Réttur - 01.03.1962, Síða 18

BJÖRN JÓNSSON:
Skattabyltingin
Ríkisstjórn Sjálfstæðisflokksins og Alþýðuflokksins hefur á valda-
tíma sínum unnið markvisst að því að skapa, einkafjármagni, er-
lendu og innlendu, drottnunaraðstöðu í íslenzku efnahagslífi. Allar
hinar mörgu og margþættu aðgerðir stjórnarflokkanna í efnahags-
málum hafa beinzt að þessu höfuðmarkmiði stjórnarstefnunnar. —
Kauphækkanirnar, gengisfellingarnar, vaxtaokrið, frysting spari-
fjárins, raunverulegt afnám ríkisábyrgða til aðstoðar við félagslega
uppbyggingu atvinnuveganna, minnkuð ríkisaðstoð við fram-
kvæmdir í atvinnumálum, efnahagslegar árásir á samvinnufélögin
og síðast en ekki sízt gerbylting skattalöggjafarinnar, hafa allt verið
þættir í samræmdum hernaðaraðgerðum til þess að skapa grund-
völl fyrir margefldu einkafjármagni og alræðisvaldi þess. Af sama
toga eru spunnar aðgerðir stjórnarflokkanna varðandi utanríkis-
verzlunina og stórfelld aukning verzlunarálagningar.
Því fer fjarri að ríkisstjórnin og flokkar hennar hyggist láta
staðar numið við þær aðgerðir í þessa átt, sem þegar eru orðnar
staðreyndir. Þvert á móti vex græðgin við hvert fótmál og ráns-
klærnar þrýsta æ fastar að almennum lífskjörum. Glöggt dæmi þess
eru þær gerbreytingar á skattalöggjöfinni, sem stjórnarflokkarnir
eru í þann veginn að láta lögfesta á Alþingi um þessar mundir og
hér verður lítillega fjallað um.
Til glöggvunar á því hvað hér er um að ræða er nauðsynlegt að
hafa í huga þær aðgerðir, sem þegar hafa verið framkvæmdar í
skattamálunum á tímabili „viðreisnarinnar", því segja má að það,
sem nú er verið að gera sé einskonar kóróna á þeim aðgerðum.
Með skattalagabreytingunum og gengisfellingunni í ársbyrjun
1960 var hvort tveggja stefnt að því að stórauka skattabyrðarnar í
heild og færa meginþunga þeirra yfir á herðar almennings. Gengis-