Réttur - 01.01.1950, Síða 68

68
RÉTTUR
Lengi hvessti Argus augu
ystu marka rúmsins til.
Sá í gegnum holt og hæðir —
heimsdrottnanna laumuspil.
Inn í hallir auðkýfinga,
óhóf þeirra og fjárdrátt sá.
Oní myrkur „borgarbölsins“
bjarmi honum lýsti frá.
Oft var styr um afarmenni
austan bæði og vestan lands,
hitt er víst að vildu fáir
verða fyrir skeytum hans.
Þótti mörgum þungvopnaður
þar sem hjuggust vestanmenn;
gat þó leikið léttum söxum —,
leiftruðu einatt þrjú í senn.
Ungur hlaut ’ann óðar Tyrfing
erfðagrip frá Jökulmey.
Álög fylgdu bitrum brandi
bregða mátti honum ei
nema rjóða í banablóði
bölvalds nokkurs jörðu á.
Aldrei skeiðar falinn fólu
fyrr en einhver þeirra lá.