Náttúrufræðingurinn - 1997, Blaðsíða 41

Matá
UMHVE RFISÁH RIFUM
FRAMKVÆMDA
HÓLMFRÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR
undanfömum árum hafa við-
horf til umhverfísmála tekið
róttækum breytingum enda
er flestum ljós nauðsyn þess
að takast á við og leysa þann vanda sem
steðjar að umhverfínu. í mörgum
ríkjum hafa stjómvöld unnið að
stefnumótun sem miðar að því að bæta
samskipti manns og umhverfis. Lög um
mat á umhverfisáhrifum komu til fram-
kvæmda hérlendis árið 1994. Skipulag
ríkisins hefur umsjón með framkvæmd
þeirra en umhverfisráðherra hefur
yfirumsjón með þeim.
M HVAÐ ER MAT Á
UMHVERFISÁHRIFUM?
Lögunum er ætlað að tryggja að metin séu
áhrif framkvæmda sem kunna að hafa
veruleg áhrif á umhverfí, náttúruauðlindir
og samfélag áður en framkvæmdir hefjast.
Lögð er áhersla á að þetta sé gert eins
snemma og unnt er til að hægt sé að taka
tillit til niðurstaðna við undirbúning og
hönnun framkvæmda. Einnig er matinu
ætlað að tryggja að upplýsingar um fram-
Hólmfríður Sigurðardóttir (f. 1960) lauk B.S.-próft í
líffræði frá Háskóla Íslands 1984 og cand.scicnt.-
prófi í jarðvegslíffræði frá Háskólanum í Arósum
1987. Hólmfríður starfaði við Garðyrkjuskóla ríkisins
1988-1991 og hjá Rannsóknastofnun landbúnaðarins
1991-1996. Hún starfar nú sem sérfræðingur við mat
á umhverfisáhrifum hjá Skipulagi ríkisins.
kvæmdir séu öllum aðgengilegar og að
samráð sé haft við almenning við undir-
búning framkvæmda. Þannig er leitast við
að draga fram þær lausnir og þá valmögu-
lcika sem hafa hvað minnst áhrif á um-
hverfíð og tryggja að ljóst sé á hvaða
gögnum ákvörðun er byggð.
■ HVAÐA FRAMKVÆMDIR
ERU MATSSKYLDAR?
í tilskipun Evrópusambandsins frá 1985
eru tilgreindir niu flokkar framkvæmda
sem ávallt eru matsskyldir. í íslensku lög-
unum um mat á umhverfísáhrifum er auk
þess bætt við framkvæmdum sem taldar eru
geta haft umtalsverð áhrif á umhverfið við
íslenskar aðstæður. Þá eru einnig sett
þrengri stærðarmörk í íslensku lögunum
þar sem það hefur þótt eiga við. Þær
framkvæmdir sem ávallt eru matsskyldar
samkvæmt íslensku lögunum eru (sbr. 5. gr.
laga nr. 63/1993 og fylgiskjal 1 með þeim):
- Vatnsorkuvirkjanir með uppsett afl >10
MW og vatnsmiðlanir þar sem >3 km2
lands fara undir vatn.
- Jarðvarmavirkjanir með vannaafl >25
MW.
- Lagning háspennulína með >33 kV
spennu.
- Efnistökustaðir á landi >50.000 m2 eða
>150.000 m3.
- Þjónustumiðstöðvar fyrir ferðamenn utan
byggða.
Náttúrufræðingurinn 66 (3-4), bls. 151-156, 1997.
151