Morgunblaðið - 27.05.2007, Qupperneq 67

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 27. MAÍ 2007 67
✝ Friðjón Pálssonfæddist 12. apríl
1925 í Kollugerði í
Glæsibæjarhreppi í
Eyjafirði. Hann and-
aðist á dvalarheim-
ilinu Hlíð á Akureyri
26. apríl síðastlið-
inn. Foreldar hans
voru Anna María
Kristjándóttir frá
Ytra-Krossanesi við
Akureyri, f. 1893, d.
1990, og Páll Bene-
diktsson frá Klúkum
í Eyjafjarðarsveit, f.
1885, d. 1961. Systkini Friðjóns eru
Fjóla, f. 1914, d. 2001, Kristján, f.
1918, d. 1995, Baldur, f. 1919, d.
1919, Helga, f. 1920, d. 1920, Helga
Margrét, f. 1923, Eggert, f. 1927,
og Arngrímur, f. 1931.
1954, synir hennar eru Kristján og
Janus Sigurjónssynir. 5) Páll, f.
31.12. 1959, maki Þórey Alberts-
dóttir, f. 18.3. 1960, synir Páls af
fyrra hjónabandi eru Friðjón og
Ísak Guðni. 6) Hólmfríður Sara, f.
20.3. 1963, dætur hennar eru Sig-
ríður Kristín og Þorbjörg Katrín
Davíðsdætur. Barnabarnabörn
Friðjóns og Þorbjargar eru tólf.
Friðjón og Þorbjörg slitu sam-
vistum. Árið 1992 fluttist Friðjón á
Snæfellsnes og hóf sambúð með
Guðrúnu Jóhönnu Eggerz.
Friðjón starfaði lengst af sem
verkstjóri hjá Eimskipafélagi Ís-
lands. Síðustu tvö starfsár sín vann
hann í Byggingarvöruverslun KEA
á Lónsbakka. Friðjón dvaldist síð-
ustu fjögur ár á dvalarheimili aldr-
aðra í Borgarnesi, dvalarheimilinu
Skjaldarvík og dvalarheimilinu
Hlíð Akureyri.
Útför Friðjóns fór fram frá Lög-
mannshlíðarkirkju 4. maí, í kyrr-
þey að ósk hins látna.
Friðjón kvæntist
árið 1950 Þorbjörgu
Helgadóttur frá
Húsavík, f. 19. mars
1929. Þau eignuðust
sex börn, þau eru: 1)
Rósfríður, f. 31.1.
1951, sambýlismaður
Skúli Jóhannsson, f.
3.6. 1957, börn Rósu
frá fyrra sambandi
eru Jóna Björg, Ásta
Lovísa og Páll Ellert.
2) Helgi, f. 25.10.
1953, maki Ragna
Karlsdóttir, f. 21.2.
1959, synir þeirra eru Karl og
Friðjón, fyrir átti Helgi tvö börn,
Karen og Sævar. 3) Hulda, f. 25.10.
1953, maki Sæmundur Friðriksson,
f. 1.5. 1949, synir þeirra eru Egg-
ert og Hákon. 4) María, f. 26.11.
Það var eitthvað sem dró mig norð-
ur að heimsækja pabba minn seinni
part aprílmánaðar. Ég hafði þó verið
hjá honum nokkrum dögum fyrr í
heimsókn á Dvalarheimilinu Hlíð þar
sem hann bjó.
Hinn 24. apríl sit ég við hliðina á
pabba þar sem liggur í rúminu sínu.
Hann hefur verið óvenju þreyttur
undanfarna daga, hann segir þó að
það sé erfitt að þurfa að liggja alltaf
fyrir og vera ekki að fást við neitt. Ég
finn að honum líður ekki sem best, er
þreyttur og á erfitt með að anda. Ég
sit og les, held í hönd hans, eftir smá-
stund reyni ég að fá hann til að borða
eitthvað, hann er þakklátur fyrir að
sé verið að stússast í kringum hann.
Þó að orðin væru ekki mörg sem fóru
á milli okkar þessa daga var nærver-
an okkur báðum mikilvæg. Þegar við
kvöddumst hafði ég á tilfinningunni
að styttast færi í samverustundum
okkar, en bjóst þó ekki við að þeim
væri lokið.
Að morgni 26. apríl lést faðir minn.
Pabbi minn var afar mikill per-
sónuleiki sem heillaði marga, hann
gat verið mikill húmoristi, hann var
einstaklega gamansamur, gerði oft
að gamni sínu sem beindist ekki síður
að honum sjálfum en öðrum. Pabbi
var mikill hagleiksmaður, hann var
alltaf að smíða og skapa eitthvað.
Á stundu sem þessari er gott að
horfa um öxl og minnast þeirra góðu
stunda sem við áttum saman. Þegar
ég hugsa til baka til þessara augna-
blika hlýnar mér um hjartarætur og
finn að pabbi skildi eftir sig góðar
minningar.
Þín dóttir
Hulda.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Með þessum orðum langar mig að
þakka föður mínum samfylgdina í líf-
inu.
Hólmfríður Sara Friðjónsdóttir.
Tengdafaðir minn Friðjón Pálsson
frá Kollugerði er látinn 82 ára gamall.
Ég held að eins og málum var kom-
ið með heilsuna hjá honum hafi hon-
um verið hvíldin kærkomin. Fátt
þótti Fidda eða Fidda Páls eins og
hann var jafnan kallaður verra en að
geta ekki unnið neitt, smíðað, föndrað
og skapað. Hann var af þeirri kynslóð
sem frá blautu barnsbeini þurfti að
vinna fyrir sér og vinnan var honum
allt, því held ég að rúmlega þar sem
hann gat að lokum litlu sem engu
áorkað hafi ekki átt við minn mann.
Víða liggja handtökin hans Fidda
Páls, bæði fyrir sig og sína, og eins
eru þeir ófáir sem nutu hjálpar hans
við hin ýmsu handverk varðandi
byggingu húsa sinna. Fiddi var jafn-
vígur á allt varðandi húsbyggingar,
svona „altmuligmand“.
Mín kynni af Fidda hófust þegar
við dóttir hans vorum að draga okkur
saman. Satt að segja held ég að hon-
um hafi litist svona mátulega vel á
drenginn, sagði svo sem ekki mikið,
pírði augun, brosti glettnislega og
laumaði að glettnislegri athugasemd.
Okkar góða samband hefur staðið
óslitið síðan og markast af gagn-
kvæmu trausti. Fiddi hafði einstakt
lag á að laða að sér fólk, með sinni
heillandi framkomu og húmor. Það
var því engin tilviljun að hann varð
verkstjóri hjá Eimskip, hann hafði
lag á fólki og var virtur af samstarfs-
mönnum sínum fyrir sanngirni og
orðheldni. Traustur og vinsæll verk-
stjóri sem ávallt stóð fyrir sínu.
Gaman var að spalla við hann um
liðna tíð því margt hafði Fiddi upp-
lifað. Hann vann t.d. í flokki manna
sem handmokuðu Bakkaselsbrekk-
una og langt upp á Öxnadalsheiði eitt
vorið til að opna veginn suður. Hann
vann við speglagerð og glerslípun,
bílstjóri og verkstjóri eins og áður er
nefnt.
Síðustu árin fór heilsu Fidda hrak-
andi, hann greindist með Parkinsons-
veiki og fleiri krankleikar fóru að
gera vart við sig. Þessi stóri og stæði-
legi maður varð að láta í minni pok-
ann, og kannski ekki nema von eftir
slíka starfsævi og miklu vinnu.
Ég sé fyrir mér pírðu augun og
glettnislega brosið þegar ég hugsa til
Fidda Páls.
Farðu vel kæri tengdafaðir.
Sæmundur Friðriksson.
Mig langar að minnast afa míns,
Friðjóns Pálssonar.
Afi var yndislegur maður og einn
af mínum bestu vinum. Hann var
góður og skemmtilegur og ég sakna
hans mikið. Ég þakka guði fyrir allar
okkar stundir saman. Ég er ánægð
með að ég fór norður til Akureyrar og
heimsótti hann síðastliðna páska. Þar
sat hann við að smíða sína frægu
kassabíla og var glaður að sjá hana
Sirrý sína. Ég og afi minn vorum
bestu vinir og brölluðum ýmislegt
saman þegar ég var lítil. Við spiluðum
mikið og kenndi hann mér til dæmis
tölustafina með spilum okkar. Einu
sinni vakti hann mig upp klukkan
rúmlega fjögur að nóttu til og sagði
að við skyldum drífa okkur út að
veiða og horfa á sólina koma upp. Ég
var ekkert alltof ánægð með að vakna
svona snemma en þessi ferð er mér
afar minnisstæð og mun ég aldrei
gleyma hve gaman var hjá okkur.
Afi minn var mikill matmaður og
ófáar ferðirnar fór ég með hann til að
kaupa kjúklingabita sem hann gat
endalaust borðað ásamt auðvitað hin-
um frægu kótilettum. Við áttum mjög
góðar stundir saman, spjölluðum
margt og hlógum alltaf mikið. Ég veit
að afi er með mér í dag og tekur á
móti mér þegar minn tími kemur og
mikið hlakka ég til að taka utan um
hann þá.
Sigríður Kristín Davíðsdóttir.
Við eigum flest minningar úr æsku
hjá afa og ömmu. Jól, afmæli og ætt-
armót sitja oft eftir, en þar fyrir utan
er oft einhver ein minning sem stend-
ur upp úr. Eitthvað sem kannski er
smávægilegt, en þó það stórt að það
lifir með okkur alla tíð. Eitthvert
ákveðið spjall eða ákveðið nammi
sem við tengjum við þá sem okkur
þykir vænt um.
Mín minning um afa Fidda er sól-
ríkur dagur í kartöflugarðinum í Ás-
hlíðinni. Kappið er mikið að ná að
fylla fötuna, því þá fæ ég að stinga
upp í smástund. Smælki í þessa fötu,
og stórar í hina. Ég veit ekki af
hverju það er þetta sem situr eftir, en
kannski út af því að þarna vorum við
lið. Í mínum huga var þetta okkar
stund. Mér finnst þegar ég hugsa til
baka að við höfum verið þarna tveir
einir í heiminum, og enginn annar.
Verkstjórinn og ég. Bara ég og afi
minn.
Þótt það sé nokkurra ára gat í okk-
ar samverustundum, þá varstu alltaf
afi minn. Lengi vel skildi ég þig ekki.
Ég var þér jafnvel reiður. Og þótt ég
hefði aldrei haft kjark til að ganga á
þig með það sem mig langaði að
spyrja, þá held ég að ég skilji þig. Ég
er kannski ekki sammála, en ég skil
þig. Þú lifðir þínu lífi fyrir þig. Það er
engum hollt að lifa lífi annarra. Ég
trúi því alla vega að þú hafir alla tíð
leitað hamingjunnar. Ég vona að þeg-
ar þar að kemur geti ég litið til baka
og sagt það sama.
Ég sakna þín afi minn, og vona að
fæðið sé gott þarna uppi.
Eggert Sæmundsson.
Elsku afi, við elskum þig og sökn-
um þín og hugsum til þín þegar við
minnumst allra góðu stundanna sem
við áttum saman. Ef ekki var verið að
smíða og mála var verið að huga að
hestum og kindum og svo voru það
blessaðar hænurnar. Ekki má heldur
gleyma berjaferðunum. Að fara í
berjamó með afa var einn af hápunkt-
um haustsins. Það var alltaf nóg við
að vera þegar við vorum hjá þér. En
nú er komið að kveðjustund.
Hafðu kæra þökk fyrir allt og allar
góðu stundirnar, kæri afi. Við vitum
að núna líður þér vel og þú passar
okkur öll og vakir yfir okkur.
Kveðja
Friðjón og Ísak.
Friðjón Pálsson
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 6988 / 553 6699
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947 / 565 6511
Englasteinar
Helluhrauni 10
Sími 565 2566 - www.englasteinar.is
Fallegir legsteinar
á góðu verði
✝
Okkar ástkæra systir, mágkona og frænka,
SIGRÍÐUR GISSURARDÓTTIR MULLER,
St. Catharines,
Ontario, Canada,
áður Fjölnisvegi 6,
Reykjavík,
andaðist á heimili sínu þriðjudaginn 8. maí.
Útförin hefur farið fram þar ytra.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hróðmar Gissurarson, Sigrún S. Waage.
✝
Ástkær sonur okkar, bróðir, og faðir,
JÓHANN BRAGI BALDURSSON,
lést á Landspítalanum Fossvogi,
miðvikudaginn 16. maí.
Útförin hefur farið fram.
Baldur Sigurðsson, Matthildur Finnbogadóttir,
systkini og börn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HALLDÓR ÁGÚST GUNNÞÓRSSON
Glaðheimum 20,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
miðvikudaginn 23. maí.
Gunnþór Halldórsson, Lára Gunnarsdóttir,
Charlotta Halldórsdóttir, Valur Andrésson,
Hilmar Halldórsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Hjartkær móðir mín og amma,
BIRNA BJÖRK FRIÐBJARNARDÓTTIR,
Vallarbraut 6,
Reykjanesbæ,
áður til heimilis í Þórunnarstræti 130,
Akureyri,
er látin. Jarðarförin hefur farið fram.
Þökkum auðsýnda samúð og vinarþel
við andlát hennar og útför.
Hjartans þakkir sendum við Sigurði Þór Sigurðssyni lækni og
starfsfólki Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja fyrir einstaka umönnun
og kærleik í veikindum hennar svo og Björgu Hafsteinsdóttur sjúkra-
þjálfara fyrir hennar kærleiksríka starf.
Guð blessi ykkur öll.
Sumarrós Sigurðardóttir,
Torfi Sigurbjörn Gíslason.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma, langalangamma,
NANNA G. DUNGAL,
andaðist á elli- og hjúkrunarheimilinu Seljahlíð
sunnudaginn 20. maí.
Útförin fer fram frá Seljakirkju 30. maí kl. 13:00.
Höskuldur H. Dungal, Olga Paliychuk,
Páll H. Dungal,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.