Réttur - 01.01.1982, Qupperneq 50

II. Lúsin á tíkinni hans Bjarts lokar kirkju í Eyjafirði
Það hafði blossað upp mikið hatur — og
verið duglega kynt undir — eftir að ,,Sjálf
stætt fólk” kom úr 1934—5. Einkum var
andúð þessi römm gegn Halldóri hjá ýmsum
bændum, þegar hann einmitt hafði skrifað
þessa stórfenglegu „hetjusögu” þeirra. Síðar
gekk svo önnur ofsóknaralda yfir, sem bæði
Halldór, Þorbergur og Jóhannes úr Kötlum
fengu að kenna á, — á árunum 1939 til fyrri
hluta ársins 1942.
Það mun líklega hafa verið í tíð síðari
„öldunnar”, í síðasta lagi vorið eða sumarið
1942, að Halldór Laxness langaði til að fá að
skoða forna altaristöflu í kirkju á Möðru-
völlum fremri í Eyjafirði. Fékk hann Stein-
grím Aðalsteinsson, er það sumar varð þing-
maður og forseti efri deildar, með sér fram-
eftir. Gengu þeir heim undir bæ og varð að
ráði að Steingrímur færi fyrir og bæði bónda
um leyfi fyrir Halldór að fá að skoða altaris-
töfluna.
Steingrímur gengur á tal við bónda og tjáir
honum hver sé kominn með sér og langi til
þess að fá að skoða altaristöfluna í kirkjunni.
Bóndi bregst hinn versti við, er hann heyr-
ir hver kominn er. Biður hann Steingrím að
fara sem fyrst með þann mann út af sinni
landareign — og varð sá endir þessarar
kirkjuferðar.
Hún beit skarpt lúsin á tíkinni hans Bjarts
í Sumarhúsum!
(Er þeir Halldór og Steingrímur voru
komnir úr þessari för hittumst við — og var
þá af tilviljun meðfylgjandi mynd tekin af
okkur í lystigarðinum á Akureyri. E.O.)
50