Náttúrufræðingurinn - 2003, Blaðsíða 35

Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags
species composition. The Nootka lupin
is a very effective plant for land
reclamation in Iceland. Dense plant
cover and soil fertility is obtained within
a relatively short period of time, where
the growth of the lupin is not limited by
droughts. The lupin is well suited for
reclamation of large, barren areas.
ITowever, its nitrogen fixation, rapid
growth, relatively high stature and
patch formation, enables it to invade
mossheaths and dwarf-shrub heat-
hlands that it will displace. This calls for
strict management guidelines on the
future use of the lupin.
ÞAKKARORÐ
Rannsóknimar voru unnar á Rannsóknastofnun landbúnaðarins en þær
voru upphaflega hluti af stærra samstarfsverkefni stofnunarinnar, Land-
græðslu ríkisins og Skógræktar ríkisins um nýtingu niturbindandi plantna.
Verkefnið var styrkt af Rannís og Framleiðnisjóði landbúnaðarins.
Heimildir
Andrés Arnalds (ritstj.) 1980. Lúpínurannsóknir. Áfangaskýrsla 1979. Fjöl-
rit RALA nr. 59. Rannsóknstofnun landbúnaðarins, 45 bls.
Ása L. Aradóttir 2000. Birki og lúpína. Samkeppni eða samvinna? Skóg-
ræktarritið 2000. 49-57.
Bjami D. Sigurðsson, Guðmundur Halldórsson & Lárus Heiðarsson 2002.
Ertuygla. „Nýr" vágestur í skógrækt í nánd við lúpínubreiður. Skóg-
ræktarritið 2002. 31-36.
Bjarni D. Sigurðsson & Borgþór Magnússon 2003. Frævistfræði alaska-
lúpínu (í handriti).
Borgþór Magnússon 1997. Útbreiðsla alaskalúpínu í landi Reykjavíkur árið
1996. Skýrsla til Garðyrkjustjóra Reykjavíkurborgar. Rannsóknastofnun
landbúnaðarins. 41 bls.
Borgþór Magnússon, Sigurður H. Magnússon & Bjarni D. Sigurðsson 2001.
Gróðurframvinda í lúpínubreiðum. Fjölrit RALA nr. 207, Rannsókna-
stofnun landbúnaðarins. 100 bls.
Borgþór Magnússon, Sigurður H. Magnússon & Bjarni D. Sigurðsson 2004.
Plant succession in areas colonized by the introduced Nootka lupin in
Iceland. Erindi flutt á 10. alþjóðlegu lúpínuráðstefnunni: „Wild and
Cultivated Lupins from the Tropics to the Poles" á Laugarvatni 19.-24.
júní 2002 (handrit sent til birtingar í ráðstefnuriti).
Braatne, J.H. 1989. Comparative physiological and population ecology of
Lupinus lepidus and Lupinus latifolius colinizing early successional
habitats on Mount St. Helens. Ph.D.-ritgerð, University of Washington.
183 bls.
Daði Björnsson 1997. Útbreiðsluhættir alaskalúpínu í Heiðmörk raktir eftir
loftmyndum. Fjölrit RALA nr. 192. Rannsóknastofnun landbúnaðarins.
24 bls.
del Moral, R. & Bliss, L.C. 1993. Mechanisms of primary succession: Insight
resulting from the eruption of Mount St. Helens. Ádvances in Ecolog-
ical Research 24. 1-66.
Douglas, G.W. & Bliss, L.C. 1977. Alpine and high subalpine plant comm-
unities of the North Cascades Range, Washington and Britisth Col-
umbia. Ecological Monographs 47.113-150.
Einar Helgason 1911. Gróðrarstöðin í Reykjavík. Búnaðarritið 31.189-201.
Fremstad, E. & Elven, R. 1997. Alien plants in Norway and dynamics in the
flora: a review. Norsk geogr. Tidsskr. 51. 199-218.
Fremstad, E. & Siegel, K. 2000. Strendene, der fjord og land motes. í: Trond-
heimsfjorden (ritstj. E. Sakshaug). Tapir forlag, Trondheim. Bls.
169-184.
Halldór Þorgeirsson 1979. Athugun á landnámi alaskalúpínu í Heiðmörk.
Námsverkefni við líffræðiskor HÍ 1978-1979. 44 bls.
Harvey, I.C., Seyb, A.M., Warren, A.F.J. & van den Ende, H. 1996. The
biological control of Russel lupin in riverbeds with endemic plant pat-
hogens. Environmental Weeds and Pests. Proceedings of the 49th New
Zealand Plant Protection Conference 1996.119-125.
Hákon Bjarnason 1981. Lúpínan frá Alaska. Lesbók Morgunblaðsins, 33
tbl., 3. október. Bls. 6-7.
Hólmfríður Sigurðardóttir 2003. Ánamaðkar og niðurbrot sinu í lúpínu-
breiðum (í handriti).
Hörður Kristinsson 1997. Uppruni og framvinda íslenzku flórunnar. í: Ný-
græðingar í flórunni (ritstj. Auður Ottesen). Ráðstefna Félags garð-
yrkjumanna 21. og 22. febrúar 1997. Bls. 6-9.
Jón Guðmundsson 1991. Frærækt sem búgrein. í: Ráðunautafundur 1991.
Búnaðarfélag íslands og Rannsóknastofnun landbúnaðarins. Bls. 15-25.
Karlsson, T. 1981. Den gammaldags lupinen i Sunnerbo. Svensk Bot. Tid-
skr. 75. 265-278.
Landgræðsla ríkisins. 2003. Ársskýrsla Landgræðslu ríkisins 2002. 23 bls.
Lonsdale, W.M. 1993. Rates of spread of an invading species - Mimosa pigra
in northern Australia. Journal of Ecology 8. 513-521.
Maron, J.L. & Connors, P.G. 1996. A native nitrogen-fixing shrub facilitates
weed invasion. Oecologia 105. 302-312.
Morris, F.W. & Wood, D.M. 1989. The role of lupine in succession on
Mount. St. Helens: Facilitation or Inhibition. Ecology 70. 697-703.
Pickart, A.J., Miller, L.M. & Duebendorfer, T.E. 1998. Yellow bush lupine in-
vasion in Northern California coastal dunes. Restoration Ecology 6.
59-68.
Pitelka, L.F. 1977. Energy allocation in annual and perennial lupines (Lup-
inus: Leguminosae). Ecology 58.1055-1065.
Schierbeck, G. 1886. Skýrsla um nokkrar tilraunir til jurtaræktunar á ís-
landi. Tímarit Hins íslenska bókmenntafélags VII. 1-66.
Sigurður H. Magnússon 1997. Restoration of eroded areas in Iceland. í:
Restoration Ecology and Sustainable Development (ritstj. Urbanska,
K.M., Webb, N.R. & P.J. Edwards). Cambridge University Press. Bls.
188-211.
ter Braak, C.J.F. 1987. CANOCO - a Fortran program for canonical comm-
unity ordination by correspondence analysis, principal component ana-
lysis and redundancy analysis. TNO Institute of Applied Computer Sci-
ence. Statistics Department Wageningen, The Netherlands. 95 bls.
Þórunn Pétursdóttir 2002. Útbreiðsla alaskalúpínu (Lupinus nootkatensis) í
Morsárdal í Skaftafelli. BSc-ritgerð, jarð- og landafræðiskor Háskóla ís-
lands. 37 bls.
Vitousek, P.M. 1990. Biological invasions and ecosystem processes: towards
an integration of population biology and ecosystem studies. Oikos 57.
7-13.
Vitousek, P.M. & Walker, L.R. 1989. Biological invasion by Myrica Faya in
Hawaii: Plant demography, nitrogen fixation, ecosystem effects.
Ecological Monographs 59. 247-265.
Warren, A.F.J. 1995. The impact of Russel lupin on native river birds.
Department of Conservation. Canterbury Conservancy, Twizel Field
Centre, New Zealand. 2 bls.
PÓSTFANG HÖFUNDA/AUTHORS, ADDRESSES
Borgþór Magnússon
Sigurður H. Magnússon
Náttúrufræðistofnun íslands
Hlemmur 3
P.O. Box 5320
IS-125 Reykjavik
borgthor@ni.is
sigurdur@ni.is
Bjarni D. Sigurðsson
Rannsóknastöð Skógræktar, Mógilsá
IS-116 Reykjavík
bjarni@skogur.is
Um höfundana
Borgþór Magnússon (f. 1952) lauk B.Sc.-prófi í líffræði frá
Háskóla íslands 1976, M.Sc.-prófi í vistfræði frá háskólan-
um í Aberdeen í Skotlandi 1979 og Ph.D.-prófi í plöntu-
vistfræði frá grasafræðideild Manitoba-háskóla í
Winnipeg, Kanada 1986. Hann starfaði á Rannsókna-
stofnun landbúnaðarins 1986-2001 en starfar nú sem sér-
fræðingur og sviðsstjóri á Náttúrufræðistofnun íslands.
Sigurður H. Magnússon (f. 1945) lauk B.Sc.-prófi í líffræði
frá Háskóla íslands 1975 og Ph.D.-prófi í plöntuvistfræði
frá háskólanum í Lundi í Svíþjóð 1994. Hann starfaði á
Rannsóknastofnun landbúnaðarins 1987-1997 en hefur
starfað sem sérfræðingur á Náttúrufræðistofnun Islands
eftir það.
Bjarni D. Sigurðsson (f. 1966) lauk B.Sc.-prófi í líffræði frá
Háskóla íslands 1993 og Ph.D.-prófi í skógvistfræði frá
skógfræðideild Landbúnaðarháskólans í Uppsölum, Sví-
þjóð 2001. Hann starfaði á Rannsóknastofnun landbúnað-
arins 1993-1997 en starfar nú sem sérfræðingur á Rann-
sóknastöð Skógræktar, Mógilsá.
111