Réttur - 01.06.1947, Síða 35

RÉTTUR
307
amerísks þjóðlífs, — það auðvald, sem íslenzka þjóðin að-
eins þekkti af sögn og sögu hingað til og leit því til þess
með ugg og ótta, — það auðvald hafði nú seilst til ítaka
á Islandi og bjó sig til yfirráða hér. Það hafði þegar
heimtað landið sem herstöð og þótt kotkarlar Islands
gerast djarfir, er þeir neituðu slíku. Nú skyldu erindrek-
ar þess meðal Islendinga að fornum hætti vinna það verk
að leggja landið undir hið erlenda kúgunarvald. Og ame-
ríska auðvaldinu varð brátt gott til þjóna, enda hafði
tækni landráðanna tekið miklum framförum frá því á
Sturlungaöld.
Fyrsta aflraunin milli amerískrar yfirdrottnunar og ís-
lenzks sjálfstæðis eftir 5. okt. 1946 varð um framkvæmd
Keflavíkursamningsins.
Það er með Keflavíkursamninginn sem með Gamla
sáttmála.
Illt verk unnu þeir, sem Gamla sáttmála gerðu og seldu
landið undir erlent vald. En verra var verk þeirra manna
er síðar komu og svikust um að standa óhagganlega á
þeim rétti íslendinga, sem í Gamla sáttmála. fólst.
Svo var og um sáttmálann frá 5. okt. 1946. Hann var
og landsafsal og illt verk. En þó var verra verk hinna,
er síðar tóku við og skyldu framkvæma. hann, þegar þeir
í engu stóðu á rétti Islendinga, heldur ráku erindi hins
útlenda valds og brutu lög og rétt á löndum sínum og
landi, til að þóknast erlendum hagsmunum.
Öldum saman eftir að Gamli sáttmáli var gerður höfðu
Islendingar enn samtök um að varðveita þau réttindi, er
hann hét þeim. Með orðum og sverðum var sá réttur var-
inn, meðan landsmenn máttu.
En það er til marks um „ameríska 'hraðann“ í land-
ráðum lítilsigldra íslendinga nú á tímum, að það verk,
sem áður tók aldir, er nú unnið á einu ári:
Það að túlka og framkvæma Keflavíkursamninginn í
þágu amerískra yfirgangsseggja er nú unnið af yfirvöld-