Réttur - 01.01.1993, Síða 21

Gengið i þingsal: Eggert G. Þorsteinsson, Hannibal Valdimarsson og Einar Olgeirsson.
Eftir að Alþýðuflokkurinn klofnaði
1930 og Kommúnistaflokkurinn var
stofnaður, varð lítilsháttar áherzlubreyt-
ing í notkun orðanna sósíalisti og jafnað-
armaður. Þau átta ár sem Kommúnista-
flokkurinn var starfandi, voru fjölmargir
félagar hans og stuðningsmenn almennt
kallaðir kommúnistar. Þeir sem áfram
studdu Alþýðuflokkinn, kölluðu sig oft-
ast alþýðuflokksmenn, en þó stundum
jafnaðarmenn eða sósíaldemókrata. Þeir
sem kölluðu sig kommúnista voru þó
óumdeilanlega sósíalistar, enda grund-
vallaði flokkurinn stefnu sína á sósíal-
isma. Enginn ágreiningur var heldur um
það, að sósíaldemókratar voru hér eins
°g annars staðar sósíalistar, enda stefnan
byggð á sama þjóðmálagrundvelli.
Þegar Sameiningarflokkur alþýðu-Sós-
íalistaflokkurinn var stofnaður 1938, tóku
flokksmenn hans allir að kalla sig sósíalista.
Jafnaðarmannaforinginn Héðinn Valdi-
marsson og flokksbróðir hans til margra
ára, Sigfús Sigurhjartarson, en þeir höfðu
báðir verið í forystuliði Alþýðuflokksins,
sættu sig vel við sósíalistanafnið. Því nafni
höfðu þeir alltaf gegnt og vissu fullvel að
það var sömu merkingar og orðið jafnaðar-
maður. Þeir sem komu úr Kommúnista-
flokknum voru líka sáttir vegna þess að þeir
höfðu alltaf kallað sig sósíalista og reist
skoðanir sínar á kenningum sósíalismans.
Eftir stofnun Sósíalistaflokksins varð
eins og þegjandi samkomulag um að ríf-
ast ekki um orðið jafnaðarmaður. Allir
vissu að báðir aðilar höfðu notað það orð.
21