Réttur - 01.01.1966, Blaðsíða 2

2
RETTUR
aí malaríu, en tvær og hálf milljón barna dó úr henni síðasta
ár. Helmingur bamanna í þessum löndum kemur aldrei í
slcóla og flest verða að fara að vinna áður en þau eru 12
ára. — Og hér er ekki (þetta er úr skýrslum barnahjálpar
Sameinuðu þjóðanna) rætt um þá fullorðnu eða alla þá,
sem Bandaríkjastjórn nú lætur myrða í Vietnam.
Vér íslendingar höfum sérstöðu meðal allra Norðurálfu-
þjóða í þessu máli: Vér vorum fram á þessa öld þjóð í spor-
um þessara þjóða: arðrænd, kúguð og svelt. Og vér svíkjum
sjálfa oss, foi'tíð vora og forfeður, ef vér berjumst ekki með
þessum þjóðum á vettvangi þeim, þar sem þetta mál á fyrst
og fremst að ræðast, — á vettvangi Sameinuðu þjóðanna.
Það er rétt fyrir oss að spyrja sjálfa oss, er vér hefjum
sJíkt starf, sem heiður vor liggur við að vér rækjum: Hvernig
hefði Jón Sigurðsson forseti gert þau reikningsskil fyrir hin-
ar rændu þjóðir, sem hér þarf að gera?
Til þess að svara því skulum vér rifja upp hvernig hann
gerði reikningsskil fyrir hönd hins arðræna íslands gagn-
vart ræningjunum við Eyrarsund: einokunarkaupmönnum
og ríki Dana.
Jón Sigurðsson forseti gerði upp reikningana fyrir íslands
hönd þannig, að hann krafðist þess að Danir endurgreiddu
allt, sem þeir hefðu grætt á einokunarverzluninni við Island
í 250 ár, — grætt á því að borga of lágt verð fyrir íslenzkar
afurðir og setja of hátt verð á þær úilendu. Og hann reikn-
aði nákvæmlega út hvílíkar fjárupphæðir þetta voru. —
Jón Sigurðsson forseti krafðist ennfremur alls andvirðis
jarðanna, sem lagðar liöfðu verið undir konung og seldar.
— Og Jón Sigurðsson vissi livað hann var að gera með því
að gera þessar kröfur og fleiri. Hann vildi knýja Dani til að
borga íslandi, fátæku og félausu, það miklar fjárupphæðir
að þjóðin eignaðist nokkurt fjármagn tiJ þess að geta reist