Réttur - 01.09.1962, Qupperneq 47

R É T T U R
239
götvunin aðra. Lögmálum og kennisetningum efnafræðinnar var
raðað upp í kerfi og í dag er hún orðin æði umfangsmikil og hávís-
indaleg grein, er styðst að verulegu leyti við systur sínar eðlisfræð-
ina og stærðfræðina. Nú orðið er ekki kleift að nema efnafræði á
nokkrum árum og útskrifast síðan sem fullnuma magister. Að
minnsta kosti fimm ár í háskóla eru orðin nauðsyn til þess að ná
valdi yfir helzlu grundvallaratriðum fagsins. Að þeim loknum er
fyrst hægt að tala um að hið eiginlega nám hefjist.
Vegna þcirra ótæmandi möguleika, sem efnafræðin hefur upp á
að bjóða ■ flestöllum framleiðslugreinum, er óhætt að fullyrða, að
hún geti ótt drýgstan þótt allra vísindagreina i að skapa allsnægta-
þjóðfélag framtiðarinnar.
Hverju mannsbarni er kunnugt þvílíkri byltingu efnafræðin hefur
valdið á sviði vefnaðarvöru. Dederon (perlon), wolcrylon, nylon
o. s. frv. eru þegar orðin föst hugtök. Þessi gerviefni hafa yfirleitt
verið unnin úr kolum í mjög flóknum tækjum, þar sem hver efna-
breytingin rekur aðra unz viðkomandi gerviefni er orðið til.
Efnafræðin hefur einnig orðið véla- og verkfæraiðnaðinum ómet-
anleg lyftistöng á síðustu árum. Þar er plast notað í æ ríkari mæli
í staðinn fyrir stál og aðra algenga málma. Sömu sögu má segja
um flugvéla, skipa- og bílaiðnaðinn.
Á sviði málmvinnslu hafa framíarirnar orðið gífurlegar. Margar
nýstárlegar málmblöndur hafa skotið upp kollinum og ýmsir áður
\ítt þekktir málmar hafa verið teknir i þjónustu tækninnar.
1 byggingariðnaðinum olli sementið á sínum tíma stórbyltingu.
Þar ryðja sér gerviefnin æ meir íil rúms. T. d. eru nú framleiddar
þakrennur og einangrunarefni úr plasli í stórum stíl. Þannig sparast
allmikið magn af zinki og korki árlega.
Læknis- og lyfjafræðin hafa heldur ekki farið á mis við sinn hlut.
Yms geislavirk efni eru nú notuð með góðum árangri í baráttunni
gegn sjúkdómum, einkum krabbameini. Heil líffæri úr plasti og
ýmsum málmblöndum eru framleidd fyrir mannslíkamann, þá eru
búin til vítamín og hvers kyns næringarefni eftir aðferðum efna-
fræðinnar og í lyfaskáp apótekarans verður alltaf um auðugri garð
að gresja.
Fyrir rafmagnsiðnaðinn eru nú gerðir betri straumleiðarar og
henLugri einangrunarefni en áður.
Þannig mætli lengi telja, en tæplega er nokkur sú framleiðslu-