Réttur - 01.09.1962, Qupperneq 52

244.
RETTIIR
í Bandaríkjunum hvort hann myndi aflur leggja út í fallbyssufram-
leiðslu. „Nei,“ svaraði hann, „næstu stríðsglæpamennirnir koma úr
efna- og rafeindaiðnaðinum." Vafalaust vildi hann dreifa athyglinni
frá sjálfum sér með þessum orðum, en samt leyndist sannleikskorn
í staðhæfingu hans.
Eftir aðferðum efnafræðinnar er unnt að framleiða miklu öflugri
eyðingarvopn en áður þekktusl, þegar hergagnaframleiðslan var að
mestu innan járn- og stáliðnaðarins. 1 heimsstyrjöldinni síðustu var
efnaiðnaðurinn jafnvel orðinn næst þýðingarmesti hergagnafram-
leiðandinn. I Þýzkalandi var hann fram til ársins 1945 að meslu í
þjónustu þýzka auðhringsins IG Farben, sem rakaði saman drjúg-
um skilding öll stríðsárin á framleiðslu púðurs, eiturgass og annars
stríðsvarnings. I Núrnberg réltarhöldunum komu eigendur og á-
byrgðarmenn IG Farben á bekk hinna ákærðu og voru ásakaðir
fyrir að hafa stundað hvers kyns stríðsglæpi sér til framdráttar. 1
sömu réttarhöldunum var samþykkt að allar eignir IG Farben yrðu
gerðar upptækar og margir ábyrgir aðilar voru settir í íangeisi.
Allmargir þeirra voru þó síðan náðaðir að mestu fyrir viðleitni
Bandarík j amanna.
I Vestur-Þýzkalandi liefur gangur málanna síðan orðið sá, að
IG Farben hefur á yfirborðinu verið skipt niður í nokkur smærri
fyrirtæki. Þar með hefur hinum illræmda auðhring á engan hált
verið útrýmt, heldur starfa þessi fyrirtæki í tæknilegu og verzlunar-
legu Lilliti sem ein heild bak við tjöldin. Gömlu eigendurnir hafa,
m. a. fyrir tilstilli nýrra laga frá 17. ág. 1950, komizt í sín fyrri
sæti, þar sem þeir raka nú saman enn meiri gróða en nokkru sinni
íyrr á hervæðingarbrölli Vestur-Þýzkalands.
í Austur-Þýzkalandi var efnaiðnaðurinn hins vegar þjóðnýttur
til friðsamlegra nota og með hag heildarinnar fyrir augum.
Eftir slríð hófst uppbyggingar kappldaup efnaiðnaðarins í báð-
um landshlutum en við ólík byrjunarskilyrði. I Austur-Þýzkalandi
undir merkjum sósíalismans en í Vestur-Þýzkalandi upp á gamla
mátann í þjónustu einkaauðvaldsins og undir stjórn sömu afbrota-
mannanna, sem ákærðir voru í Núrnberg 1945.
Andstætt öllum spádómum þróaðist efnaiðnaðurinn betur undir
ríkisrekstri heldur en undir stjórn hinna gömlu fulltrúaráða IG
Farben, enda þótt hægara væri um vik með tæknilegar nýjungar og
útvegun hráefna í Vestur-Þýzkalandi.
Þegar eftir fyrstu 5 ára áætlunina höfðu Austur-Þjóðverjar betur.