Réttur - 01.09.1962, Síða 7

JÓHANNES Ú R KÖTLUM:
NÍUNDI NÓVEMBER
I
Heill þér sól! í austri eldar rísa,
ókaft blóan morgunhimin lýsa,
öllum oss til lífsins veginn vísa,
— vorsins heiti faðmur opnast senn.
Styrk sé hönd vor: stöðvum ból og ísa!
Stöndum saman, allir verkamenn!
Mikinn hlut af höndum þarf að inna:
Hér mó gull úr bergi jarðar vinna,
hér mó silki úr hafsins bylgjum spinna,
— hvergi er landið góða numið enn.
Lótum bóndann blóðrós vora finna!
Berjumst saman, allir snauðir menn!
II
Hverjir eru þeir, sem þarna standa,
— þöglir menn og sýnilega í vanda?
Svörtu lofti að sér brjóstin anda,
aumir fætur kvika sem ó glóð,
dyljast sór í siggi krepptra handa . . .
Sjó, þar hímir íslands nýja þjóð!