Réttur - 01.01.1947, Qupperneq 17

RÉTTUR
17
um Sósíalistaflokksins. Það tókst að tildra stjórn Stefáns
Jóhanns saman gegn meira og minna ákveðinni andstöðu
margra þingmanna í öllum stuðningsflokkum stjórnar-
innar. Einu blöðin, sem fögnuðu stjórninni af alúð, voru
Vísir, blað heildsalanna, Ófeigur, blað Jónasar frá Hriflu,
og svo Alþýðublaðið. Stefnuskráin reyndist vera eitthvert
ómerkilegasta plagg, sem nokkur stjórn hefur látið frá
sér fara. Ekki vantaði glamrið og slagorðin um áfram-
haldandi nýsköpun og framfarir, en varla nokkurt atriði,
sem hægt var að festa hendur á. Þó var ákveðið að setja
á stofn svokallað fjárhagsráð, er skyldi hafa með hönd-
um ráðstöfun alls erlends gjaldeyris og hafa vald til að
leyfa eða banna allar framkvæmdir í landinu, þar á meðal
hvort menn mættu byggja sér hús eða ekki. Vald Lands-
bankans skal hins vegar vera jafnóskorað og áður, og að-
eins 15% af gjaldeyristekjum hvers árs skal varið til ný-
sköpunar. Þetta ráð á aðeins að starfa meðan núverandi
nýsköpunarframkvæmdir standa yfir. Af þessu má sjá,
að ráðinu er ekki ætlað að örfa nýsköpun og atvinnulegar
framkvæmdir á íslandi, heldur að hefta þær. 15% af
gjaldeyrinum getur í hæsta lagi nægt til þess að halda
áfram þeim framkvæmdum, sem þegar eru hafnar eða
búið er að undirbúa af fráfarandi stjórn. Hinar miklu at-
vinnulegu framkvæmdir, sem fráfarandi stjórn hleypti af
stokkunum er ekki hægt að stöðva með öllu, en svo á líka
að spyrna við fæti.
Þetta var staðfest í umræðunum af hæstvirtum utan-
ríkisráðherra, Bjarna Benediktssyni. Hann lét orð falla
um það, að ekki mundi þurfa að bíða lengi þar til eftir-
spurn eftir vinnuafli minnkaði, eða með öðrum orðum þar
til atvinnuleysi riði í garð. Flokksblöð ráðherrans lýstu
samtímis yfir því, að næsta verkefnið væri að reyna að
komast að almennu samkomulagi um allsherjar launa-
lækkun og lækkun á afurðaverði bænda. Svo það er sýni-
2