Réttur


Réttur - 01.04.1976, Síða 9

Réttur - 01.04.1976, Síða 9
stéttin frekar tapar á svikunum fjárhagslega (eins og öll þjóðin). Hvort munu þá frekar einhver takmörk fyrir því hvað voldugasti og harðsvírasti hluti burgeisastéttarinnar er reiðubúin til að gera, þegar hann stórgræðir á því? Hemámið bejur í aldarfjórðung verið spill- ingarvaldur í íslensku þjóðlífi. Hervöllurinn á heiðinni er eiturkýli á íslenskum þjóðar- líkama. Menn eru að byrja að sjá hvemig eiturlyfin streyma út frá honum, en þora ekki að stinga á graftarkýlinu. Bandarískar lifs- venjur: eitursmygl og morð eru að síjast inn í íslenskt þjóðfélag. Jafnvel sjálfur dóms- málaráðherrann sér nú mafíur að verki í stjórnmálalífinu í kringum sig. Verður næsta þróunin frá þeim „vormönnum íslands'1 sem völdu einkunnarorðin: „Islandi allt", — frá mafíum til melludólga? „Fjallkonan" ambátt- in, aðalatriðið að fá nógu mikið fyrir hana — og til nógu langs tíma, svo ekki verði aftur horfið: Ameríkaninn bað um 99 ár 1. október 1945 — og 1974 báðu 55 þúsund Islendingar hann um að vera áfram. 1945 var það Sósíalistaflokkurinn, sem í krafti þess að vera stórhuga og rismikill for- ustuflokkur sigursæls verkalýðs og eini vaxt- arbroddurinn í íslensku stjómmálalífi afstýrði þeim voða, er gerbreytt hefði Islandi og ís- lenskri sögu alla þessa öld og næstu. Nú verður verkalýðshreyfing Islands að vinna álíka afrek og sameina til þess alla þá krafta, sem þjóðin á til. STRAUMHVÖRF [ VERKLÝÐSHREYFINGUNNI Verkalýður íslands varð að fórna a.m.k. 900 miljónum króna (ef aðeins er reiknað með dagvinnukaupi), en raunverulega meir en miljarði í tíu daga verkfalli í febrúar til þess að ná aftur því, sem þá hafði tapast. Síðan verður hann að horfa upp á mestallt, sem ávannst, tekið af sér á ný. Það var sem yfirstétt Islands vildi láta alþýðu ganga undir einskonar landspróf í stjórnmálafræðum með því að skipuleggja dýrtíðarholskeflu þá, er yfir alþýðu dundi í mars—apríl. Og alþýðan stóðst það próf með prýði. Viðbrögð verkalýðssamtakanna, stjómar Alþýðusambandsins og alveg sérstaklega for- seta þess, Björns Jónssonar, sýndu að héðan af mun íslensk alþýða tvinna saman í stétta- baráttu sinni hina faglegu og hina pólitísku hlið hennar. (Sjá „Neista", sem fara hér á eftir þessari grein. Lesendur „Réttar" þekkja ennfremur viðbrögð verkalýðsforustunnar frá hinu stórmerka hringborðssamtali í síðasta hefti). Alþýða Islands mun héðan af ekki láta sér nægja að verjast með skjöld í vinstri hendi, heldur sækja nú harðar á en fyrr með sóknar- sverð stjórnmálanna í þeirri hægri. Það sýndi hún með yfirlýsingunum 1. maí. Forsenda þessarar stórsóknar, svo hún verði sigursæl, er annarsvegar eining allra samtaka launastéttanna, faglegra og pólitískra, — og hinsvegar traust bandalag við þær stéttir eða stéttahluta aðra, sem rök standa til að væru verkalýðnum sammála um höfuðatlöguna að verslunarauðvaldi og því óhófsbákni brasks- ins, sem á herðum alþýðu hvílir. Er þar um að ræða annarsvegar bændur, en hinsvegar iðnrekendur og útvegsmenn, þ.e. þá hluta borgarastéttarinnar sem hagsmuni hafa af al- eflingu íslenskra framleiðslugreina og sjálf- stæði þeirra, en gerðu sér jafnframt ljóst að sú efling gerist ekki svo vel fari öðruvísi en með heildarstjórn á íslenskum þjóðarbúskap og þar með einnig utanríkisversluninni: þ.e. með raunverulegri nýsköpun þjóðfélagsins á Islandi. Það er verkefni næstu missera að skapa 73

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.