Réttur - 01.06.1936, Qupperneq 42

heiðursfólk hefir meira að segja staðið í samningum
við Hitler og Mussolini um fjárframlög og stuðning
af þeirra hendi í væntanlegri uppreisn, gegn því, að
þeim yrðu veitt hernaðarleg ítök í spánsku Marokkó,
á Baleareyjum og víðar um Spán. Þannig hafa svik-
ararnir fyrir fram selt erlendum herveldum spánska
jörð fyrir aðstoð við hópmorð á spánskum þegnum.
Sanjurjo hershöfðingi, sem uppreisnarmenn ætluðu
að gera að einræðisherra á Spáni, sá, sem fórst í
flugslysi, er hann var á leið til Spánar yfir portú-
gölsku landamærin í byrjun uppreisnarinnar, hafði
undanfarna mánuði verið gestur Hitlers í Berlín. Þar
voru lögð á ráðin um hina glæpsamlegu valdránstil-
raun spánsku fasistanna.
Uppreisn fasista og íhaldsmanna á Spáni er kost-
uð að miklu leyti af þýzku og ítölsku fé. Flugvélar
og vélbyssur, framleiddar í þýzkum og ítölskum
vopnaverksmiðjum flytja dauðann yfir spánskar
borgir og þorp. Þýzkir og ítalskir hermálasérfræð-
ingar aðstoða við skipulagningu árásarinnar á
spánska lýðveldið. Það er víst, að án þessarar hjálp-
ar fasistaríkjanna hefði stjórninni tekizt að bæla
uppreisnina niður á mjög skömmum tíma.
En þrátt fyrir það, er enginn vafi á því, að lýð-
veldishernum veitir betur, að uppreisnarmenn fara
halloka. Og það er ástæðan fyrir því, að Hitler leitar
tilefna til að senda æ fleiri herskip suður að Spán-
arströndum, að þýzku nazistablöðin fylla dálka sína
af upplognum fregnum um hryðjuverk st,jórnarher-
sveitanna, um að „Moskva“ standi á balc við spánsku
stjórnina, að uppreisnin á Spáni sé barátta milli
þjóðernisstefnu og kommúnisma og svo framvegis.
Sannleikurinn er sá, að hin hæga framsókn stjórn-
arhersins á orsök sína í því, að hann vill ekki út-
hella meira blóði spánskra þegna, ekki eyðileggja
meira af mannvirkjum og verðmætum en skilyrðis-
laus nauðsyn krefur, en að hinar hálfvilltu útlendu
122