anna, varaði nýlega við því, að 3. heimsstríðið kynni að hljótast af því, ef afturhaldið sigraði í Bandaríkjunum. Það er ekki aðeins um sjálfstæði íslenzku þjóðarinnar að tefla, ef til styrjaldar kæmi milli Ameríku og Evrópu. Sjálf tilvera ís- lendinga, sem þjóðar, er í veði. Aldrei hefur hvílt þyngri áhyrgð á herðum íslenzkrar kynslóðar en þeirrar, sem nú næstu mánuði og ár ákvarðar örlög vor, að svo miklu leyti, sem vér fáum þeim sjálf ráðið. Aldrei hefur oltið meir á því að íslandi væri stjórnað einvörðungu með tilliti til hagsmuna og framtíðar þjóðarheildarinnar, en án tillits til sérhagsmuna vold- ugra einstaklinga hennar, — stjórnað sem algerlega sjálfstæðu landi án þess að láta erlenda drottna ná tökum eða tangarhaldi á þjóð eða landi. Aðeins með slíku móti, með þeirri framsýni og varkárni, er ger- ir ráð fyrir því versta, því það góða skaði ekki, er von til þess að stýra landinu fram hjá þeim öldum, er upp rísa, ef heimsdrottn- unarstefna í fasismastíl yrði ofan á í Ameríku.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.