Réttur - 01.06.1947, Síða 61

R É T T U R
133
isbaráttu þess verður því núverandi kynslóð að heyja.
Sú barátta stendur um það að gera frelsisfyrirheit íýð-
veldisstofnunarinnar að raunveruleika. Þau átök verða
um það að láta hina fögru ósk skáldkonunnar Huldu í
þjóðhátíðarkvæðinu rætast ,þá ósk, sem er eins og hnit-
miðuð við Reykjanes:
„Svo aldrei framar Islands byggð
sé öðrum þjóðum háð.“
Pólitíska inntakið í þessari loka-sjálfstæðisbaráttu
vorri verður:
Uppsögn Keflavíkursamningsixis án endurnýjunar í
nokkurri mynd, brottflutningur alls hins ameríska
„starfsliðs“ af flugvellinum og algerlega íslenzk stjórn
á honum sem fyrst og það áður en uppsögnin fer fram.
Að svo miklu leyti sem sérfræðinga kynni að skorta,
þá sé leitað til norrænu þjóðanna.
Barátta á alþjóðavettvangi fyrir því að tryggja frið-
helgi íslands, ef til styrjaldar skyldi koma.
Samheldni og sigur vor íslendinga í þessari baráttu
er skilyrðið fyrir því að von sé um að stýra frá oss
voða nýrrar styr jaldar. Og með hverju landi, sem þannig
tæki á málunum minnkar einnig hættan á styrjöld yfir-
leitt, því það þarf marga stökkpalla til styrjaldar nú, ef
von á að vera um sigur.
Baráttan fyrir uppsögn Keflavíkursamningsins, bar-
áttan gegn yfirdrottnun amerískra auðdrottna yfir ís-
lenzku landi, — það verður prófsteinninn á oss íslend-
inga nútímans hvort vér séum frelsisins verðir eða eigi.
Baráttan við þetta ágenga nýfasista-stórveldi og lepp-
vald þess hér á landi, sem skákar nú íslenzkri þjóðernis-
tilfinningu í hróksvaldi peninganna, getur orðið harður
skóli fyrir þjóð vora. Island þorði að segja nei — í marz
1939, þegar þýzka auðvaldið í heimsveldisdraumum sín-
um heimtaði flugstöðvar hér. Island mun líka segja nei