Morgunblaðið - 25.11.2006, Side 52

52 LAUGARDAGUR 25. NÓVEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ SigurgeirHelgason fædd-
ist á Kolmúla í
Fáskrúðsfjarðar-
hreppi í S-Múl. 21.
ágúst 1922. Hann
lést á Heilbrigðis-
stofnun Suðaustur-
lands á Höfn í
Hornafirði fimmtu-
daginn 16. nóvem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Helgi Sigurðsson, f.
á Kolmúla 1895, d.
1975, og Jakobína
Sigríður Þórarinsdóttir, f. á
Gunnlaugsstöðum í Vallanessókn
í S-Múl., f. 1896, d. 1923. Helgi
kvæntist aftur Guðrúnu Þórstínu
Kristjánsdóttur, f. 1899, d. 1981.
Systir Sigurgeirs samfeðra er
Sara Sigurbjörg Helgadóttir, f.
1925, og stjúpsystir Rósa Katrín
Kristjana Bjarnadóttir, f. 1919, d.
1986.
Sigurgeir kvæntist Elinóru
Björgvinsdóttur, f. á Eskifirði
1924, d. 1979. Börn þeirra eru: 1)
Sigríður Karen, f. 1946, maki
Friðrik Kristjánsson, f. 1943, d.
1986, börn þeirra Elinóra, f. 1965,
Kristján, f. 1968, og Friðrik Jónas,
f. 1974. 2) Kjartan, f. 1951, maki S.
Borghildur Ólafsdóttir, f. 1953,
dætur þeirra eru Arnbjörg Ólöf, f.
1975, Sigurlín
Hrund, f. 1977, og
Karen Ýr, f. 1987.
Kjartan á einnig
Lilju, f. 1972, móðir
Rannveig Ívars-
dóttir. 3) Helgi Geir,
f. 1958, maki Ásdís
H. Benediktsdóttir,
f. 1959, þau skildu,
börn þeirra eru Elsa
Særún, f. 1979, og
Sigurgeir Þór, f.
1983. Langafabörn-
in eru þrettán.
Sigurgeir var til
sjós ungur maður. Hann fór í vél-
stjóranám og vann í Hraðfrysti-
húsi Eskifjarðar til margra ára.
Hann fluttist til Hafnar í Horna-
firði kringum 1980 og vann lengst
af í Mjólkurstöð KASK.
Árið 1985 kvæntist Sigurgeir
Ragnhildi Hafliðadóttur, f. 1937.
Sigurgeir giftist 1985 Ragnhildi
Hafliðadóttur frá Ögri f. 19. júlí
1937. Foreldrar hennar voru Haf-
liði Ólafsson frá Strandseljum, f.
1900, d. 1969, og Líneik Árnadótt-
ir frá Ögri, f. 1902, d. 1980. Ragn-
hildur á fimm börn frá fyrra
hjónabandi, þrettán barnabörn og
þrjú langömmubörn.
Útför Sigurgeirs verður gerð
frá Eskifjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Elsku afi, það kom að því að tíma
þínum hér hjá okkur væri lokið en nú
ertu kominn á æðri og betri stað. Þín
verður sárt saknað af mörgum en
minningarnar lifa áfram í hjarta okk-
ar allra.
Það var sem ævintýri líkast að fara
með mömmu og pabba á Eskifjörð í
heimsókn til ykkar Lillu ömmu áður
en hún kvaddi okkur. Kindur, hænsn,
endur og gæsir fyrir ofan hús í garð-
inum, þó svo að ég hefði verið svolítið
baka til og Silla systir á kafi ofan í jöt-
unum var ekki síður gaman hjá mér.
Svo má nú ekki gleyma háaloftinu,
þar var alltaf lager af kúlum og got-
teríi og beðið með óþreyju eftir því að
þú klöngraðist upp stigann og teygðir
hendurnar inn fyrir lúguna.
Eftir að amma yfirgaf okkur fluttir
þú á Höfn og það kom ekki annað til
greina en að flytja kofann og gæs-
irnar með.
Einu sinni var ég svo heppin að
vinna í jólabingói ársins, meira að
segja aðalvinninginn, þarna stóð ég
uppi á sviði eldrauð í framan, ég var
svo feimin, sennilega um tíu ára göm-
ul að springa úr stolti þegar tilkynnt
var að vinningurinn væri aligæs frá
Sigurgeiri Helgasyni, Höfn í Horna-
firði og öllu meðlæti tilheyrandi.
Þú varst svo lánsamur að finna
hamingjuna á ný á Höfn með henni
Öddu (Ragnhildi) þinni sem reyndist
þér vel og stóð þér við hlið til hinstu
stundar.
Það var ekki síður gaman að koma
á Höfn í heimsókn, þó svo að heim-
sóknunum fækkaði með árunum. Eitt
var víst að enginn fór svangur frá
ykkur Öddu, ef þú vissir að von væri á
manni var búið að elda mat og svo
kaffi og kruðerí á eftir. Ef maður birt-
ist óvænt var hent í vöfflur með sultu
og rjóma og fleira dregið til.
Svona gæti ég haldið áfram lengi
og skrifað margar síður. Þessar
minningar og allar hinar geymi ég í
huga mínum og hjarta um ókomna tíð
og deili með börnunum mínum og
vonandi barnabörnum.
Vertu sæll, afi minn, ég elska þig.
Arnbjörg Ó. Kjartansdóttir.
Elskulegur afi minn Sigurgeir
Helgason er látinn.
Síðasta árið var honum erfitt sök-
um veikinda. Hann kunni því illa að
finna vanmátt sinn og þurfa að biðja
aðra um aðstoð við það sem honum
fannst vera ósköp venjulegir hlutir í
daglegu lífi og reynast okkur sem er-
um heilbrigð auðveldir.
Ég bjó fyrstu ár ævi minnar í
næsta húsi við Geira afa og Lillu
ömmu sem bjuggu á Setbergi á Eski-
firði. Það voru forréttindi fyrir litla
skottu að hafa aðgang að þeim þegar
mér hentaði sem var æði oft. Það var
ekki sjaldan að afi leyfði stelpunni að
vera með að vitja um netin á firðinum,
setja niður og/eða taka upp kartöflur
en hann var með risastóran kartöflu-
garð úti á sveit. Toppurinn var að fá
kaffi og kex inni í litla fína húsinu sem
hann var með í kartöflugarðinum en
þetta var draumahús fyrir litla stelpu
sem dreymdi um drullumallakökur
og gestaboð. Afi var alltaf með ein-
hver dýr og var með þau inni í
miðjum bæ á Eskifirði beint fyrir of-
an Setberg þar sem amma og afi
bjuggu. Þarna voru kindur, hænur,
endur, kalkúnar stundum og gæsirn-
ar frægu sem hann var búinn að ala
frá 11 ára aldri og sem hann var var
alla tíð kenndur við en hann gekk
gjarnan undir nafninu Gæsa-Geiri.
Hann lifði fyrir þessi dýr sín allt til
dauðadags. Einu sinni ætlaði hann að
hætta þessum búskap en þann vetur
var hann óvenju slappur og kenndi
því um að hann saknaði svo gæsanna
og stússins í kringum þær. Hann
reddaði sér því eggjum frá konu sem
áður hafði fengið gæsir hjá honum og
byrjaði aftur með gæsabúskapinn og
hann lifnaði allur við. Hann hafði mik-
inn áhuga á matreiðslu og hafði gam-
an af að fá gesti í mat, það var oftast
gæsaveisla enda aligæsin hans afa í
uppáhaldi hjá öllum. Þá má ekki
gleyma öllum stundunum sem hann
eyddi í berjamó, frystikistan alltaf
full af frosnum berjum og öðrum
kræsingum.
Minningarnar eru margar um ró-
legan, blíðan mann sem hafði góðan
húmor og gerði óspart grín að sjálf-
um sér. Hann var duglegur að fylgj-
ast með afkomendum sínum, ekki síst
langafabörnunum þótt líkamleg
heilsa væri farin að gefa sig.
Hjúkrunarfólkið á HSSA annaðist
hann þegar á þurfti að halda og á milli
veikinda gat hann verið heima hjá
Öddu og það gerði lífið léttara.
Ég er rík að hafa átt þig sem afa.
Guð geymi þig.
Elinóra.
Elsku afi, það hlaut að koma að því
að þú fengir hvíld. Þú sem varst bú-
inn að streða og puða allt þitt líf. Ég
man lítið eftir því þegar þú varst á
Eskifirði, það var ekki fyrr en þú
fluttir hingað á Höfn sem ég varð
heimagangur hjá þér í Hagatúninu.
Svo eftir að pabbi dó og við mamma
fluttum til Reykjavíkur þá vildi ég
alltaf verða eftir á Höfn, þá oft á tíð-
um hjá þér og Ragnhildi. Eflaust hafa
það verið mín erfiðustu og bestu sum-
ur þegar ég var hjá ykkur á Kirkju-
brautinni. Oft á tíðum reyndi ég að
komast inn í gæsamenninguna en það
gekk frekar illa nema þá til að snúa
eggjum og gefa gæsunum þegar þú
fórst í frí. Fríið notaðir þú oftast til að
komast í ber á Eskifirði eða Fá-
skrúðsfirði og þegar heim var komið
var gerð saft og sulta úr einum 40 til
50 lítrum af berjum.
Það eru ófá matarboðin sem ég hef
verið í hjá þér. Þá var yfirleitt aligæs
á boðstólum, krydduð og hanteruð
eftir þínu höfði. Það á enginn eftir að
gera eins góðar gæsir eins og afi.
Enda var hann í daglegu tali hér á
Höfn kallaður „Gæsa-Geiri“. Þegar
ég hugsa til baka þá er það eitt sem
ég minnist sérstaklega: það er dælu-
stöðin (nammiskálin) þín, hún gaf oft
vel. Núna síðasta árið var Jana
Mekkín alltaf til í að koma með til
langafa því hann átti alltaf nammi.
Fyrir um tveimur árum tók ég eftir
því að þér var farið að hraka og fyrir
ári síðan veiktist þú það mikið að
haldinn var fjölskyldufundur með
lækni á hjúkrunardeildinni þar sem
farið var yfir þínar óskir og vænting-
ar. Óskirnar voru nú ekki margar, að-
eins tvær, þú værir alveg til í að lifa
svona eitt ár í viðbót og viti menn, þú
fórst að hressast daginn eftir og áttir
yndislegt og gott ár. Hin óskin var sú
að þú vildir hvíla á Eskifirði. Þú
fékkst nú báðar þínar óskir uppfylltar
en þá er ég aðeins með eina ósk, hún
er sú að þú skilir kveðju til pabba.
Friðrik Jónas.
Kæri afi. Ég vissi að það hlyti að
koma að því bráðum að afi myndi
kveðja okkur. Hann var búinn að
heyja baráttuna í töluvert langan
tíma, þó alltaf hress inn á milli og
mikill hugur í honum. Ég hitti hann
síðast í byrjun ágúst og þá var hann
keyrandi á bílnum sínum, sem ég hélt
að væri búið að banna honum nokkr-
um sinnum að keyra.
Þegar ég hugsa til baka um afa eru
nokkrir hlutir sem alltaf koma fyrst
upp í hugann; gæsaungar, ber, vöffl-
ur með rjóma og ýkjusögur. Fá börn
eru svo heppin að upplifa páska með
alvöru páskaungum, en það gerðum
við barnabörnin hans Geira. Það var
venja að fara á Hornafjörð til afa og
Öddu og dvelja þar um páskana en þá
stóð útungunin sem hæst. Hann var
með útungunarvél í bílskúrnum og
svo var kofi í garðinum þar sem voru
mjög oft gæsir og endur að vappa.
Þetta var yndislegt, stundum fengum
við að fara inn með litlu gulu ungana
og þeir hlupu út um allt. Svo á sumrin
komu þau yfirleitt í berjatínslu aust-
ur til okkar og það var engin smá út-
gerð hjá honum í berjunum. Ég hef
aldrei vitað um neinn jafn sólginn í að
tína ber og hann. Enda var alltaf til
sulta, saft og frosin ber á heimili
þeirra hjóna. Hann afi passaði alltaf
upp á það að enginn færi svangur úr
hans húsum. Heimsóknunum fækk-
aði eftir að við uxum úr grasi en það
var alltaf stoppað hjá afa ef færi gafst
og þá voru vöfflur eða eitthvert bakk-
elsi galdrað fram og svo var spjallað,
afi kryddaði frásagnir sínar ansi mik-
ið og var bara gaman að því. Þær sög-
ur lifa áfram með okkur ásamt minn-
ingunum.
Hvíldu í friði, elsku afi minn.
Sigurlín H. Kjartansdóttir.
Elsku Geiri afi. Við vissum víst öll
að nú færir þú að yfirgefa okkur, en
við getum huggað okkur við að þú bú-
ir á betri stað núna. Þó svo að ég fái
ekki tækifæri til að hitta þig aftur,
muntu alltaf búa í hjarta mínu, og
okkar allra.
Ég man alltaf eftir hlýlegu brosinu
sem kom mót fjölskyldunni þegar við
komum í heimsókn. Það var alltaf nóg
af leikföngum og dóti til að gleyma
sér við, svo ekki sé talað um kræsing-
arnar. Alltaf varst þú að hugsa til
okkar, lauma til manns perum eða
öðrum gómsætum ávöxtum, þó mað-
ur væri búinn að bursta og ætti að
fara í háttinn. Þú vildir alltaf allt hið
besta fyrir fjölskylduna, og nú óska
ég þér alls hins besta í eftirlífinu.
Ég mun alltaf elska þig.
Karen Ýr Kjartansdóttir.
Langafi. Þú varst alltaf svo
skemmtilegur og hress, við vonum að
þér líði vel þar sem þú ert núna.
Ástar- og saknaðarkveðjur,
Kjartan Freyr, Anya og Kaleb.
Elsku Geiri, nú þegar þú hefur
fengið hvíldina fannst mér við hæfi að
skrifa um þig nokkur orð. Ég var svo
heppin sem lítil stelpa að fá að eiga
þig sem svona „ská afa“. Gamlar
minningar koma upp í hugann frá
barnæsku þar sem ég fékk að bralla
ýmislegt. Kofann þinn fékk ég oft að
nota undir ýmis ævintýri, og kemur
þá fyrst upp í hugann pönnukökuboð-
ið sem ég fékk að halda fyrir fóstr-
urnar á leikskólanum. Þú bakaðir
pönnsurnar og lánaðir kofann.
Oft gaukaðirðu að manni smá pen-
ing eða mola. Einnig fékk ég oft að
skottast með þér að gefa gæsunum
og skoða ungana sem var mjög
spennandi þegar maður er lítill. Ég
man svo vel hvað þú hafðir gott lag á
gæsunum og hvernig þær lærðu að
þekkja þig þegar við fórum inn eftir.
Enda fékkstu viðurnefnið gæsa-Geiri
fyrir austan. Margs er að minnast og
gæti ég haldið endalaust áfram. Ég er
þakklát fyrir þann tíma sem ég átti
með mér og þá hlýju sem þú sýndir
mér alltaf.
Farðu í friði. Ljós þitt mun alltaf
loga.
Sandra Rún Sigurðardóttir.
Sigurgeir Helgason
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Guðmundur
Jóhannsson
f. 10. 6. 1932
d. 8. 3. 1989
Minning þín lifir
Hvíl í friði
LEGSTEINAR
SteinsmiðjanMOSAIK
Hamarshöfða 4 – sími 587 1960
www.mosaik.is
✝
ÓLAFUR ÞORLÁKSSON
bóndi á Hrauni í Ölfusi,
er látinn.
Útför hans fer fram frá Þorlákskirkju í Þorlákshöfn
laugardaginn 2. desember kl. 13.30.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir, en
þeir sem vilja minnast hans eru beðnir að láta
dvalarheimilið á Blesastöðum í Árnessýslu njóta
þess.
Helga Sigríður Eysteinsdóttir,
Þórdís Ólafsdóttir, Ólafur Þór Ólafsson,
Guðrún Ólafsdóttir, Helgi Ólafsson,
Hjördís Ólafsdóttir Origer, Marc Origer,
Ásdís Ólafsdóttir, Sverrir J. Matthíasson,
Þórhildur Ólafsdóttir, Hannes Sigurðsson,
Herdís Ólafsdóttir, Þórhallur Jósepsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐBJÖRG KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Ísafirði,
Aflagranda 40,
áður Ásvallagötu 44,
lést á Landspítala Fossvogi fimmtudaginn
23. nóvember.
Guðlaug Einarsdóttir, Sigurður Geirsson,
Lára Hanna Einarsdóttir, Tony Leonard,
Fríða Sigurðardóttir,
Einar Óskar Sigurðsson,
Gunnar Berg Gunnarsson.
✝
Elskuleg eiginkona, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÁSA KR. (STÍNA) INGÓLFSDÓTTIR,
Gullsmára 5,
Kópavogi,
lést sunnudaginn 19. nóvember.
Útför fer fram frá Bústaðakirkju mánudaginn
7. nóvember kl. 13.00
Kristinn Guðmundsson,
Hildur Þorsteinsdóttir, Karl Bjarnason,
Guðmundur Ingi Kristinsson,
Anna Sigurborg Kristinsdóttir,
Inga Sigrún Kristinsdóttir, Magnús Þór Haraldsson,
barnabörn og barnabarnabörn.