Réttur - 01.01.1982, Síða 24

,,Eigi vikja''
til að sækja gæði lands og sjávar, þjóð
sem er gáfuð og þjóð sem er menntuð.
Og ég spyr ykkur — hvort þetta ofur-
efli, sem íslenzk verkalýðshreyfing, ís-
lenzk alþýða, íslendingar allir eiga að
mæta í dag, sé meira því, sem íslendingar
áttu að mæta á Skólabrúnni fyrir hundr-
að árum. Og ég spyr: Erum vér, erum vér
ættlerar sem ekki getum staðið í þeim
sporum, sem þjóðin stóð í fyrir hundrað
árum? Erum vér ekki tilbúnir að taka
upp baráttuna og mótmæla? Taka upp
baráttu allrar alþýðu, taka upp baráttu
allrar þjóðarinnar gegn erlendu auðvaldi
og kúgunarvaldi? Sá hinn mikli íslend-
ingur, íslendingurinn sem mælti hin
frægu orð, ,,Vér mótmælum”, hann rit-
aði og á sinn skjöld: ,,Eigi víkja”. Eru
þeir til meðal vor í dag, sem vilja víkja?
Ég segi ykkur, að hver sá, sem víkur,
hann svíkur. Hann er svikari við þjóð
sína, menningu hennar, sjálfan sig. Allir,
allir undantekningarlaust, eigum vér að
mótmæla, mótmæla erlendri kúgun,
mótmæla innlendum lögbrotum, mót-
mæla því auðvaldi, sem býður alþýðu
manna áþján, kúgun og hungur. Mót-
mælum allir sem einn! Vér mótmælum
allir!”
24