Réttur - 01.01.1982, Síða 45

gerst hinir traustustu liðsmenn. Almenningi
liefur orðið það æ ljósara, að til þess að hafa
þótt ekki sé nema lágmarkstryggingu fyrir að-
hlynningu og hjúkrun í ellinni, gildir einung-
is samstaða um að vera í tima búinn að koma
upp stofnun, sem veitir þessa hjálp. Kjör ein-
stæðra og sjúkra gamalmenna eins og þau
eru nú, eru skýrasta dæmið um þessa nauð-
syn. Ef ekkert slíkt er að gert, eru jafnvel
peningar gagnslausir. Tiltölulega fáir
auðmenn, sem hefðu áhuga og fyrirhyggju,
gætu etv. komið sér upp einkahæli á skömm-
um tíma, þótt hæpið yrði að manna það
nema með miklum yfirborgunum. En fyrir
almenning gilda aðeins samök allra og
samvinna að einu marki. Þótt hver og einn
leggi ekki fram stórupphæðir, safnast þegar
saman kemur. Hver og einn okkar verður að
gera ráð fyrir þeim möguleika að standa uppi
einstæður og vinafár að lokum. Hvort sem
við eigum eignir eða ekki, erum við illa sett ef
við getum ekki fengið þá umönnun, sem við
þörfnumst. Hið eina sem kemur okkur að
gagni er að hefjast handa strax og koma fót-
um undir nægilega margar og sterkar stofn-
anir af því tagi, sent hér hefur verið rætt um,
og eru ætlaðar almenningi og eignir veita
ekki forgang.
Stuðningur félaga og einstaklinga
utan Kópavogs
Ekki má gleyma því, að fjöldi félaga, sam-
taka og einstaklinga utan Kópavogs hefur
stutt byggingu Hjúkrunarheimilis aldraðra í
Kópavogi með myndarlegum gjöfum.
Ánægjulegt er að geta bent á, að það var
Starfsmannafélagið Sókn, sem fyrst félaga
utan Kópavogs lagði verulega upphæð af
mörkum til styrktar byggingar Hjúkrunar-
heimilisins. Síðan hafa æ fleiri félög bæst í
hópinn og yrði of langt mál að telja þau öll
upp. En síðast er frá því að segja, að 12 full-
trúar frá Sjúkraliðafélagi íslands komu fær-
andi hendi á 15 ára afmæli félagsins og
færðu Hjúkrunarheimilinu stórgjöf.
Þannig mætti lengi telja, en mestan stuðn-
ing teljum við okkur hafa fengið frá for-
stjóra Elliheimilisins Grundar, Gísla Sigur-
björnssyni. Hann hefur verið óþreytandi að
hvetja okkur og styðja með ráðum og dáð,
og þar að auki margsinnis lagt til stórgjafir.
Þessa siðferðilega og fjárhagslega stuðnings
hefur Hjúkrunarheimilið í Kópavogi notið
allt frá því að farið var að hreyfa við málinu
fyrst og hefur verið ómetanlegur. Ekki er
auðvelt að segja hvernig farið hefði, ef hans
hefði ekki notið við.
Fullbyggt hjúkrunarheimili í sjónmáli.
Fyrstu dvalargestum fagnað
snemmsumars
Innan skamms lýkur framkvæmdum við
byggingu Hjúkrunarheimilis aldraðra í Kópa-
vogi. Ef ekkert óvænt kemur fyrir, fögnum
við nokkrum snemmsumarsdögum með því,
að bjóða fyrstu dvalargesti velkomna. Saga
þessarar byggingar er sagan af því, hvernig
allt má takast, ef margir leggjast á eitt og
keppa að einu og sama markmiði. Samhug-
ur, skilningur og góður vilji er í rauninni allt
sem þarf, annað kemur sjálfkrafa i kjölfarið.
Þannig hefur manni virst það vera í
sambandi við byggingu þessa hjúkrunar-
heimilis. Margir hafa komið úr fjarlægum
landsfjórðungum og verið að kynna sér,
hvernig að þessum hlutum væri staðið hér.
En okkur er ljóst að e.t.v. er vandasam-
asta starfinu ólokið, að tryggja heimilinu ör-
uggan rekstur. Á því veltur hvort það sem
þegar hefur verið gert kemur að notum.
45