Morgunblaðið - 08.11.2007, Blaðsíða 31

Morgunblaðið - 08.11.2007, Blaðsíða 31
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 8. NÓVEMBER 2007 31 ra saln- ningar í teikn- - eggj- ð af En þegar er eins eikningu. hreyf- ég byrj- st mér ð þau út num eftir óð en lit- terkir til aði mig á tja verkin í salinn er mur. En við og lengur og a þau.“ ferli eins na í tón- rður til á fnar vörð- vað í þeirri u ferli na tóna. g annan g, al- gjörlega. Því svo þarf að stilla heild- ina saman til að finna rétta hljóminn. Verkin geta litið út eins og drasl þar til þau rata á sinn rétta stað, inn í rétta hljóminn. Það er bjartur hljómur þarna og þá vill maður þungan hljóm annars staðar. Maður gengur inn í ákveðinn heim og hann verður að hafa mismunandi element – ólík öfl þurfa að takast á. Þau öfl geta verið hvernig sem er: hreyfing, skær litur, eitthvað brjóstumkenn- anlegt.“ Verkin eru ekki minnisvarðar Er þá ekki kjarna verksins að finna í heildinni, frekar en í stöku verki eða stökum tóni? „Jú, hann er í heildinni. En hreyf- inginn milli hlutanna er ákveðinn grundvöllur. Þetta eru ekki stök verk – þau eru ekki minnisvarðar en hafa með hreyfinguna í tíma og rúmi að gera. Það mætti frekar líkja þeim við litlar áminningar – minningar um atburði eða hvað sem er. Allt það sem gerir „á milli“ í lífinu er áhuga- vert jafn hversdagslegt og að vakna og fara í vinnuna eða horfa hugsi út um gluggann og sjá eitthvað bærast úti fyrir; eitthvað sem hefur ef til vill fokið úr stað. Slík leiftur geta orðið ofboðslega sterk og haft grundvall- aráhrif á mann, án þess að þeim verði komið í orð eða séu þess eðlis að vera frásögn. Maður finnur lykt af einhverju og allur líkaminn lifnar við og tekur viðbragð. Maður man kannski ekki hvaða lykt þetta er. Verkin eru um þetta – tilvistina – hvernig maður heldur áfram, hvern- ig maður hreyfist frá einum stað á annan. Heildaráhrifin markast af rýminu. En hins vegar hef ég samt séð að sum þessara verka geta lifað þótt sýningunni ljúki. Þau geta öðl- ast annað líf þótt þau verði ekki eins. Og þar komum við aftur inn á tón- ana í tónlistinni. Þetta eru mismun- andi tónar. Maður getur raðað þeim upp í öðru samhengi en það eru samt sömu eindir. Þess vegna finnst mér ekkert rými óáhugavert. Ég get ekki sagt að neitt rými sé ljótt. Spurningin er hvernig ég bregst við því. Sum kalla strax á mann meðan maður þarf virkilega að leita að örv- un í öðrum. En þannig umgengst ég líka efnið. Hver einasta manneskja hefur margar hliðar. Hvar er snerti- flötur þinn við næstu manneskju? Þeir fundu sér stað í rýminu Sumir af hlutunum í verkunum eru endurunnir, aðrir keyptir, og þeir koma frá öllum heimshornum. En ef ég tek pokana aftur sem dæmi þá eru þeir ekki endilega athugasemd um iðnað eða neyslusamfélagið. Þeir fundu sér einfaldlega stað í rýminu. Það var eins konar upprisa og kenndin í þessum sterka sal varð góð. Þegar ég finn þannig kenndir læt ég þær leiða mig áfram. Í slíku vinnuferli verður maður að leita að því sem er rétt og vera trúr sann- færingu sinni.“ Upprisa Það var hreyfing í þeim.nningar. í rými ks Walker mynd er r í stóra vað er sýning og hvað er verk? myndlistarkonu sem opnar í sýningarinnar er gjörningur að vera trúr sannfæringu sinni. Eftir Ómar Friðriksson omfr@mbl.is Geir H. Haarde forsætisráð-herra sagði við umræðurutan dagskrár á Alþingi ígær um stýrivexti Seðla- bankans og stjórn efnahagsmála að mikil uppgangur og framfarir hefðu átt sér stað í þjóðfélaginu en líka hefði hrikt í. Margskonar breytingar hefðu orðið í þjóðfélaginu, sem hefðu kannski eftir á að hyggja ekki verið allar rétt hugsaðar eða tímasettar. Vísaði Geir m.a. til þess sem fram kom við umræðuna um 70% hækkun á íbúðaverði. „Skyldi það nú geta verið að ákvarðanir sem teknar voru í upphafi síðasta kjörtímabils varð- andi íbúðalánamarkaðinn hefðu eitt- hvað með það að gera? Ég hygg að svo sé og ég hygg að við sameigin- lega og aðrir í þeirri ríkisstjórn hafi verið of fljótir á sér í þeim efnum hvað varðar að hækka lán Íbúðalána- sjóðs og þurfa síðan að mæta sam- keppninni sem kom frá bankakerfinu og var vissulega ekki til heilla í þessu máli, sagði forsætisráðherra. „Rassskellti ráðherra“ Utandagskrárumræðan fór fram að beiðni Guðna Ágústssonar, for- manns Framsóknarflokksins. Guðni gagnrýndi harðlega sinnuleysi ríkis- stjórnarinnar í efnahagsmálum en hann hóf ræðu sína með þessum orð- um. „Einn var að smíða ausutetur. Annar hjá honum sat. Þriðji kom og bætti um betur og boraði á hana gat. Það er því miður gat á efnahags- stjórn ríkisstjórnarinnar,“ sagði Guðni. Hann sakaði ráðherra um að tala út og suður. Þrýstingurinn í hagkerf- inu væri vaxandi, kjarasamningar væru að losna og stýrivextir Seðla- bankans virkuðu aðeins á annan helming þjóðarbúsins, fyrst og fremst á skuldug heimili og minni fyrirtæki og ofurvaxtastigið væri far- ið að reyna verulega á skuldsett ungt fólk. „Höfuðverkur forsætisráðherra á eftir að aukast ef ríkisstjórnin spyrnir hvergi niður fæti. Seðla- bankastjóri sá sig tilknúinn að stíga út úr musteri peninganna og rass- skella ráðherra ríkisstjórnarinnar við sólarupprás í gærmorgun. Hann efaðist um að ráðherrar læsu eigin texta um stöðu þjóðarbúsins,“ sagði Guðni. Við lok umræðunnar kom Guðni aftur í ræðustól og sakaði for- sætisráðherra um að skila auðu í um- ræðunni um efnahagsmál. Ríkis- stjórnin virtist vera ráðþrota. „Sannleikurinn er sá að þegar gamli hundurinn á Brúnastöðum beit í skottið á sér þá fór hann hring eftir hring. Menn eru að bíta í skottið á sér og eru í rauninni ekkert að gera,“ sagði Guðni. Minnti Guðni á að í fyrri ríkisstjórn hefði verið reynt að ná snertilendingu í hagkerfinu en í dag væri enginn að vinna að slíku. Kostirnir eru núverandi fyrirkomulag eða ESB-aðild Geir sagði að ríkisstjórnin hefði sett á laggirnar sérstakan samráðs- vettvang m.a. með aðilum vinnu- markaðarins og sveitarfélögunum um efnahags-, kjara- og félagsmál. Þegar hefði einn fundur verið hald- inn og annar fundur yrði haldinn fljótlega. Geir rifjaði upp að frá 2001 hefði Seðlabankinn haft sjálfstæði til að taka sínar vaxtaákvarðanir og lítið verið deilt um það fyrirkomulag. „Ég þekki fáa sem vilja hverfa til baka til þess tíma þegar ríkistjórnin réði vöxtunum í landinu og ákvað það fyr- ir hönd bankanna hvað þeir mættu taka í vexti, sagði Geir. „Seðlabank- inn tekur sínar eigin ákvarðanir og byggir þær á því faglega mati sem sérfræðingar hans leggja banka- stjórninni til. Eina kerfið sem gæti komið í veg fyrir þetta væri aðild að Evrópusambandinu og upptaka evr- unnar en ég hef ekki skilið háttvirtan þingmann [Guðna Ágústsson] þann- ig að hann sé talsmaður þess og það er ég ekki heldur. Ef við erum að tala hér um fyrirkomulag peningamál- anna þá er það þetta tvennt sem um er að tefla. Annaðhvort kostur sem ekki er raunverulegur og nýtur ekki stuðnings, þ.e.a.s. að ganga í Evr- ópusambandið og taka upp evruna. Hins vegar núverandi fyrirkomulag, ef til vill með einhverjum smávægi- legum lagfæringum eða breyting- um.“ Forsætisráðherra sagði einnig að fyrirkomulagið sem komið var á 2001 þegar Seðlabankanum var veitt sjálfstæði til vaxtaákvarðana, hefði gefið góða raun í aðalatriðum. Menn gætu deilt um einstakar ákvarðanir og hann hefði sjálfur sagt það sína skoðun að nýjasta vaxtaákvörðun Seðlabankans væri ekki heppileg með tilliti til kjarasamninganna sem framundan væru. „Hagstjórn er meira en bara að ýta á takka. Það þarf að meta af nákvæmni og reyna að fylgjast með því sem er að gerast undirliggjandi í hagkerfinu og það er athyglisvert hvað hinar fjölmörgu efnahagsspár sem gerðar eru í land- inu eru á köflum misvísandi,“ sagði Geir. Forsætisráðherra sagði að unnið hefði verið að því að ná snertilend- ingu í efnahagsmálum, „og það er auðvitað það og ekkert annað sem er framundan,“ sagði Geir. Hagvöxtur væri í landinu og það væri einstigi að halda honum áfram og reyna jafn- framt að hafa tök á verðbólgunni. Út á það gengju ákvarðanir Seðlabank- ans og aðgerðir ríkisstjórnarinnar í ríkisfjármálum. Ríkisstjórnin stend- ur sína vakt.“ Vextirnir farnir að bíta Steingrímur J. Sigfússon, formað- ur Vg, sagði mál til komið fyrir rík- isstjórnina að ganga til verka. „Þeg- ar svo er komið að formaður bankastjórnar Seðlabankans lýsir áhyggjum með þeim hætti sem hann gerði í gær, að erlendar skuldir séu komnar að ystu mörkum og lýsir jafnframt efasemdum um áfram- haldandi stóriðjufjárfestingar, – með þannig orðalagi að það hefði allt meira og minna getað verið beint upp úr gamalli ræðu frá mér – þá ætti ríkisstjórnin kannski að fara að hugsa sinn gang,“ sagði Steingrím- ur. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir utan- ríkisráðherra sagði að ákvörðun Seðlabankans um hækkun stýri- vaxta hefði komið mörgum nokkuð á óvart. Sagði hún að ástæða þess að hækkunin kom henni á óvart væri sú að í fréttatilkynningu Seðlabankans 18. september hefði bankinn sagt að verðbólgan væri yfir viðmiðunar- mörkum en jafnframt hefði hann sagt að þetta væri tímabundið frávik í lækkunarferlinu sem væri hafið. „Þess vegna taldi maður að sú væri raunin og þess vegna kom það nokk- uð á óvart þegar þessi ákvörðun var tekin. Þetta kom líka nokkuð á óvart vegna þess að það má jafnvel segja að núna séu fyrri vaxtahækkanir bankans, ásamt með hærra skulda- tryggingarálagi á endurfjármögnun bankanna, sem núna eru að verða að veruleika á erlendum mörkuðum, farnar að bíta.Við sjáum það að bankarnir eru að hækka vextina á húsnæðislánunum og hafa verið að gera það á undanförnum dögum. Það er því ýmislegt sem bendir til þess að það sé ekki sama þensla framundan og verið hefur,“ sagði Ingibjörg Sólrún. Jón Magnússon, Frjálslynda flokknum, gagnrýndi ummæli Ingi- bjargar Sólrúnar um að nú væru vextirnir farnir að bíta. „Gagnvart hverjum eru þeir farnir að bíta?“ spurði Jón. „Þeir eru farnir að bíta gegn litla manninum í þjóðfélaginu en ekki þeim sem eru að leika sér á gjaldeyrismörkuðunum, að nýta sér það hagræði að geta farið á milli gjaldmiðla eftir því hvað hentar hverju sinni,“ sagði hann. ÁRNI M. Mathiesen fjármálaráð- herra segir í samtali við Morgun- blaðið að markvisst hafi verið dregið úr fjárfestingum ríkisins á árunum 2005 og 2006 og hagfræð- ingar telji álitamál hvort ríkisfjár- málin eða peningamálastjórnin hafi lagt meira af mörkum til að halda aftur af verðbólgunni. Í ræðu sinni á morgunfundi við- skiptaráðs í fyrradag fjallaði Dav- íð Oddsson, formaður banka- stjórnar Seðlabankans, um stöðu efnahagsmála og stýrivaxtahækk- un bankans. Árni segir enga gagn- rýni að finna í ræðu Davíðs á stjórn ríkisfjármálanna. Það sé vel við hæfi að formaður banka- stjórnar Seðlabankans komi fram með þau viðvörunarorð sem þar komu fram. Davíð sagði m.a. að ekki hefði tekist að draga úr op- inberum umsvifum á þenslutímum. Árni bendir á að hið opinbera nái bæði til ríkis og sveitarfélaga. „Milli áranna 2005 og 2006 er nán- ast ekki hægt að tala um að hækk- un hafi orðið á fjárfestingu rík- isins. Hún var 0,1% af lands- framleiðslu sem er innan við milljarður. Hins vegar er hækkun á milli áranna 2006 og 2007 og hún er í samræmi við þær áætlanir sem við höfum verið með um að þegar álvers- og virkjanaframkvæmd- irnar gengju niður, þá myndum við aftur auka umsvif ríkisins. Á árinu 2007 var spáð 6% sam- drætti í umsvifum þjóðarinnar og síðustu tölur sýna um 5% sam- drátt. Þetta er mesta lækkun á milli ára sem orðið hefur frá því á síldarárunum þegar síldin hvarf,“ segir Árni. Samanlögð umsvif hins opin- bera jukust um þriðjung Því sé ekki að neita að samanlögð umsvif ríkis og sveitarfélaga juk- ust um þriðjung milli áranna 2005 og 2006 eða um 1% af landsfram- leiðslu, sem er nærri 12 milljarðar. „Ég tel að ekki sé hægt að kenna sveitarfélögum um þensluna vegna 12 milljarða útgjaldaaukn- ingar þegar við lítum til þess að þegar fjárfestingar í stóriðju og álverum voru mestar námu þær um 100 milljörðum á ári,“ segir Árni. Markvisst dregið úr fjárfestingum „Hagstjórn er meira en bara að ýta á takka“ Guðni Ágústsson sagði ríkisstjórnina virðast ráðþrota við utan- dagskrárumræður um stjórn efnahagsmála á Alþingi. Geir H. Haarde sagði stefnt að snerti- lendingu og fundað væri á samráðsvettvangi rík- isins, aðila vinnumark- aðar og sveitarfélaga. Deilt um efnahagsmálin Tekist var á um stjórn og stöðu efnahagslífsins við utandagskrárumræður á Alþingi í gær. Geir H. Haarde forsætisráðherra sagði athyglisvert hvað hinar fjölmörgu efnahagsspár sem gerðar væru í landinu væru á köflum misvísandi. Morgunblaðið/Ómar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.