Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1995, Blaðsíða 46

VÍKINGUR
þorski án þess að láta vigta.
„Aha, sagði eftirlitið. Hvaðan er
þessi fiskur, góði?“
„Ég stal honurn. Það var það mikið
af fiski á bryggjunni að ég setti körin
upp á bílinn og ætlaði að stela fisk-
inum.“
„Jæja, úr hvaða bát er þetta góur-
inn?“
„Hef ekki hugmynd um það, ég
bara stal honum, það var það mikið af
fiski á bryggjunni.“
„Ur því svo er verðum við að
hringja á lögguna.“
Eftir nokkra stund kom löggan og
heyrði sögu bílstjórans, en sagan hafði
ekkert breyst. Nú voru góð ráð dýr.
Eftirlitsmennirnir hringdu til Reykja-
víkur, þar sem yfirmenn þeirra sögðu
að sleppa yrði manninum og kanna
málið síðar. Með það fór bílstjórinn.
Eftir að hann ók burt hringdu löggurn-
ar og þeim var sagt að handtaka
manninn, hann hafði jú sagt að hann
hefði stolið fiskinum og það má ekki
stela fiski frekar en öðru. Með lögum
skal jú land byggja og allt það.
Jæja, löggan setti bláu ljósin á og
spýtti í. Ekið var alla leið til Kefla-
víkur, en hvergi fannst bílstjórinn sem
skömmu áður hafði ekið frá Sand-
gerðishöfn með tvö og hálft tonn af
„stolnum“ fiski. Enda ekki nema von,
hann fór ekkert frá Sandgerði. Grunur
leikur á að nú sé búið að verka fiskinn.
Daginn eftir nær löggan loks í bíl-
stjórann og yfirheyrslur hefjast. Svör-
in eru þau sömu, en þegar hann er
spurður hvað orðið hafi um fiskinn er
svarið á þessa leið:
„Ég var svo hræddur að ég fór út í
Garð og henti öllum fiskinum í sjó-
inn.“
Bílstjóranum var gert skylt að koma
með löggunni út í Garð og sýna hvar
hann hefði hent fiskinum. Þegar þang-
að er komið sjást engin ummerki um
Kalli á vigtinni var ekki ordlaus um
ástandid og fiskiríib. Hann segir
annað eins fiskirí ekki hafa verið í
25 ár.
veiðiskýrslur skipstjóranna, en þær
eru svo ómarktækar sem frekast getur
verið. Þær segja sko ekki sannleikann,
ekki allar, svo mikið veit ég. A meðan
þetta tvennt er notað til að ákveða
kvótann verður hann ekki aukinn. Það
er ekki tekið mið af því sem raun-
verulega er að gerast,“ sagði einn við-
mælenda okkar.
fisk eða að fiski hafi verið hent.
„Geturðu staðfest að það sé fiskur
hér í sjónum?“ spurði yfirmaður lög-
reglunnar.
„Staðfest, auðvitað, flóinn er fullur
af fiski!“ svaraði bílstjórinn.
Þannig stendur málið, að minnsta
kosti hefur enginn kært bílstjórann
fyrir fiskstuld.
Ralltogarinn þarf
ekki að leysa frá
Á sama tíma og netabátar, línubátar
og snurvoðarbátar landa miklum afla
er Vestmannaey VE að toga rétt hjá, er
í togararalli. „Þetta er makalaust. Þeir
fá ekkert, eru rétt við trossurnar sem
eru fullar af fiski og þeir fá ekki neitt,
þurfa ekki að leysa frá. Það er svo
aumt hjá þeim. Svo verða niðurstöð-
urnar þeirra notaðar þegar á að ákveða
kvótann næst en ekki það sem er að
gerast hér. Allir eru að fiska þótt þeir
séu bara á hálfum afköstum eða þaðan
af minna. Annað sem stuðst er við eru
J