Réttur - 01.01.1982, Síða 42

fyrir á heimilinu, þegar kraftarnir eru farnir
að þverra og geta til flestra hluta ekki orðin
nein, það sé aðeins farið að valda vandræð-
um og erfiðleikum. Það hlýtur að valda
gremju, beiskju og kvíða í huga farlama öld-
ungs að skynja ástand sitt á þennan hátt. Við
getum ekki komið svona fram. Sú kynslóð,
sem nú er að kveðja og þarfnast hjálpar okk-
ar hvað mest er einmitt sú kynslóð, sem lagði
grundvöllinn að velferðarþjóðfélaginu, sem
við búum i núna. Með knýttum hnefum
barðist hún fyrir tilveru okkar á kreppuárun-
um, og mátti stundum ekki milli sjá hvort
þjóðin hjarði áfram eða lyti í lægra haldi
fyrir erfiðleikunum. Sú kynslóð er ég hefi nú
verið að segja frá mótaði að miklu leyti þá
velgengni er við búum nú við og hefur lagt
flest upp í hendurnar á okkur. En eigum við
þá að láta sem við höfum gleymt þessu öllu
og ekki þykjast kannast við þetta fólk, þegar
það þarfnast hjálpar okkar? Eigum við að
láta það veslast upp í umhirðuleysi og þjáningu
og kasta því milli okkar, láta það finna, að
við viljum ekkert með það hafa? Er sú
skylda okkar ekki orðin nægilega augljós, að
okkur ber að reka af okkur sliðruorðið og
reyna að búa eitthvað í haginn fyrir þessa
ágætu kynslóð, sem nú kveður innan
skamms og gera henni ævikvöldið bjart? Og
jafnframt búum við einnig í haginn fyrir
okkur sjálf, því brátt kemur röðin að okkur
hvort sem við erum miðaldra eða yngri.
Merkið hafið í Kópavogi
Fyrir tæpum 4 árum boðuðu Sóroptim-
istasystur í Kópavogi til fundar um öldrunar-
mál og vandamál um vistun aldraðra á
hjúkrunarstofnunum. Voru til kvaddir
fulltrúar frá 11 aðilum. Þessi merki fundur
var haldinn 6. apríl 1978, og í framhaldi af
honum síðar í mánuðinum var samþykkt
tillaga frá fulltrúum Rauða krossins í Kópa-
vogi að þessi þjónustufélög og samtök er til
voru kölluð skyldu sjálf hrinda í fram-
kvæmd hugmyndinni um stofnun og bygg-
ingu Hjúkrunarheimilis aldraðra í Kópavogi.
Og niðurstaðan varð sú, að 9 þeirra félaga,
sem upphaflega tóku þátt í umræðum hófu
undirbúningsstörf. Var að þeim unnið á
fundum, sem stóðu með stuttum hléum út
árið 1978 og var í árslok samþykkt skipulags-
skrá fyrir „Hjúkrunarheimili aldraðra í
Kópavogi”.
Sjúkrahús eða hjúkrunarstofnun
aldrei verið í Kópavogi
í Kópavogi hefur aldrei verið til neitt, sem
heitið geti hjúkrunarheimili eða sjúkrahús.
Við höfum alltaf leitað til nágrannabyggðar-
laga með slíka þjónustu, enda að mörgu leyti
eðlilegt, þar sem 3 stærstu og best búnu
sjúkrahúsin eru svo að segja í seilingarfjar-
lægð. Bygging Heilsuverndarstöðvar og síð-
arheilsugæslustöðvar hafði lengi staðið fyrir
dyrum og lítið miðað. Virtist það eitt ætla að
verða bæjarfélaginu ærinn baggi að axla, og
þjóðfélagið í heild hefur í mörg horn að líta í
heilsugæslumálum. Sú hugmynd að fara að
mynda enn einn þrýstihópinn, sem beindi sér
að bæ og ríki, virtist ekki sérlega líkleg til árang-
urs, enda hvorki frumleg né stórmannleg.
Samin skipulagsskrá
Eins og að framan greinir tók mjög langan
tíma, að fullgera skipulagsskrána, en til þess
var kosið sérstakt fulltrúaráð með jafnri
aðild félaganna. Var mikið verk að sam-
ræma mismunandi sjónarmið og viðhorf
fulltrúanna, en að lokum gerðist kraftaverk-
ið. Fullbúin stofnskrá vitnaði um vel heppn-
að samstarf hinna 9 félaga og hlaut hún stað-
festingu dómsmálaráðuneytis óbreytt.
42