Réttur - 01.06.1947, Síða 6

78
RÉTTUR
Ameríkumenn, — og þær töfðu fyrir vexti raunveru-
legrar sósíalistiskrar verkalýðshreyfingar, því það var
erfiðara að koma hinum nauðsynlegu samtökum á með-
an dugmestu verkamennirnir þurftu ekki annað en halda
á brott og gerast bændur, til þess að njóta frelsisins, að
vísu í súrum sveita síns andlitis, en óbeygðir undir ok
og þrældóm auðhringanna.
★
Islenzku útflytjendurnir til Ameríku höfðu sömu sög-
una að segja og aðrir Bvrópumenn, er þangað flýðu.
Ýmsir „tróðust undir“ í þröng stórborganna, einstaka
tókst að brjótast þar í gegn, en vafalaust hefur hlut-
fallslega stærri hluti íslenzku útflytjendanna en ann-
arra þjóða leitað til landbúnaðarins til lífsframfærslu,
því honum voru þeir kunnugastir að heiman og vand-
anum vanir af viðureigninni hér við óblíða náttúru. Og
þótt þróunin í Kanada, þar sem flestir þeirra námu
land, hafi verið hægari en í Bandaríkjunum, þá hefur
viðhorfið í höfuðatriðunum verið hið sama: Jörðin
frjáls til eignar og afnota fyrir bændurna var bjargið,
sem frelsisvonimar voru reistar á.
Stephani G. Stephanssyni, hinum mikla spekingi ís-
lenzku þjóðarinnar, var þetta Ijóst og hefur sett þá
skoðun fram í ástarjátningu sinni til óbyggðar Alberta:
„Ég ann þér vestræn óbyggð,
láðið lífs og bjargar!
Með landrýmið þitt stóra
sem rúmar vonir margar,
Því án þín móti þrældóm
væri hvergi vígi,
Og vesturheimska frelsið
ævintýr’ og lýgi.“