Skinfaxi - 01.04.1935, Qupperneq 6

6
SKINFAXI
Matbaunir og grænar baunir þroskast ágætlega,
eftir nýjustu reynslu, og væri það ekki liíils virði,
ef framleiðsla þeirra gæti komizt aknennt á fót.
Þetta eru þá hinar lielztn nytjajuríir, sem isl. land-
búnaður getur tekið í þjónustu sína, og á þann hátt
skapað fjölþættari framleiðslu en nú er almenn. Sam-
fara kornyrkju myndi komasí á sáðskipti með þess-
ar nytsömu jurtir, en það myndi aftur af sér leiða
hagkvæmari notkun af frjósemi ísl. moldar.
Reynslan á Sámsstöðum hefir sýnt, að í sáðski])ti
með korntegundir og kartöflur næst betur í Iiina
bundnu frjósemi moldarinnar, en við einhliða kart-
öflurækt. í ráðskiptiræktun þarf minni áburð til
hverrar ræktunar, en við það, að rækta hverja jurt
í áratugi eftir sjálfa sig. Við fjölþætta ræktun í sáð-
skipti kemst reglubundið starf í jarðræktina. Fjöl-
þætt skipulag á meðferð og notkun jarðarinnar, í
stað þeirrar einhæfni og skipulagsleysis, er nú al-
mennt rikir í jarðræktinni.
Menn munu nú ef til vill halda, að þær nytjajurt-
ir, sem hcr hafa verið nefndar í sambandi við sáð-
skipti, og þar með fjölþætta framleiðslu beint frá
jörðinni, sé ekki framkvæmanleg, nema á fáuin stöð-
um á landinu. En slíkt er eigi. Margar dreifðar til-
raunir hafa sýnt það nú siðari árin, að korn getur
þroskazt i öllum landshlutum og einkum, ef þess er
gætt, að rækta hin réttu afbrigði.
Það er þess vegna engin fjarstæða, þótt nú, eftir
12 ára fjölþætta tilraunastarfsemi í kornyrkju, verði
liafin ákveðin og föst barátta fyrir útbreiðslu korn-
yrkjunnar. Iíér þurfa fleiri að leggja liönd á plóginn
en þeir einir, er húskap stunda eða hændur teljast.
Hér er verkefni fyrir æskuna, að umskapa fram-
leiðslu ísl. sveita. Moldin og reynslan býður sig fram.
Hér getur æskan fundið og reynt þrótt sinn og dug,
því að með umbættri ræktun og notkun jarðarinnar