Réttur - 01.01.1950, Blaðsíða 43

RÉTTUR
43
banni á framförum með lánsfjárkreppunni, sem fyrirskip-
uð er samfara þessum aðgerðum.
Reynir nú á íslenzku þjóðina, hvort hún hefur þroska og
skilning til þess að risa upp og hrinda af sér slíkri árás,
þótt Alþingi hennar hafi í svipinn lotið svo lágt að gera
valdboð hins erlenda auðvalds að íslenzkum lögum.
Sósíalistaflokkurinn hafði eftir mætti varað þjóðina við
þeim banaráðum við framförum hennar, sem afturhalds-
flokkarnir brugguðu í samræmi við hagsmuni erlends auð-
valds og heildsalaklíkunnar íslenzku. Þjóðin bar ekki gæfu
til þess að vara sig á þessum ógæfuflokkum í kosningunum
1946 og 1949.
Nú hafa þeir fengið að sýna sig. Þjóðin mun vara sig á
þeim næst.
3. Barátta Sósíalistaflokksins gegn útlendu arðráni
á Islendingum.
Sósíalistaflokkurinn hefur á síðasta áratug hvað eftir
annað getað sýnt árangur af þeirri tvíþættu stefnu sinni:
1) að hrinda arðráninu af alþýðu manna, og 2) að draga úr
arðráni útlendra auðhringa á íslenzku þjóðinni.
Kaup'hækkanir verkalýðssamtakanna 1942, þegar gerð-
ardómslögunum var hrundið, bættu ekki aðeins lífskjör
íslenzka verkalýðsins á kostnað innlenda auðvaldsins, held-
ur bættu þær og stórum aðstöðu íslenzku þjóðarinnar sem
heildar gagnvart erlenda auðvaldinu og urðu beinlínis einn
höfuðþáttur í myndun þeirra inneigna, sem ísland átti í
stríðslokin. (Sbr. um þetta grein mína „Eigum við að kalla
fátæktina yfir okkur aftur, Islendingar?“ í Rétti 33. árg.
1949, aðallega bls. 161—163).
Sósíalistaflokknum tókst með þátttöku sinni í ríkis-
stjórn 1944—1947 að hindra lækkun á fiskverðinu og knýja
fram verðhækkun á afurðum okkar. Brezka auðvaldið
heimtaði lækkun á öllum íslenzkum vörum um áramótin