Morgunblaðið - 14.12.2006, Blaðsíða 32

Morgunblaðið - 14.12.2006, Blaðsíða 32
32 FIMMTUDAGUR 14. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ UMRÆÐAN É g er ein af öllum þeim sem ná aldrei að lesa allt sem mig langar. Eitt af því sem hefur færst neðarlega í stafl- ann er tímaritið Þjóðmál. Ég hef gluggað í nokkur heftanna en gaf mér í fyrsta sinn á dögunum tíma til að kynna mér almennilega efni eins tímarits, 3. heftis þessa árs. Þjóðmál eru að mörgu leyti vand- að tímarit. Það lítur vel út, fer vel í hendi og er ekki stútfullt af glans- andi auglýsingum. Þá er þægilegt að hafa skoðanir, fræðiumræðu og pæl- ingar manna sem eru á svipaðri póli- tískri línu samankomna á einum stað. Björn Bjarnason, dóms- málaráðherra, veltir t.a.m. fyrir sér stjórnmálum líðandi stundar en hann ætti að vera fyrirmynd ann- arra stjórnmálamanna þegar kemur að því að tjá sig í riti, hvort sem er í blöðum og tímaritum eða á vefsíðu sinni. Sumar greinar í Þjóðmálum skýra vel afstöðu og rök hægri manna og er það vel. Aðrar halda á lofti und- arlegum, jafnvel afturhaldslegum, hugmyndum sem eru tímaritinu ekki til sóma. Af fjórtán greinum í áðurnefndu hefti er aðeins ein eftir konu, Sigríði Andersen. Greinin heitir „Því þéna karlmenn meira?“ og er dómur um bók sem Sigríður segir vera sjálfs- hjálparbók fyrir fólk sem vill hærri laun. Miðað við dóminn virðist bókin þó ganga að nokkru leyti út á að réttlæta kynbundinn launamun, t.d. með því að benda á aðrar orsaka- breytur en kyn, og halda því á lofti að karlar hafi verið með hærri laun því þeir hafi tekið meiri áhættu, ver- ið í leiðinlegri störfum eða bara hreinlega verið svo duglegir. Hræðsluáróður Hjartar J. Guð- mundssonar í grein um „deyjandi Evrópuþjóðir“ er dapurlegt innlegg í umræðu um innflytjendur hér á landi. Þar segir hann að ekki eigi að taka á móti fleira fólki hér á landi en „hægt er að aðlaga [svo] með góðu móti að íslenzku þjóðfélagi“. Hjörtur er nánast hysterískur í kvörtunum sínum yfir að „félagslegur rétttrún- aður“ takmarki málfrelsi. Hann hlýtur að vita að málfrelsi snýst ein- mitt um að fólk megi tjá sig og þ.m.t. andmæla skoðunum þeirra sem halda á lofti kreddum um innflytj- endur eða aðra þjóðfélagshópa. Hjörtur lætur í veðri vaka að átök á Balkanskaganum séu eingöngu vegna þess að þar búi ólíkar þjóðir og þjóðabrot en minnist ekkert á hrun kommúnismans og hvernig Júgóslavía liðaðist í sundur. Sem sagnfræðinemi ætti hann að þekkja hversu margar breytur búa oftast að baki átökum. Hræðsluáróðurinn nær hámarki með þeirri fullyrðingu að verði ekk- ert að gert vakni Íslendingar upp einn daginn „við þá staðreynd að fólkið sem byggir landið á ekki leng- ur neina samleið og þar með segir það sig sjálft að hér verður ekki lengur eitt þjóðfélag heldur mörg ólík sem hugsanlega munu eiga í innbyrðis deilum líkt og á Balk- anskaganum.“ Hvað er maðurinn að fara? Hvítir menn vopnist? Eitt er víst að ég á miklu meiri samleið með íranskri vinkonu minni, búsettri hér á landi, en með Hirti. Erum ég og Hjörtur þá ólík þjóð- félög? Ritstjóri Þjóðmála, Jakob F. Ás- geirsson, fer einnig mikinn um ís- lenska tungu og íslenskt þjóðerni í ritstjóraspjalli og kallar útvarp á pólsku og öðrum tungumálum „stór- kostlegt skemmdarverk“. Staðhæfing hans um að Bretland og Ísland hafi fylgt svipaðri stefnu í innflytjendamálum þar sem engar hömlur eru á er beinlínis röng enda hafa hömlur á innflutningi fólks hér á landi verið margfalt meiri en í Bretlandi. Jakob hefur einnig áhyggjur af fóstureyðingum og staðhæfir að kristið fólk hljóti óhjákvæmilega að líta svo á að líf kvikni við getnað. „Er þögnin um fóstureyðingar til vitnis um að kristin viðhorf risti ekki ýkja djúpt með Íslendingum?“ spyr hann. Aftur: Hvað er maðurinn að fara? Kristið fólk er ekki á einni skoðun í þessum efnum og það verður erfitt fyrir Jakob að gagnrýna bókstafstrú í framtíðinni. Stefán Einar Stefánsson virðist á því að sniðug leið til að berjast gegn fóstureyðingum sé að persónugera fóstur og vísa í Biblíuna en grein hans ber heitið: „Augu þín sáu mig, er ég enn var ómyndað efni“ (úr 139. Davíðssálmi). Stefán fullyrðir, líkt og Jakob, að líf kvikni við getnað. Ef svo er þá þarf að fara að halda allt aðrar skrár yfir fjölda og dánartíðni Íslendinga. Eins og Eyjólfur Þorkelsson og Karl Erlingur Oddason, læknanem- ar, bentu á í grein í Morgunblaðinu fyrir nokkrum mánuðum er eðli- legra að tala um meðgöngurof en um fóstureyðingu. Þar kemur einnig fram að langflest meðgöngurof fari fram fyrir tíundu viku meðgöngu og þá er um fósturvísi að ræða en ekki fóstur, en Stefán tönnlast á því síð- arnefnda í greininni. Þá er talið að 60–70% fósturvísa, sem ekki er hreyft við, verði aldrei að barni. Umræða um meðgöngurof þarf að byggjast á staðreyndum og vera með hag kvenna og kvenfrelsi að leiðarljósi en ekki „kristin gildi“ íhaldssamra karla. Gaman væri t.d. að sjá Stefán Einar velta fyrir sér ábyrgð karla á getnaði frekar en að leggja til að innlendar frumættleið- ingar verði efldar til að „verja lífs- rétt fóstursins“. Það veldur áhyggjum ef efni Þjóð- mála ber vitni um þá átt sem hægri- menn (eða hluti hægrimanna) stefna í á Íslandi enda held ég þeir hafi margt skynsamlegra fram að færa en eigið kristna siðferði þegar kem- ur að fóstureyðingum og hræðslu- áróður þegar kemur að alþjóðavæð- ingu. Fræði- og stjórnmálamenn sem vilja láta taka sig alvarlega ættu að hugsa sig tvisvar um áður en þeir skrifa í Þjóðmál með óbreyttu sniði. Hvert stefna Þjóð- mál? » Það veldur áhyggjum ef efni Þjóðmála ber vitnium þá átt sem hægrimenn (eða hluti hægri- manna) stefna í á Íslandi enda held ég þeir hafi margt skynsamlegra fram að færa halla@mbl.is VIÐHORF Eftir Höllu Gunnarsdóttur ALÞJÓÐLEG bók- og tímarits- númer eru alþjóðleg staðalnúmer sem eru íslenskum útgefendum að góðu kunn. Tilgang- urinn með þessum númerum er að auð- kenna sérhvern titil út- gefinna rita og auð- velda alla umsýslu með þau í tölvum. Þau eru í raun eins konar kenni- tölur sem greina ekki aðeins í sundur mis- munandi titla og sömu titla mismunandi rita, heldur einnig mismun- andi útgáfur og útgáfu- form þeirra. Núm- erakerfin hafa náð gífurlegri útbreiðslu í útgáfuheiminum, m.a. vegna þess að hægt er að gera númerin læsileg á vélrænan hátt í formi EAN strika- merkis. ISBN- og ISSN-númer eru þó jafnframt notuð óháð því hvort útgáfan er ætluð til sölu á markaði eða ekki og óháð formi hennar. ISBN og ISSN eru hliðstæð núm- erakerfi, hugsuð fyrir ólíkar teg- undir rita. ISBN-númerin, bókn- úmerin, eru þannig ætluð fyrir bækur, bæklinga og stakar skýrslur til dæmis, en ISSN-númerin, tíma- ritsnúmerin, fyrir blöð og tímarit, ritraðar, árbækur, skýrslur og fréttabréf. Notendur þessara núm- erakerfa eru ekki aðeins útgefendur, heldur einnig bóksalar, dreifing- araðilar og bókasöfn, svo nokkrir séu nefndir. Númerin eru lyk- ilnúmer í pantana- og sölukerfum bókaforlaga og verslana og í sölu- skrám, reiknings- og birgðahaldi. Á bókasöfnum einfalda þau alla skrán- ingu og pantanaferli ritanna. Uppbygging númeranna sjálfra er ólík. ISBN-númerið sem hingað til hefur verið tíu stafa tala, en mun lengjast í þrettán stafa tölu á næsta ári, inniheldur þátt sem segir til um land, útgefanda og útgáfu. ISBN- númerum er úthlutað í röðum til út- gefenda eða í stökum númerum, eft- ir umfangi útgáfunnar. Strikanúm- erið er fundið með því að skeyta framan við það forskeytinu 978 skv. EAN-13 staðli. ISSN-númerið er aftur á móti átta stafa tala og inniheldur engan þátt sem tilgreinir fyrr- nefnd atriði og er núm- erunum úthlutað í beinni númeraröð. ISSN-númerið tengist ekki útgefandanum heldur fylgir titli tíma- ritsins og er alltaf það sama þar til titilbreyt- ing verður. Strikanúm- erið er fundið með forskeytinu 977 og einnig þarf að vera sérstakt strikamerki til hliðar við að- alstrikamerkið sem sýnir breytingar á milli tölublaða og árganga. Staðallinn á bak við ISBN- númerið hefur nú verið endurskoð- aður í ljósi stóraukinnar útgáfu efnis á rafrænu formi. Með áframhaldandi notkun á tíu stafa númerakerfinu hefði númerakvótinn í heiminum fljótlega klárast. Nýja þrettán stafa númerakerfið, sem gengur í gildi 1. janúar 2007, gerir ekki aðeins kleift að framleiða fleiri númer, heldur hefur ISBN-númerið til einföldunar verið gert sambærilegt strikamerk- isnúmerinu, þ.e.a.s. EAN-13 for- skeytið 978 verður tekið upp sem hluti af ISBN-númerinu. Síðar verð- ur innleitt nýtt forskeyti, 979. Með nýjum ISSN-staðli á næsta ári mun hlutverk ISSN-númersins með tilliti til rafrænnar útgáfu að nokkru leyti verða víkkað út. Ekki stendur til að breyta sjálfu núm- erinu. Notkun á ISSN-númerum hefur ekki haldist nóg í hendur við stóraukna rafræna útgáfu. Útgáfa fjölmargra tímarita hefur færst yfir í það að vera jafnframt eða jafnvel eingöngu rafræn og bókasöfn kaupa þessar útgáfur í áskrift í vaxandi mæli þótt aðgangur að íslenskum vefritum sé enn að mestu leyti ókeypis. Ekki er síður brýnt að auð- kenna rafrænu útgáfurnar. ISSN- og ISBN-númer eru skráningar- og tilvísananúmer í réttar útgáfur rita, óháð markaðssetningu, og skv. lög- um um skylduskil skal rafrænu, jafnt sem prentuðu efni, skilað til Landsbókasafns. ISSN- og ISBN- númerin er hægt að nota til að mynda öruggar vefslóðir og fasta tengla á netinu. Alþjóðlegu bók- og tímaritsnúm- erakerfunum er stjórnað af tveimur óskyldum stofnunum, ISBN Agency í London og ISSN International Centre í París. Um allan heim eru starfandi umboðsskrifstofur sem annast úthlutun númeranna í við- komandi löndum og skráningu rit- anna eftir því sem við á, auk þess sem þær bera ábyrgð á útbreiðslu og kynningu á númerakerfunum. Hér á landi er þessi þjónusta veitt í Lands- bókasafni Íslands Háskólabókasafni. Bók- og tímaritsnúmerum er út- hlutað útgefendum að kostn- aðarlausu. Kennitölur fyrir útgáfuheiminn Helga Kristín Gunnarsdóttir fjallar um alþjóðlegu bók- og tímaritsnúmerakerfin ISBN og ISSN » Tilgangurinn meðþessum númerum er að auðkenna sérhvern titil útgefinna rita og auðvelda alla umsýslu með þau í tölvum. Helga Kristín Gunnarsdóttir Höfundur hefur umsjón með úthlutun ISBN- og ISSN-númera í Lands- bókasafni Íslands - Háskóla- bókasafni. ÞAÐ líður að jólum, nú er dásamlegur tími sem einkennist af kærleika og samveru. Við njótum þess að deila velgengni okkar með ástvinum og einnig með þeim sem ekki hafa verið eins lán- samir og við. Í meira en 30 ár hafa Íslend- ingar gefið til Hjálp- arstarfs kirkjunnar. Mig langar til að segja þér frá hvernig við höfum notað framlög landsmanna og hvað það hefur þýtt fyrir aðra mann- eskju. Ekkjan Nyabag- arama Violet Í Sembabule-héraði í Úganda býr Nyabagarama Violet sem er 75 ára gömul ekkja. Hún hefur unnið hörðum höndum allt sitt líf, eignaðist tvo syni og þrjár dætur. Violet kveið ekki ellinni með fimm uppkomin börn. En örlögin gripu inn í. Violet lifði þá miklu sorg að missa öll börn sín úr alnæmi. Í stað öryggis í ellinni þarf Violet nú að ala önn fyrir níu mun- aðarlausum barnabörnum. Violet skilar þakklæti Violet segir lífið fyrst hafa orðið erfitt eftir að hún missti börnin sín. Húsið hennar var að hruni komið. Börnin sækja vatn allt að 15 km leið. En nú eru hún og barnabörnin hennar ein af þeim sem fá stuðning frá Íslandi. Þau búa í endurbyggðu húsi með vatnstanki sem safnar rigning- arvatni. Þau hafa fengið ýmis áhöld og flest barnanna ganga í skóla. Violet bað sér- staklega um að fá að skila kveðju til allra þeirra sem höfðu stutt hana og barna- börnin hennar. Violet vill skila því til okkar að framtíðin er bjart- ari í dag en hún hefur verið í langan tíma. Foreldralaus en ekki lengur ein Tekist hefur að draga úr alnæmissmiti í Úganda. 6,2 % af þjóðinni eru smituð en hlutfallið er hærra í Sembabule. Af 180.000 íbúum eru 32.000 HIV- smituð. 13% barna eru mun- aðarlaus. Það er erfitt að meðtaka slíkar tölur, erfitt að ímynda sér þjáninguna á bak við þær. En við getum hugsað til okkar eigin barna, hvernig það myndi vera fyrir þau að fara ein á fætur með áhyggjur af því hvernig þau eigi að takast á við daginn. Ein að hátta með tóman maga, ein með sínar hugsanir, drauma og mar- traðir. Við óskum engum slíkra örlaga. Með hjálp allra þeirra sem stutt hafa verkefni Hjálparstarfs kirkjunnar meðal munaðarlausra barna fá nú börn á hundruðum foreldralausra heimila ráðgjöf, huggun, leiðsögn og efnislega að- stoð. Þau fá hús, rúm, vatnstank sem safnar vatni af þakinu og dugar þeim langt inn í þurrkatím- ann. Þeim opnast leiðir til að sjá fyrir sér. Fyrir framlög Íslendinga geta þau líka fengið hænu sem verpir og geit sem mjólkar. Þau geta komist í skóla og lært hand- verk. Vertu með í jólasöfnuninni Við hjá Hjálparstarfi kirkjunnar vonumst til að njóta áframhald- andi stuðnings landsmanna. Þú getur notað tækifærið þessi jól og gefið af þér til annarrar mann- eskju svo um muni. Nóg er af börnum sem munu vakna ein í fyrramálið og þau þurfa þína hjálp. Ef þú vilt lesa meira um verk- efnið í Sembabule getur þú farið inn á vefsíðu okkar www.help.is. Gleðileg jól og takk fyrir stuðn- inginn. Hvaða þýðingu hefur framlag til Hjálparstarfs kirkjunnar? Lydia Geirsdóttir skrifar um verkefni Hjálparstarfs kirkj- unnar, Hjálp til sjálfshjálpar » Þú getur notað tæki-færið þessi jól og gefið af þér til annarrar manneskju svo um muni. Lydia Geirsdóttir Höfundur er verkefnastjóri Hjálparstarfs kirkjunnar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.