Réttur - 01.06.1962, Síða 6

ÁSGEIR SVANBERGSSON:
DAGUR
Mig dreymir ojt
í daganna rökkurblundi
drauminn forna
um daginn sem jrjálsborinn kemur
með fögnuð í spori
og fegurð óborna.
Brosandi morgunn þess dags
á glugga minn guðar
í golunnar fylgd
sem ástheitri kveðju
andar á þyrstar varir
svo undurmild.
Og leysandi höndum
fer þytmjúkur þeyrinn
um þungbúna kletta
og sofendur lúðmyrkra
sólvaktir rísa
og svefni létta.
í langnœtur myrkri
vordraumar vitja mín.
Ég veit, að þú kemur,
þú dagurinn þreyði
um aldanna óraveg
og ógnseið fremur.