Morgunblaðið - 31.03.2006, Blaðsíða 42

42 FÖSTUDAGUR 31. MARS 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ GuðmundurMarinó Ás-
grímsson fæddist á
Akureyri 11. sept-
ember 1907. Hann
lést á Landspítala –
háskólasjúkrahúsi
að morgni 26. mars
síðastliðins. For-
eldrar hans voru
Ásgrímur Péturs-
son yfirfiskmats-
maður á Akureyri,
f. 16.2. 1868, d.
22.12. 1930, og
Guðrún Jónsdóttir,
f. 24.12. 1863, d. 8.8. 1953. Systk-
ini Guðmundar voru Pétur Haf-
steinn verslunarmaður, f. 27.6.
1890, d. 19.12. 1950, Lúðvík
Hjálmar vélstjóri, f. 29.1. 1893, d.
20.6. 1970, og Jakob, f. 16.12.
1900, d. ungur. Samfeðra systkin
Guðmundar eru Hekla, f. 25. 3.
1919, d. 4.9. 2004, Hilmir, f. 12.7.
1920, Hugi, f. 25.12. 1922, d.
27.1. 1997, Harpa, f. 21.6. 1925,
Hervör, f. 29.6. 1929, d. 29.10.
1971, og Helena Ása María, f.
17.8. 1931.
Guðmundur kvæntist 14. febr-
úar 1942 Emilíu Benediktu
Guðmundur Marinó, dætur hans
Marín Ósk og Júlía Heiður. b)
Andri, sambýliskona Eygló Lár-
usdóttir og c) Emil. 4) Guðrún
Björg hjúkrunarfræðingur, f.
11.6. 1956, gift Gísla Sváfnissyni,
f. 21.12. 1952, börn þeirra eru
Sváfnir og Emilía Benedikta.
Guðmundur ólst upp á Akur-
eyri. Á unglingsárum stofnaði
hann ásamt félögum sínum
Íþróttafélagið Þór á Akureyri.
Ungur fór hann til sjós og flutti í
framhaldi af því suður til
Reykjavíkur. Eftir margvísleg
störf hóf hann vinnu í verslun J.
Þorlákssonar og Norðmann í
Bankastræti 11. Hann starfaði
þar í 50 ár, lengst af sem versl-
unarstjóri. Síðan vann hann hjá
Helga syni sínum í Húsgagnaval í
nokkur ár. Aukabúgrein hjá hon-
um lengi vel var viðgerð á tenn-
is- og badmintonspöðum. Hann
var alla tíð liðtækur í fé-
lagsstarfi. Meðan á uppbyggingu
Bústaðahverfisins stóð var hann í
stjórn Hverfissamtaka. Hann var
í Kiwanisklúbbnum Heklu og
bridsklúbbnum Krummum. Eftir
að þau Emilía Benedikta fluttu í
Seljahlíð var hann allt fram í
andlátið í forsvari fyrir öflugu
félagslífi.
Guðmundur verður jarðsung-
inn frá Kirkju Óháða safnaðarins
í dag og hefst athöfnin klukkan
14.
Helgadóttur, f.
19.11. 1917. Foreldr-
ar hennar voru
Helgi Ólafsson smið-
ur, f. 27.5. 1888, d.
2.11. 1934, og Guð-
laug Björg Guð-
mundsdóttir, f. 21.7.
1888, d. 18.9. 1959.
Börn Guðmundar og
Emilíu eru: 1) Helgi
bólstrari, f. 17.4.
1942, kvæntur Anný
Helgadóttur, f. 17.9.
1945. Synir þeirra
eru a) Ingimundur,
kvæntur Elínu Karítas Bjarna-
dóttur, dætur þeirra Birta, Þór-
unn Anný og Karen Lena og b)
Þröstur, sambýliskona Lára
Birna Þorsteinsdóttur, dóttir
þeirra Fanney. 2) Örn viðskipta-
og kerfisfræðingur, f. 11.5. 1947,
kvæntur Esther Sigurðardóttur,
f. 25.12. 1948. Börn þeirra eru a)
Arnar, kvæntur Svövu Þuríði
Árnadóttur, börn þeirra Dagmar
Rós, Esther Rós, Sylvía Rós og
Arnar Smári, og b) Helena. 3)
Ásgrímur jarðfræðingur, f. 11.3.
1951, kvæntur Svövu Jakobsdótt-
ur, f. 9.11. 1949. Synir þeirra a)
Ó þau sumarkvöld –
sælueyjar á vötnum minninganna;
logn sem í himneskum görðum
hlátrar og frjálsleg köll.
Rauðberjarunnar í blóma.
Reynitré sunnan við gömul hús.
(Hannes Pétursson.)
Elsku pabbi og afi.
Í hugum okkar er enginn eins
elskulegur, virðulegur og indæll og
þú. Þú varst sannur höfðingi og
mikill mannvinur. Allt sem þú
komst nálægt blómstraði líkt og
garðurinn þinn í Hólmgarði. Í garð-
inum okkar heima vex eitt reynivið-
artré sem þú komst til leiðar að yrði
gróðursett á frjósömum stað fyrir
átta árum og við nefndum strax eft-
ir þér. Líkt og tréð nú stóðst þú
ætíð við hlið okkar og varst í dag-
legu sambandi. Við vorum svo lán-
söm öll þessi ár að geta glaðst og
fagnað saman. Þó þú sért nú horf-
inn á braut verður þú ætíð á meðal
okkar. Við verðum um þrjátíu
manns sem stöndum þétt saman og
styðjum við mömmu og ömmu. Þeg-
ar við komum saman og minnumst
þín munu rifjast upp ótal gleði-
stundir sem verða til þess að við
áttum okkur enn betur á því hversu
mikið við eigum öll þér að þakka
fyrir framgöngu þína á langri og
gæfuríkri ævi.
Utan þessa dags
bak við árin og fjallvegina
streyma fram lindir mínar.
Ef ég legg aftur augun
ef ég hlusta, ef ég bíð
heyri ég þær koma
eftir leyningunum grænu
langt innan úr tímanum
hingað, hingað úr fjarska.
Þær hljóma við eyru mér
þær renna gegnum lófa mína
ef ég legg aftur augun.
(Hannes Pétursson.)
Elsku pabbi og afi, megir þú hvíla
í friði.
Guðrún Björg, Gísli, Sváfnir
og Emilía.
Kæri tengdapabbi, ég kveð þig
með söknuði.
Þú varst ljúfmenni fram í fing-
urgóma. Eins og allir sem þekktu
þig vissu, hafðir þú yndi af öllu sem
viðkom garðrækt.
Finnst mér því við hæfi að kveðja
þig með þessum ljóðlínum Jónasar
Hallgrímssonar.
Sem þá á vori sunna hlý
sólgeislum lauka nærir
og fífilkolli innan í
óvöknuð blöðin hrærir,
svo vermir fögur minning manns
margt eitt smáblóm um sveitir lands,
frjóvgar og blessun færir.
Hvíl í friði.
Þín tengdadóttir,
Esther.
Ég minnist þess þegar ég var lítil
þá bað ég föður minn oft um að
heimsækja afa og ömmu í Hólm-
garð. Ég og pabbi reyndum að
hjálpa afa í garðinum við garðslátt,
reyta arfa og gróðursetja stjúpur og
flauelsblóm. Oft hugsa ég um þess-
ar æskustundir þegar ég er að
vinna í garðinum heima.
Alltaf vorum við barnabörnin vel-
komin til afa og ömmu, maður gat
alltaf grætt eitthvert góðgæti hjá
þeim, hvort sem það var suðusúkku-
laði, súkkulaðikúlur eða vöfflur.
Stundum verður mér hugsað til
þeirra stunda þegar ég og afi geng-
um niður í Grímsbæ til að kaupa
eitt og annað fyrir heimilið. Ef ég
var heppin þá keypti afi ís handa
mér í sjoppunni, þá var ég afskap-
lega glöð í bragði og hlakkaði mikið
til að koma aftur í heimsókn til
þeirra.
Það kom fyrir að mamma og
pabbi skelltu sér til útlanda og fékk
ég ekki alltaf að fara með þeim en
það er bara eins og gengur og ger-
ist. Það voru miklar sárabætur að fá
að gista hjá ömmu og afa í gamla
sófanum í stofunni. Ef ég var svolít-
ið hrædd í myrkrinu þá skreið ég
uppí til ömmu sem hlýjaði mér á
fótunum og heyrði svæfandi hrot-
urnar í afa. Jafnvel eftir að þau
fluttu upp í Brekkusel til Bjargar
frænku minnar var ég ekki minna
velkomin hvort sem það var niðri í
kjallaranum hjá afa og ömmu eða
hjá Björgu og Gísla. Það fara alltaf
hlýjar tilfinningar um hjarta mitt
þegar mér verður hugsað um góðu
og hláturmildu stundirnar með fjöl-
skyldunni. Ekki var það leiðinlegra
að hafa Emmu og Sváfni, börnin
hennar Bjargar á efri hæðinni, þá
gat ég alltaf reitt mig á félagsskap
þeirra.
Einnig var mjög ljúft að hlusta á
gufuna með afa og ömmu í stofunni
og láta hugann reika eða læra á
skrifborðinu hans afa míns. Jafnvel
þegar ég varð eldri og heimsótti
þau upp í Seljahlíð þá var alltaf
þessi æskutilfinning og gamla ör-
yggið úr Hólmgarðinum sem fylgdi
mér hvenær og hvert sem ég heim-
sótti þau. Þegar mér leið ekki vel þá
vissi ég að þar fengi ég stuðning og
hlýju. Mig langar til að þakka fyrir
hlýju og væntumþykju sem ég hef
alltaf notið frá afa og ömmu. Ég hef
verið mjög heppin stúlka að vera
ættleidd inn í fjölskyldu þar sem
öllum þykir vænt um mig. Öll mín
GUÐMUNDUR MAR-
INÓ ÁSGRÍMSSON
✝ Garðar Pálma-son fæddist á
Sauðárkróki 28.
október 1946.
Hann varð bráð-
kvaddur á heimili
sínu 22. mars síð-
astliðinn. Hann var
sonur hjónanna
Þorgerðar Jóhönnu
Jónsdóttur, f. 7.6.
1924, d. 7.2. 2003
og Pálma Ólafsson-
ar, f. 24.3. 1918, d.
23.8. 1982. Þau
skildu. Garðar
flutti í Efstaland í Öxnadal með
móður sinni þegar hann var á
þriðja ári og ólst þar upp hjá
henni og seinni manni hennar,
Gesti Sæmundssyni, f. 30.12.
1903, d. 25.2. 2004. Alsystkini
var ættleidd, aðra dóttur átti
hann sem lést á fyrsta ári.
Sonur Garðars og Jónu Áka-
dóttur er Áki Heiðar, f. 3.3.
1967. Börn hans eru Unnar Ingi,
f. 25.5. 1985, Íris Björk, f. 29.3.
1987, Stefán Þór, f. 22.2. 1988,
Hafsteinn Freyr, f. 16.11. 1994,
og Halla Rut, f. 23.10. 2002. Sam-
býliskona Áka Heiðars er Stef-
anía Fjóla Elísdóttir, börn henn-
ar eru Heiðdís Lóa Ben og
Svanur Áki Ben. Þau búa á Ak-
ureyri.
Garðar gekk í barnaskólann í
sveitinni og var um tíma í Reyk-
holti í Borgarfirði. Hann vann
við sveitastörf, einnig hjá Möl og
sandi á Akureyri, var á togurum
hjá Útgerðarfélagi Akureyringa
og hjá Sjólastöðinni í Hafnar-
firði. Á seinni árum hafði Garðar
sitt eigið verkstæði og vann við
viðgerðir á bílum og við parta-
sölu.
Útför Garðars verður gerð frá
Höfðakapellu í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
Garðars eru Þórunn
Jóhanna, maki Þor-
valdur Heiðdal Jóns-
son, og Jón Sigurð-
ur Rósinberg, maki
Magnea Guðrún
Gunnarsdóttir. Sam-
feðra eru þau Óli
Bergvin Hreinn,
maki Þóra Erlends-
dóttir, Ólöf Helga,
maki Theódór Hall-
dórsson og Hólm-
fríður Margrét,
maki Páll Jóhannes-
son. Sammæðra er
Snjólaug Gestsdóttir, maki Guð-
mundur Árnason. Stjúpsystkin
eru Eyþór og Anna Lilja Gests-
börn.
Garðar var tvíkvæntur og skil-
inn, hann eignaðist dóttur sem
Þótt ég sé látinn, harmið mig
ekki með tárum, hugsið ekki um
dauðann með harmi eða ótta. Ég er
svo nærri, að hvert eitt tár ykkar
snertir mig og kvelur, þótt látinn
mig haldið. En þegar þið hlæið og
syngið með glöðum hug, lyftist sál
mín upp í mót til ljóssins. Verið glöð
og þakklát fyrir allt sem lífið gefur
og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði
ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran.)
Ég ætla með nokkrum orðum að
minnast bróður míns Garðars sem
varð bráðkvaddur á heimili sínu. En
hvar á að byrja og hvað á að segja?
Það rennur svo margt um hugann
núna síðustu daga, þetta kom svo
snöggt, það eina sem maður veit um
lífshlaup sitt og annarra, að eitt sinn
skal hver maður deyja og ekki er
spurt um aldur. Og hann með sinn
sjúkdóm gat farið hvenær sem var.
Ég man það eins og það hafi gerst
í gær þegar hann fæddist, þótt það
séu bara 3 ár á milli okkar, ég var nú
ekki alveg sátt við að það væri annar
bróðir, ég vildi fá systur. En þegar
sá litli gat farið að líta almennilega
upp tók ég hann alveg í sátt og hefur
sá strengur aldrei slitnað.
Ég minnist hans sem góðs manns
sem ekkert mátti aumt sjá nema
reyna að bæta úr því. Hann var sjálf-
um sér verstur og gekk ekki alltaf
beinu brautina en það kom margt til.
Hann virkaði alltaf hress og var
skrafhreyfinn en sagði ekki hug sinn
allan.
Barnatrúin fylgdi honum ávallt
þótt hann slægi því ekki út.
Fyrstu störf hans voru sveitastörf
og síðan sjómennska, að vera sjó-
maður á þessum tíma var annað en í
dag hvað þá fyrir óharðnaðan ung-
ling og hlýtur það að móta hvern
mann. Ýmis önnur störf tók hann sér
fyrir hendur, síðustu árin var hann
við bílapartasölu.
Ekki var hægt að gleyma elsku
hans á hundum, það var ekkert of
gott fyrir þá, og hann talaði við þá
eins og menn, enda launuðu þeir
honum gæðin. Ég minnist þess líka
þegar hann var á sjónum þegar siglt
var með aflann til annarra landa og
allt sem hann kom með handa fjöl-
skyldunni til að gleðja hana, ég held
nú samt að hans gleði hafi verið
mest.
Ég og fjölskylda mín þökkum þér
samleiðina, þó svo þú hafir verið í
mörg undanfarin ár í öðrum lands-
hluta. Ég veit að við vorum ekki allt-
af sammála og deildum stundum, en
þegar við heyrðumst eða hittumst
næst var það allt gleymt, þannig var
það bara.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Vald. Briem.)
Þórunn.
Kæri bróðir og mágur.
Sandkornin í tímaglasinu þínu eru
búin svo allt of fljótt, þó fékkstu
þessa framlengingu frá 1999. Garðar
fór ungur til sjós og vann við fisk-
vinnslu og akstur, en þegar hann var
rúmlega þrítugur hóf hann rekstur
GARÐAR
PÁLMASON
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÓSKAR VIGFÚSSON,
Álfaskeiði 3,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju föstudag-
inn 31. mars kl. 15.00.
Nicolina Kjærbech Vigfússon,
Valborg Kjærbech Óskarsdóttir,
Óskar Ásbjörn Óskarsson, Hjördís Ólöf Jónsdóttir,
Ómar Óskarsson, Erla María Kristinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Ástkær bróðir okkar og frændi,
BJARNI JÖRGENSSON,
lést á Hrafnistu í Reykjavík miðvikudaginn
29. mars.
Jarðsett verður frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
4. apríl kl. 13:00.
Guðmundur Jörgensson,
Ingimar Jörgensson
og frændfólk.
Ástkær sonur minn, bróðir og mágur,
HAUKUR ARNÓRSSON,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri miðviku-
daginn 29. mars.
Útför auglýst síðar.
Arnór Benediktsson,
Indriði Arnórsson, Birna Kristjánsdóttir,
Þórhallur Arnórsson, Jóna Jónsdóttir.