Skinfaxi - 01.04.1935, Side 50

50
SKINFAXI
Og sólin stafar síðust geislunum yfir hið liugljúfa land,
þar sem friðurinn býr og tignin rikir. — Já, vorið er inndælt.
Magnús Guðmundsson (17 ára),
Mykjunesi, Holtum.
U. M. F. „Hvöt“ á Blönduósl
10 ára 21. nóv. 1934.
i.
/ kvöld er eg glaður, og geislarnir sterkir
sem greiða úr minninga vef.
í kvöld er mér ijúft að líta til baka
ú leiðir, sem gengið eg hef.
Svo djnplækar rælur á meiðurinn mikli
sem minnist eg þessa stund,
að víst mun ei tilviljun tímamótin,
sem takmarka þennan fund.
Sú hugsjón, sem stendur lxér háreist að baki
hefir sitt ákveðna mið.
Hún krefnr vaxandi kynslóð til starfa
og kallar á dugandi lið.
Hún krefur verndar af fullhugum frjálsum
á feðranna dýrasla sjóð,
og stefnan er mótuð af útvörðum íslands,
sem elskuðu land og þjóð.
Þau hlutverk, að annast um ættiandsins sjóði
voru æskulýðsfélögum dæmd.
Þau áttu að reisa sér varnarvigi
og verjast með drengskap og sæmd.
En þau áttu lika að s æ k j a og s i g r a,
s æ k j a að efstu brún.
Og merldð, sem alstaðar átti að rísa
var islenzki fáninn — við hún.