Réttur - 01.08.1950, Qupperneq 47

RÉTTUR
207
Hver einstakur maður er lítill og veikbyggður í samanburði
við fjall eða foss, en hinn samvirki hugur milljónanna mun knýja
náttúruna til að endurskapa sjálfa sig. Og mennirnir þurfa ekki
annað að gera en skipuleggja og stjórna.
Öll erfið og einhæf vinna og vinna sem ekki krefst sköpunar-
starfs mun verða látin vélunum eftir, en mennirnir sjálfir munu
aðeins vinna þá vinnu sem hugsun þarf við og vélarnar geta
því ekki ákveðið.
Hugsið ykkur aðeins hversu miklu af mannlegum tíma og
vinnu, sem dýrmætast er allra verðmæta er sóað til einskis í
auðvaldslöndunum. Starfið sem leysa þarf af hendi á jörðinni,
er óþrotlegt, en þó eru 45 milljónir manna atvinnulausir í auð-
valdsheiminum, menn sem ekki geta svo mikið sem forðað sér
og sínum frá hungri.
Enn i dag, eins og fyrir hundruðum ára, verða menn að beita
höndum sínum, fótum og baki við ótrúlegt erfiði og strit á
ekrum Afríku og Suður-Ameríku, þó að mest allt mætti vinna
með vélum.
Auðvaldsþjóðfélagið fer ekki aðeins ránshöndum um sjálfa
jörðina, heldur eyðileggur einnig fólkið sem á henni býr.
Þessi glæpsamlega sóun mun verða stöðvuð þegar arðráni
manns á manni lýkur á jörðinni og öllum ráðum vísindanna og
tækninnar er beitt til að létta starf mannsins og gera það ánægju-
legt.
Meira að segja mætti nú þegar stytta vinnudag allra um helm-
ing, aðeins ef fólk væri losað við hina stöðugu yfirvofandi ógn-
un stríðsins.
Á fjöldafundi í Bombey fyrir ekki alllöngu sagði prófessor
JoliotiCurie: „gera verjkmennirnir 'sér ljóst, að af hverjum
átta stundum sem þeir vinna á akrinum eða í verksmiðjunni, eru
fjórar stundir notaðar til að borga fyrir vopnabúnað og heri,
sem framleiða ekki neitt. Jafnvel enn alvarlegra er það að þess-
ar fjórar stundir eru notaðar til að undirbúa eyðileggingu alls
þess sem framleitt er á hinum fjórum“.
Frá því er sagt í grískri goðsögn að Sisyfos varð