Réttur - 01.08.1976, Qupperneq 32

áhrifamesta stórveldi heims, sem útrýmt hef-
ur hungrinu hjá 800 miljóna þjóð sinni,
fjórðungi mannkyns?
Látum oss athuga skilyrðin fyrir því að
þessi sigur vannst, — skilyrðin fyrir mikil-
leik Maó formanns.
1. KOMMÚNISMINN
Mao verður marxisti 19201’, öðlast sann-
færingu um þá stefnu, sem ein saman gat
leyst alþýðu landsins úr ófrelsi og örbirgð,
og fær fyrsm hugmyndirnar um þá vísinda-
aðferð er beita þurfi til að sigur geti unnist.
Þessi sósíalisúska sannfæring hans er fyrsta
skilyrði til þess að hann verði það, sem hann
varð — og að sigursæl bylting geti orðið í
Kína, (Hefði hann aldrei orðið marxisti
hefði veröldin aldrei vitað um þann mikil-
leik, sem í manni þessum bjó, á þann hátt,
sem hún veit nú).
Sama árið og Mao varð marxisti giftist
hann Yang K’ai-hui, glæsilegri konu, er var
stúdent við háskólann í Peking. Hjónaband
þeirra var ástsælt, en 1930 var hún drepin
af Ho Chien, einum af hershöfðingjaböðlun-
um, — fórnirnar fyrir kommúnismann létu
ekki á sér standa.
1 maí 1921 fór Mao til Shanghai og var
einn af tólf fulltrúum á stofnþingi Komm-
únistaflokks Kína í júli s.á. Um sama leyti
var Kommúnistaflokkur Kína stofnaður í
Frakklandi, stofnendur m.a. Chou-En-lai og
Li Li-san, en litlu síðar og í Þýskalandi. Þar
varð Chu Te meðlimur. Þar með var hafið
að skipuleggja þá marxistísku forustusveit að
lenínskri fyrirmynd, er leitt gæti baráttu al-
þýðunnar, þegar það tækist að vekja hana af
dvala. Það var ekki fjölmenn sveit, er hóf
merkið, líklega 50 meðlimir, þeir voru orðnir
900 í ársbyrjun 1925, en eftir hina hörðu,
fórnfreku baráttu á því ári (30. maí-hreyf-
ingin) óx meðlimafjöldinn upp í 57.900 á
árinu 1927. Fjöldaflokkur kommúnista, skil-
yrði fyrir sigrmum, var að skapast, var að
herðast í blóði og eldi baráttunnar.
A 2. flokksþinginu, 1922, gekk flokkurinn
í Alþjóðasamband kommúnista. Hin sigur-
sæla bylting verkamanna og bænda í Rúss-
landi undir forustu kommúnistaflokks Leníns
var fordæmið mikla fyrir kínversku komm-
únistana, fyrirheitið um að einnig í Kína
gæti alþýðan sigrast á innlendum og erlend-
um kúgurum. Sigur rússnesku kommúnist-
anna í byltingu og fjögurra ára borgarastyrj-
öld, er frelsaði nágrannaríki Kína undan
kapítalismanum, var enn ein forsendan fyrir
hugsanlegum sigri kínverskrar alþýðu, enda
nádð samstarf við þá strax hafið af þjóðfrels-
isleiðtoganum Sun-Yat-Sen. Sigur rússnesku
alþýðunnar var hinsvegar unninn undir for-
usm vel skipulagðs verkalýðs í aðalborgum
hins gamla Rússlands, en þeim verkalýð
tókst fyrir snjalla flokksstjórn að fá hina
fátæku, kúguðu bændur, — yfirgnæfandi
meirihluta þjóðarinnar með sér.
2. BÆNDABYLTINGIN
I Kína hafði frelsisbarátta kínverskra
verkamanna verið kæfð í blóði í Shanghai,
Kanton og öðrum stórborgum eftir svik
Tsjang-Kai-seks 1927, er hann og Kuo-min-
tang flokkur hans gekk á mála hjá erlenda
auðvaldinu.
Þá er það sem undrið mikla gerist:
I fjölmörgum hémðum Suður-Kína leiða
kommúnistískir leiðtogar og herforingjar:
Mao, Chu-Te, Ho Lung o.fl. bændaalþýðuna
til valda. A árunum 1928—34 eru mynduð
þarna sovét-hémð, — 40—60 milj. manna
Sovét-Kína eins og það þá var kallað. Hinn
rauði her bænda og verkamanna, sem vernd-
ar þessi hémð, verður að vísu að hopa hvað
eftir annað undan fjómm stórsóknum fas-
168