Morgunblaðið - 08.11.2007, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 8. NÓVEMBER 2007 21
„FRÁ því að Gosi var frumsýndur í
um miðjan október hefur aðsókn
verið mjög mikil og uppselt á allar
sýningar fram að jólum,“ segir
Guðjón Pedersen leikhússtjóri
Borgarleikhússins um sýningar á
fjölskylduleikritinu Gosa í leikgerð
Karls Ágústs Úlfssonar og leik-
stjórn Selmu Björnsdóttur. „Það er
sérlega ánægjulegt að sjá börn og
unglinga í fylgd með pabba og
mömmu, afa og ömmu, streyma í
leikhúsið og halda þaðan glöð og
sæl að sýningu lokinni.“
Guðjón segir að sagan um Gosa
sé mikil þroskasaga. „Við lögðum
mjög mikið í þessa sýningu enda er
leikurinn, leikmyndin, búningar og
tónlist ævintýri líkast. Skilaboðin
eru skýr, að segja satt og láta ekki
ánetjast af því sem leitt getur til
óhófs og ólifnaðar. Kærleikurinn,
væntumþykjan og skynsemin leiðir
Gosa af glapstigum inn á rétta
braut lífsins. Við ákváðum svo að
fara nýja leið með tónlistarflutning
í sýningunni með því að fá sinfón-
íuhljómsveitina í Sofia í Bulgaríu til
þess að leika undir. Við lítum á það
sem hluta af þeim þroska sem ung-
viðið upplifir að heyra klassískan
hágæða flutning tónlistar.“ Á næst-
unni kemur út geisladiskur með
lögum sýningarinnar og jafnframt
verður gefin út bók um Gosa og lífs-
sögu hans.
Gosa farnast vel
Uppselt á allar sýningar fram að jólum
Gosi Kærleikurinn, væntumþykjan og skynsemin leiða hann af glapstigum
inn á rétta braut lífsins.
Morgunblaðið/Kristinn
MYNDLIST
Listasafn ASÍ – Ásmundarsalur
JBK Ransu - XGeo III
Til 18. nóvember 2007. Opið þri. til sun.
kl. 13-17. Aðgangur ókeypis.
ÞAÐ ER áræðið litaspil sem blasir
við sjónum þegar komið er inn á
málverkasýningu JBK Ransu í Ás-
mundarsal Listasafns ASÍ við
Freyjugötu. Verkin eru fremur stór
og á myndfletinum eiga sér stað
margvísleg sjónræn og fag-
urfræðileg átök. Sterkir litir berjast
um athygli augans og kalla fram
skemmtilegan blekkingaleik: sterk-
gulur bakgrunnslitur í einu verk-
anna „brýst“ í gegnum umferð af
blágrænu og aðra af dökkbláu –
fram í forgrunninn og skapar um
leið spennu milli tvívíðrar og þrí-
víðrar skynjunar. Uppbygging verk-
anna er meitluð.
Á sýningunni vinnur listamað-
urinn meðvitað með útlitseinkenni
tveggja „tegunda“ afstraktmálverks
samkvæmt listsögulegu flokk-
unarkerfi, þ.e.a.s. strangflat-
armálverksins og athafnamálverks-
ins: rendur, köflur og doppur (sem
eru raunar beintengdar op-listinni)
mæta óreglulegri „slettum“ sem þó
eru ekki síður mynsturkenndar en
hitt.
Sú aðferð Ransu að vinna á flatan,
grafískan hátt með ákveðinn útlits-
þátt athafnamálverksins stríðir á
móti hugmyndinni um sérstaka
pensilskrift/tjáningu sem byggist á
reynslu listamannsins og sprettur af
líkamlegum „athöfnum“ hans.
Reynslan sem Ransu virðist einkum
leitast við að miðla er leiðsluástand
af ýmsu tagi – þar sem sjálfið rennur
saman við einhvers konar algilt afl –
og sem tengist m.a. málaraathöfn-
inni sjálfri. Þessi viðleitni skýrir
áhersluna á geómetrísk form og
endurtekningu.
Snerting listamannsins verður þó
ekki alveg þurrkuð út: sé rýnt í
myndflötinn má merkja nærveru
málarans í pensilförunum. Í tveimur
verkanna minnir mynstrið á handar-
eða fingraför: þar mætti ætla að
skírskotað sé til handbragðs lista-
mannsins – sem felst í þessu sam-
hengi í nokkurs konar „vörumerki“
eða persónulegum „stíl“ þar sem
hann finnur einstaklingsbundinni
tjáningu farveg.
Anna Jóa
Stefnumót stílbragða
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
kl.
08
:00
ÁMORGUN