Morgunblaðið - 19.03.2006, Blaðsíða 30

30 SUNNUDAGUR 19. MARS 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Ég og maðurinn minn EnricoMensuali fórum á okkarfyrstu Vetrarólympíuleikaí Albertville í Frakklandárið 1992. Alberto Tomba,
öðru nafni Tomba la bomba (sprengj-
an), var þá upp á sitt besta og var för-
inni heitið til Les Menuires. Í grein
sem að ég skrifaði í Morgunblaðið 27.
mars 1992 segi ég að lokakeppnin í
svigi hafi verið haldin 22. febrúar
1992. Við höfðum fengið þær upplýs-
ingar í Flórens að allir miðar væru
uppseldir en þegar við komum að
landamærum Frakklands spurði lög-
regluþjónninn í vegabréfsskoðuninni
hvort við værum komin til að sjá
Tomba og benti okkur á að kaupa
miðana þarna við landamærin. 80%
áhorfenda voru Ítalir og á einum
borða var skrifað „Tomba for presi-
dent“ en forsetakosningar voru á Ítal-
íu þetta ár og var Scalfaro kosinn for-
seti. Almenningur á Ítalíu kýs ekki
forsetann heldur ítalska þingið og er
skylda að forsetinn sé orðinn fimm-
tugur þannig að ekki var von um að
Alberto Tomba yrði forseti. En þetta
er dæmi um vinsældir hans á þessum
árum. Tomba varð annar í þessari
lokasvigkeppni en frá Frakklandi
kom hann til Ítalíu með þrenn gull-
verðlaun og ein silfurverðlaun. Ef
hann hefði unnið fern gullverðlaun
hefði hann slegið vetrarólympíuleik-
amet.
Ólympíuleikarnir í
Lillehammer árið 1994
Aðrir Vetrarólympíuleikarnir sem
við fórum á voru í Lillehammer árið
1994. Á þessum árum var ákveðið að
sumar- og vetrarólympíuleikar ættu
ekki framar að vera á sama árinu,
bæði vegna þess að áhorfendur færu
annaðhvort á sumar- eða vetraról-
ympíuleikana og einnig vegna þess
kostnaðar sem fylgdi því að halda
tvenna ólympíuleika á sama árinu.
Þetta er því ástæða þess að ekki liðu
nema tvö ár á milli ólymíuleikanna í
Albertville og Lillehammer. Í þetta
skipti dvaldi ég í níu daga í Hamar, 60
km frá Lillehammer og skrifaði ég
grein um þessa Vetrarólympíuleika í
Morgunblaðið 29. mars 1994. Þarna
vorum við mætt án miða en fengum
miða á keppni í flestöllum greinum
sem við vildum sjá. Í Hafjell, 15 km
fyrir norðan Lillehammer, höfðu
ítalskir styrktaraðilar ólympíufar-
anna komið upp „Casa Modena“ en
þar gátu Ítalir borðað og drukkið eins
og þá lysti og það ókeypis. Þar var
sérstök stemmning og fékk ég þá til-
finningu að ég væri „ein af hópnum“,
það er í fylgdarliði keppendanna. Enn
þann dag í dag er talað um hve Ól-
ympíuleikarnir í Lillehammer hafi
heppnast vel og er ég sammála því.
Andrúmsloftið var hreint út sagt frá-
bært.
Ólympíuleikarnir í Tórínó árið 2006
Núna var komið að Ólympíuleikun-
um á heimavelli, það er í Tórínó árið
2006. Árið 1998 höfðu þeir verið
haldnir í Nagano í Japan og árið 2002
í Salt Lake City í Bandaríkjunum. Í
ár voru því Vetrarólympíuleikarnir
komnir aftur til Evrópu. Í dag lifum
við í heimi Internets þannig að það er
miklu auðveldara að verða sér úti um
upplýsingar og panta bæði gistingu
og miða. Við ákváðum að dvelja í Per-
osa Argentina sem er ekki nema 5
mínútna akstur frá Villar Perosa, þar
sem Giovanni Agnelli, eigandi Fiat
verksmiðjanna og Juventus knatt-
spyrnuliðsins bjó, en hann lést 24.
janúar 2003. Giovanni Agnelli var
kallaður „L’avvocato“ eða Lögfræð-
ingurinn. Meira að segja Umberto
Agnelli, bróðir hans, ávarpaði hann
aldrei með nafni heldur ávarpaði
hann Giovanni l’Avvocato í virðingar-
skyni.
Við lögðum af stað frá Flórens kl.
00:45 aðfaranótt 24. febrúar 2006.
Eftir 5 klukkustunda akstur vorum
við komin til Pinerolo og lögðum við
þar bílnum og tókum lestina til Tór-
ínó. Við vorum komin til Tórínó kl.
07:15 um morguninn. Ég hafði ekki
komið til Tórínó síðan haustið 1986
þegar ég lagði upp í 8 klukkustunda
lestarferð frá Flórens (lestarverkfall
tafði ferðina) til að sjá íslenska knatt-
spyrnufélagið Val leika gegn Juven-
tus. Við vorum þrír námsmenn sem
vorum mætt til að styðja Valsarana.
Við komumst að því á hvaða hóteli
Valsliðið var og buðu stjórnarmenn
Vals okkur að koma með þeim í rútu á
leikvanginn í Tórínó og buðu þeir
okkur að sitja hjá þeim í stúkunni.
Gjaldkeri Vals bað mig um að sitja við
hliðina á sér og þýða það sem ég
heyrði stuðningsmenn Juventus
segja um Íslendingana. Eiginkonur
Valsaranna sátu einnig í stúkunni.
Ekki var nú beint skemmtilegt að
þurfa að þýða að íslenska kvenfólkið
væri gullfallegt en að Valsararnir
kynnu ekkert í knattspyrnu. Leikur-
inn endaði 7:0 fyrir Juventus. Í Ju-
ventus liðinu voru meðal annars
franski knattspyrnumaðurinn Platini
og Daninn Brian Laudrup. Leikmenn
Vals báðu okkur þegar á hótelið var
komið að kaupa ítalska íþróttadag-
blaðið Gazzetta dello Sport og þýða
greinina um leikinn og bera saman
stigagjöf þeirra og Laudrups. Ég á
góðar minningar um þessa ferð og
hefur mér ekki gefist aftur tækifæri
til að horfa á íslenskt knattspyrnulið
leika á Ítalíu. Mikið vatn hefur runnið
til sjávar í íslenskri knattspyrnu síð-
an.
Egypska safnið og
Sabaudia listasafnið
Grenjandi rigning var í Tórínó í
morgunsárið 24. febrúar 2006. Við
höfðum ákveðið að skoða egypska
safnið í Tórínó en það er stærsta og
mikilvægasta egypska safnið utan
Egyptalands. Það stærsta og mikil-
vægasta er í Kaíró í Egyptalandi.
Egypska safnið í Tórínó var stofnað
árið 1824 en allt frá miðri 17. öld var
byrjað að huga að stofnun safns þegar
fyrsta egypska verkið kom til Tórínó.
Þetta verk vakti mikla athygli og um
miðja 18. öld var sendur frá Tórínó
vísinda-verslunarleiðangur til
Egyptalands, og stóðu fyrir þessum
leiðangri Carlo Emanuele III Ítalíu-
konungur og Vitalino Donati prófess-
or við Tórínó háskólann. Leiðangurs-
menn komu með frá Egyptalandi til
Tórínó þrjár stórar styttur, sem var
fyrst komið fyrir í háskólasafninu í
Tórínó.
En eins og fyrr segir var egypska
safnið í Tórínó stofnað árið 1824 þeg-
ar Carlo Felice konungur keypti yfir
8.000 muni úr safni Drovetti. Aðals-
menn í Piemonte héraðinu fjármögn-
uðu þessi kaup og var þar í farar-
broddi greifinn Carlo Vidua.
Bernardino Drovetti var frá Barbania
í Piemonte héraðinu, en hann var hát-
settur í her Napóleons Bonapartes
þegar Napóleon lagði undir sig
Egyptaland og gerði Kaíró að aðal-
setri sínu árin 1798–99 á meðan her-
för hans stóð yfir. Drovetti var ræð-
ismaður Frakklands í Kaíró allt til
ársins 1829. Annar hluti Drovetti
safnsins er í Louvre safninu í París.
Fyrir mig sem hef ekki ennþá látið
draum minn um að fara til Egypta-
lands rætast var það einstök upplifun
að skoða þetta safn og mæli ég ein-
dregið með því að þeir sem eiga leið
um Tórínó skoði safnið.
Við skoðuðum einnig Sabaudia
listasafnið eða Galleria Sabauda sem
er í sömu byggingu og Egypska safn-
ið og er hægt að kaupa sameiginlegan
miða á bæði söfnin. Galleria Sabauda
var stofnað árið 1497 þegar Savoia
konungsfjölskyldan gerði talningu á
öllum listaverkunum sem fjölskyldan
hafði keypt. Fyrsta skrá listasafnsins
er frá árinu 1631. Konungurinn Carlo
Emanuele I lét koma hinum dýrmætu
málverkum fyrir í Palazzo Reale
(Konungshöllinni) og Palazzo Ma-
dama (Madama höllinni). Með árun-
um stækkaði safnið og bættust við
málverk af flæmska og hollenska
skólanum. 2. október 1832 vígði Carlo
Alberto konungur Reale Galleria
(Konunglega galleríið) sem saman-
stóð af 365 málverkum. Árið 1865 var
safnið flutt í Palazzo dell’Accademia
delle Scienze (Höll Vísindaakademí-
unnar) þar sem safnið er enn þann
dag í dag. Árið 1923 voru 620 málverk
í safninu. Hefðarfólk frá Piemonte
héraðinu hefur gefið safninu þó nokk-
uð mörg listaverk. Sýningarvörður
sagði okkur að yfirleitt væru það ein-
ungis grunnskólanemendur í Tórínó
sem kæmu að skoða safnið. Þetta sýn-
ir að Tórínó er ekki ferðamannaborg
en Sabaudia listasafnið er vel þess
virði að skoða það.
Svig karla í Sestriere
Laugardaginn 25. febrúar 2006
héldum við með rútu til Sestriere frá
Perosa Argentina. Við þurftum að
skipta um rútu í Pragelato. Við vorum
varla komin út úr rútunni í Sestriere
þegar maður einn segir við Enrico,
eiginmann minn: „What a nice flag,“
og bendir á íslensku húfuna með ís-
lenska fánanum sem Enrico keypti
fyrir nokkrum árum í Mývatnssveit.
Enrico spyr manninn hvort hann sé
íslenskur og þá var þetta Guðmundur
Jakobsson fararstjóri íslensku Ól-
ympíufaranna. Það er ótrúlegt hvað
heimurinn er lítill. Guðmundur gaf
Vetrarólympíuleikarnir í
Mikið var um dýrðir á nýaf-
stöðnum vetrarólympíu-
leikum í Tórínó og mynd-
aðist þar góð stemning eins
og venja er á þessari hátíð
vetraríþróttanna. Bergljót
Leifsdóttir Mensuali fylgd-
ist með í Tórínó og segir frá
ferðum sínum á vetraról-
ympíuleikana í Albertville
og Lillehammer. Greinarhöfundur í margmenni í snjónum í Sestriere.
Skíðabrekkan í Sestriere er tilkomumikil í fallegu vetrarveðrinu. Þar fór meðal annars svig karla fram.
Í Sestriere er skíðastaður fræga fólksins. Þar lét Napóleon leggja veg 1814.
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
Íslenska ólympíuliðið: Kristinn Ingi Valssson, Dalvík, Björgvin Björgvinsson, Dalvík, Sindri Már Pálsson, Breiðabliki,
Dagný Linda Kristjánsdóttir, Akureyri, og Kristján Uni Óskarsson, Ólafsfirði.