Skinfaxi - 01.04.1933, Qupperneq 71

SKINFAXI
71
Byllingastefnurnar vilja gera margt. Þær trúa því,
að þær hai'i reiknað alll út, svo að engu muni, að það
sé fullkoinið og ekkert næst fyrir hendi en að fylla i
eyðurnar. Og j)að getum við fljótlega gcrt, án læss að
þekkja líl tilílar reikningsgátur þeirra.
El' gerðar eru smávægilegar framkvæmdir, áveitur,
hrýr o. f 1., vilja þráfaldlega koma fyrir alvarleg mis-
tök á útreikningi yfir kostnað og gerð, þó að útlærðir
sérfræðingar tiafi það lil athugunar. En þarna þykj-
ast nokkrir menn, sem ekki hafa getað lært að lifa
sjálfir, geta bent á lausn allra vandamála mannkyns-
ins og markað spor, scm aldrei máist, í skipulags-
byggingu jarðar vorrar.
Þeir lofa of miklu til þess að hægt sé að trúa þeim.
Það virðist enda stundum, að í hópi þeirra róttækustu
séu lielzt menn, sem fæddir eru til að gera hávaða -—
menn, sem vilja, að eftir sér sé tekið. Þeir vilja, þótt
fámennir séu, taka sér alræðisvald yfir meirihlutan-
um, kúga liann með ofheldi til að lúta. Og það rétt-
iæta þcir með því að segja, að rétturinn sé sín megin,
fagri málstaðurinn, gæfa mannkynsins. Það eru víg-
orð, sem mælt eru út í loftið. Það er óliætt um það,
að í liópi þeirra er allur fjöldinn, sem ekki veit livað
hann vill, og enginn, sem veit nein skil á framtíðinni.
Sá, sem fegurst hefir talað máli fátæka mannsins,
sá, sem gefið hefir smælingjunum flesla svaladrykk-
ina, var fyrirlitinn og deyddur vegna mannkærleika
sins. En rúmum 19. öldum síðar eru þeir, sem hæst
skrafa um rétl lítilmagnans, svo miklir hræsnarar, að
þeir smána minningu hans — hrækja á mynd lians.
Og þó að byltingastefnurnar viðurkenni nú ekkert
nýlilegt i núverandi skipulagi, getur þó svo farið, ef
þeim tekst að sundra þvi, að þeir sannfærist um, að
i því liafi verið ýmislegt, er mátti byggja ofan á. Hún
er alþekkt, sagan af lækninum, sem skar upp konu
við sullaveiki. En þegar hann ætlaði að taka sullana,