Skinfaxi - 01.04.1935, Síða 23

SKINFAXI
23
III.
Guðrún Björnsdóttir er fædd að Reykjahvoli í Mos-
fellssveil 27. október 1889, þriðja barn — af sjö —
þeirra hjóna, Kristrúnar Eyjólfsdóttur frá Stuðlum við
Reyðarfjörð og Björns hreppstjóra Bjarnarsonar. Eru
foreldrar Guðrúnar landskunn merkishjón, sem ástæða
væri til að geta að meiru en liér verður g'ert, e i n m i 11
í s a m h a n d i v i ð f é 1 a g s s k a p æskulýðsins.
— Björn er alþekktur fyrir fræðimennsku sína og
ýmsa félagsmála-starfsemi, en þótt Kristrúnar hafi
ekki eins mikið verið getið, er hún þó ein af gófuðustu
og hezt gefnu konum þessa lands. Er því ekki lang-
sóttur ættararfurinn fyrir Guðrúnu, þeirra eiginda,
sem heztar eru í fari hennar og rnestu hafa valdið um
lífsstefnu hennar og störf. — Má hér segja, að föður-
arfur hennar liafi verið ágætur, móðurarfurinn enn
betri, en hlutur sá, sem hún hefir sjáif aflað sér þó
sýnu beztur. Því að Guðrún er gagnmenntuð kona og
mörgum lærðari, sem hafa lengri skólaferil og meira af
stórum prófum.
I bernsku hlaut Guðrún mjög gott og vandað uppeldi,
eins og þau svstkiui öll. 13 ára gömul fór hún í Ivvenna-
skólann, en þaðan upp i Mennlaskólann og lauk þar
gagnfræðaprófi, þá 17 óra. t
Ekki gat úr því orðið, að liún héldi áfram skólaveg-
inn, að því sinni. Var hún næstu árin að mestu lieima
og kenndi börnum og unglingum, en hélt annars áfram
sjálfsnámi, þó að ekki væri stefnt að ákveðnu prófi.
Hlaut lnin þannig ágæla menntun þegar í æsku, enda
var námfýsin öflug og gáfurnar miklar og haldgóðar.
Mun hún ])á hafa staðið flestum jafnöldrum sínum
framar að menntun og lærdómi. Og síðan liefir liún
ekki grafið pund sitt i jörðu, heldur ávaxtað það eftir
því sem föng liafa verið til.