Réttur


Réttur - 01.06.1943, Blaðsíða 53

Réttur - 01.06.1943, Blaðsíða 53
RÉTTUR 129 Nú hefur það verið gert. Fulltrúar Alþýðusambandsins fóru til Akureyrar og gerðu tilraunir til að sameina félögin með samkomu- lagi. En þeir Erlingur höfnuðu öllum sáttaboðum. Var þá stofnað nýtt félag og gengu þegar í það allir félagar Verkamannafélags Akureyrar, sem var lagt niður, þorri verkamanna úr Erlingsfélag- inu og fjöldi óflokksbundinna verkamanna. Hið nýja félag hefur nú samið við atvinnurekendur og náði góðum samningum og hafa félagar þess forgangsrétt til vinnu. Félagi Erlings var vikið úr Al- þýðusambandinu og er það nú úr sögunni sem verkalýðsfélag. Þar með hefur tekizt að sameina verkalýðsfélögin um allt land og hafa þau að heita má öll bundizt samtökum í Alþýðusamband- inu. Orfáar undantekningar eru þó, og meðal þeirra iðnfélög i Reykjavík. Er þess að vænta, að innan skamms verði öll þessi félög undantekningarlaust sameinuð í heildarsamtökum verkalýðsins. Skipulagsleg eining og styrkleiki samtakanna er nú miklu meiri en nokkru sinni fyrr. KAUPLÆKKUNARTILRAUNIR ATVINNUMÁLARÁÐHERRA Þau tíðindi gerðust rétt áður en síldarvertíð skyldi hefjast, að Vilhjálmur Þór alvinnumálaráðherra neitaði að viðurkenna sam- þykkt stjórnar Síldarverksmiðja ríkisins um verð fyrir bræðslu- síld í sumar og tók sér sjálfdæmi til þess að ákveða lægra verð fyrir síldina. Aðeins fáir bátar gáfu sig fram fyrir þetta verð, enda buðu einkaverksmiðjurnar saina verð og stjórn ríkisverk- smiðjanna hafði gert tillögu um. Mótmælin drifu að hvaðanæfa, frá félögum útgerðarmanna og sjómanna og frá Alþýðusamband- inu. Stjórn ríkisverksmiðjanna sneri sér nú til þingflokkanna. Þrír þeirra, Sósíalistaflokkurinn, Sjálfstæðisflokkurinn og Alþýðuflokk- urinn, lýstu sig eindregið andvíga þessu tiltæki atvinnumálaráð- herra. Sá hann þá sitt óvænna, lét undan og viðurkenndi tillögu ríkisverksmiðj ustj órnarinnar. Vilhjálmur hafði samið um verðið á síldarafurðunum upp á sitt eindæmi, án þess svo mikið sem gefa stjórn Síldarverksmiðja rík- isins eða nokkrum fulltrúa þeirra manna sem þenna atvinnuveg
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.