Réttur


Réttur - 01.01.1950, Blaðsíða 10

Réttur - 01.01.1950, Blaðsíða 10
10 RÉTTUR unga námsmann. Dag nokkurn urðu skólapiltar varir við marga kaupmenn fyrir utan skólann, þeir höfðu flúið frá borginni Changsha af því að þar hafði verið gerð uppreisn. í Changsha var hungursneyð, þúsundir manna höfðu ekki málungi matar. Nefnd var send til borgarstjórans til að biðja hann ásjár. Hann svaraði því einu hrokafullur, að nógur matur væri til í borginni, enginn þyrfti að svelta. Þessu reiddust hinir hungruðu menn, fóru í kröfu- göngu, réðust á skrifstofubyggingu hans, rifu niður fánastöngina — merki valdsins — og ráku borgarstjórann á flótta. Árangurinn var sá að innanríkisráðgjafinn kom á vettvang og lofaði fólkinu að því skyldi verða hjálpað. En keisaranum mislíkaði að embættis- maður sinn skyldi ætla að semja við „skrílinn" og rak hann úr embætti. Nýr maður kom í hans stað, sem lét taka höndum for- ingja hinna nauðstöddu manna, varpa þeim í fangelsi og háls- höggva marga þeirra og setja höfuð þeirra á stengur, svo að alþýða manna mætti sjá hvað hennar biði, ef hún óhlýðnaðist boðum hins guðdómlega keisara. í skólanum var mikið um þennan atburð rætt og flestir nem- endurnir höfðu samúð með „uppreisnarmönnunum", en aðeins frá sjónarmiði áhorfenda, þeir skildu ekki að þetta stæði í neinu sambandi við hið daglega líf. En Mao gleymdi þessu aldrei. Hann þekkti þetta fólk, það voru bændur eins og hans fólk, þetta gat líka komið fyrir það hvenær sem uppskerubrest eða aðra ógæfu bar að höndum. — Þetta lét heldur ekki eftir sér bíða. Á næsta ári varð skortur á matvælum í þorpinu þar sem faðir Maos bjó. Fá- tæklingarnir söfnuðust saman og rændu kornhlöður hinna ríku, þar á meðal föður hans. Mao vorkenndi ekki föður sínum, en hann áleit að svona ránsaðferð væri ekki rétt. Um sama leyti varð Mao fyrir miklum áhrifum af einum kenn- aranum sem kallaður var „róttækur“ af því að hann var andstæður Búddadýrkun og vildi að hofum hans yrði breytt í skóla. Mao aðhylltist þessar kenningar og þegar hann hafði lesið bækling einn um stjórnmál og taldi Japani vera að seilast eftir völdum í Kína, varð hann heitur landvarnarmaður. Nú vildi faðir hans setja upp verzlunarútibú í Hsiang Tan og gera
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.