Réttur - 01.04.1978, Blaðsíða 33
»Kvinna mitt pá jorden“.
hver eru viðhorf þeirra til karlaheimsins,
þ- e. þjóðfélagsins?
hegar hér er komið sögu fer stéttarleg,
pólitísk aistaða kvikmyndastjórans að
skipta verulega máli. Það er ekki sama
livort verið er að gera úttekt á vandamál-
11 tn hástéttakvenna eða alþýðukvenna.
Hætt er við því að enn um stund verði
kvikmyndir um millistéttarkonur al-
gengastar og að verulega mikilvægar
kvikmyndir um verkakonur komi ekki
ól sögunnar fyrr en seinna. Ástæðan er
:>ð sjálfsögðu sú, að konur af efnaðri stétt-
Urn hafa betri tækifæri og fleiri mögu-
'eika til að tjá sig eti konur úr alþýðu-
stétt. Enn sem konrið er. Engu að síður
hlýtur þróunin að verða sú, að áhugi á
ðlutskipti þeirra kvenna sem veist eru
Settar í þjóðfélaginu fari vaxandi, bæði í
'ð’nríkjum Vesturlanda og, ekki síst, í
þfóunarlöndunum. Þessarar tilhneiging-
ar er þegar farið að gæta. Á áðurnefndri
^vennakvikmyndahátíð í Kaupmanna-
höfn var t. d. sýnd sænska myndin
"Kvinna mitt pá jorden“. Þrjár sænskar
konur stóðu að gerð þeirrar myndar, sem
fjallar um konur í Suður-Ameríkuríkinu
Ecuador. Þar er kvennakúgun ekki lýst
sem einangruðu fyrirbæri, heldur er hún
sýnd sem hluti af efnahagslegri kúgun,
þ. e. því gegndarlausa arðráni sem Banda-
ríkin standa fyrir í Suður-Ameríku, og
sem bitnar liarðast á alþýðukonum,
vegna þess einfaldlega að þær standa í
neðsta þrepi þjóðfélagsstigans. Gagnrýn-
endur segja um myndina, að höfundar
fjalli um afar persónulega hluti án þess
að glata nokkru sinni pólitískri yfirsýn.
Þær sýni svo ekki verði um villst hverjar
séu hinar raunverulegu orsakir þeirrar
grimmilegu kvennakúgunar sem við-
gengst í Ecuador, og jafnframt sýni þær
fram á að Ecuador sé alls ekkert eins-
dærni: svipuð kúgun fari fram í velflest-
um ríkjum hins svokallaða „þriðja
lieims“.
Þótt við getnm ekki vænst þess að sjá
margar kvikmyndir á borð við „Kvinna
mitt pá jorden“ alveg á næstunni er ekki
þar með sagt að okkur beri að hunsa þær
„millistéttarmyndir" sem reka kann á
fjörur okkar af og til. Þær eru líka já-
kvæðar, svo framarlega sem þær sýna okk-
ur heiminn af nýjum sjónarhóli, þaðan
sem áður óséðir lilutir verða sýnilegir.
Þetta hlýtur að vera markmið allrar list-
sköpunar, en á alveg sérlega vel við þeg-
ar rætt er um áhlaup kvenna á karlavígi
kvikmyndalistarinnar.
105