Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.06.1914, Síða 21
95
hver ný þægindi, einhverjar nýjar framfarir á ótal svæðum,
bæði í framkvæmdar og fjelagslífi manna.
En við verðum að hafa betri og þægilegri aðstöðu
fyrir landbúnaðinn. Án þess eru stórstígar framfarir ó-
mögulegar. Núverandi ástand fullnægir ekki nútímans
kröfum. Við höfum beðið helzt til Iengi eptir því, að
komast að raun um, að við þurfum að verða betri
starfshyggjumenn En án þess getum við ekki vænzt
þess, að hagur vor taki miklum umbótum; annars get-
um við ekki stöðvað strauminn úr sveitunum til kaup-
staðanna, eða varnað því, að landbúnaðurinn komizt í
niðurlægingu.
Af útliti heimilanna má sjá menningarþroska ábúend-
anna. það er kominn sá tími, t. d. að við verðum að fá
auðveldan útbúnað á sveitaheimilin, til að hita þau upp;
fá leiðslu fyrir heitt og kalt vatn, betri og þægilegri
klæðnað og hagkvæma eldsvoðaábyrgð. Við þurfum betri
loptskiptingu og heilbrigðiseptirlit. Annars ættu bænda-
blöð og búnaðarrit að hafa málefni þetta meira á dag-
skrá en þau gera. Betri útbúnað þarf til að dæla inn
vatni, friðun á skógum, og ýmisleg heimilisáhöld til
verkaljettis og þæginda, sem of langt yrði upp að telja.
Undir eins og eptirspurn yrði eptir þessum hlutum,
mundu verksmiðjur, umboðssalar og kaupmenn keppast
eptir að hafa slíka hluti á boðstólum.
Aðrir hafa ritað og munu rita um vegagerðir, og hvað
það kostar að flytja afurðir bænda eptir vegunum. Þeir
hafa talað og munu tala um viðhald veganna og um-
bætur, en við megum ékki gleyma því, að sveitavegir,
svo sem járnbrautir, eru ekki aðeins notaðir fyrir þunga
flutningavagna með bændavarning, heldur eru þeir og
mikið notaðir af ferðamönnum. Öllum ætti að vera það
ljóst, að fieiri þurfa um vegina að fara en þeir, sem flytja
búsafurðir sínar eptir þeim. Vegna fjarlægðarinnar á milli
sveitaheimila og skóla og vegna slæmra vega, er það
miklu erviðara fyrir bændur, konur og börn, að sækja
7*