Skinfaxi - 01.04.1933, Qupperneq 40

40
SKINFAXI
— í raun og veru. — Öll sjúkraliús eru full, og allir
læknar liafa meira en nóg að gera. Mest ber ])ó ó berkla-
sjúklingum. Þeir yfirgnæfa langsamlega að tölu, og
það vitum við, að til grundvallar herklaveiki liggur oft
einhver annar sjúkdómur. Og vitið þið nú live mikill
hluti berklasjúklinga er á sjúkrahús kominn vegna
lóbaksnautnar ? Nei, þið vitið það ekki. Engar tölur eru
fil sem sýna það. En annað er iiægt að sanna. Nefni-
lega þau áhrif, sem tóbaksreykur hefir á mann-
legan líkama. Hvað hann gerir allskonar sýklum léttara
að vinna bug á líkamanum. Þá má geta þess að læknar
hafa á þessu þá skoðun, að mikill liluti ])eirra, sem
berklaveikir eru, séu það vegna nicotineitrunar.
Um þessar mundir liefi eg verið að lesa ritling sem
Iieilir „Tobakkens Bekæmpelse“.Félag nokkurt,sem hét
„Bort med Tobakken“ (Burt með tóbakið) gaf það út
árið 1912. í ritling þennan hafa ýmsir danskir ágælis-
menn skrifað greinar. Og í þessu sambandi vil eg leyfa
mér að gela álits eins þcirra, seni skrifar um börn og
tóbak. Honum segist svo frá: „Drengur nokkur sem
nú er 14 ára gamall, hafði um tveggja ára skeið reykt
afarmikið. Á þvi tímabili var hann stöðugt lasinn, liöf-
uðverkur, lijartaslappleiki, og ímyndunarveiki allskon-
ar ásóttu Iiann mjög. Fyrir atbeina kennara síns hefir
liann hælt að reykja, og síðan liefir liann hreszt all-
mikið.“ Síðar segir sá sami, að hann þekki mörg til-
felli, þannig, að drengir sljóvgist og verði ónýtir til
allrar áreynslu af nicotineitrun.
Þá eru þau álirif scm tóbakið liel'ir á sálina. Þar má
fyrst og fremst nefna deyfandi álirif sem það hefir á
sóma- og dómgreindartilfinningu manna. Til þcss má
eflaust rekja allmikinn liluta glæpamála nútimans.
Sannað er að allverulegur hluti ungra glæpamanna
byrjar braut sína með því að reykja litinn og ósköp
sakleysislcgan vindling. Um þetta farast merkum manni
svo orð: „Eg þekki þess mýmörg dæmi að áfergja í