Andvari

Árgangur

Andvari - 01.06.1959, Síða 95

Andvari - 01.06.1959, Síða 95
andvari STÚLKAN VIB ROKKINN 93 mikinn hafði hún erft eftir foreldra sína, en meginhluta hans ætlaði hún að láta börn Schous, Björgu og Emil, hreppa eftir sinn dag. Hefur það ef til vill átt sinn þátt í því, að Lúðvik lét ekki boð hennar og bönn sem vind um eyrun þjóta, því að fátítt mun hafa verið á þessum árum, að faktor danskrar sel- stöðuverzlunar léti gamla prestsekkju setja sér stólinn fyrir dyrnar. Eitt hundrað dali af gjöfinni fékk Björg Stefaníu þegar í hendur, en fimm hundruð dali skyldi hún fá að henni lifandi. Þau Lúðvík og Stefanía gerðu þaS ráð í tómi, að hún skyldi koma aftur norður næsta sumar, hvað sem í móti blési, og síðastra orða bað hann hana að láta þetta ekki verða þeirra aðskiinað. Síðan reið hin unga stúlka, er hún hafði verið útlæg gerr af Norðurlandi, sem leið lá vestur sveitir og létti ekki ferð sinni, fyrr en í Reykjavík, þar sem hún leitaði á náðir Páls Pálssonar, föður- bróður síns. I umsjá hans var hún fram yfir miðjan septembermánuð, en þá sendi Páll hana austur að Breiðabólstað í fylgd Weð Hermanni Jónssyni á Velli, sýslu- manni Rangæinga. Gazt sýslumanni vel að hinni ungu stúlku og vildi henni allt dl hæfis gera á ferðalaginu austur. Meðal annars tók hann ekki í mál, að hún riði hestum fóstru sinnar, er senni- lega hafa ekki verið gæðingar, fyrst hún ædaði að láta fella þá, heldur setti undir hana bezta hest sinn. „Sýslumaður fór eins vel með mig eins og ég skyldi hafa verið konan hans.“ A BreiÖabólstað var Stefaníu tekið ú'einr höndum: „Mér lízt vel allt mitt fólk, og það vill vera mér allt mikið 8°tt, svo það er mér að kenna, en ekki Kí, að ég er með leiðindum ennþá sem homið er. En það rnáske lagast“. Sigríður Pálsdóttir lét sér einkum annt Uni frænku sína, er hrakin hafði verið svo langan veg. Hún t'ar mikil skap- festukona, trygg og umhyggjusöm þeim, er hún tók upp á sinn eyk, en óvægin þeim, sem henni voru ekki að skapi, og þétt fyrir og jafnvel nokkuð herská í þeim málum, er vörðuðu hagsmuni hennar. Með þeim Björgu Guttorms- dóttur var engin vinátta, þrátt fyrir frændsemi, og bar þar rneðal annars til, að séra Guttormur hafði ánafnað Björgu mikla fjármuni, er hún giftist séra Stefáni Pálssyni, en þegar hann féll frá svo skjótt, án þess að þau Björg eign- uðust erfingja, vildi séra Guttormur ekki láta peninga þá koma til skipta, nema lagaúrskurður gengi um það, þar eð systkini Stefáns áttu að erfa hann að nokkrum hluta. Varð af þessu talsvert hark, en þó að síðustu horfið frá því að sækja þetta mál að lögum. Voru þau málalok þó ekki með öllu þykkjulaus af hálfu Sigríðar, er þótti sem hún og nánustu skyldmenni hennar hefðu oftar orðið afskipt, er auði ættmenna var skipt milli erfingja. Meðferðin á Stefaníu bætti ekki urn hug hennar í garð Bjargar, sem hún grunaÖi jafnvel um að vilja sjálf eiga Lúðvík Schou, þótt aldursmunur þeirra væri hátt á þriðja tug ára: „Það var skrýtið af Björgu, fóstru hennar, að reka hana nauðuga svona langt frá sér og það til mín, því ég held hvorug okkar þurfi annarrar." En vafalítið hcfur það verið hugar- burður Sigríðar, að Björg hafi ætlað sjálfri sér Lúðvík. Hún virðist þvert á móti hafa syrgt séra Stefán alla ævi. Stefanía fól sig nú mest forsjá þeirra Sigríðar og Páls. Ekki hvarflaði þó annað að henni en fara aftur norður næsta sumar, og virðist Sigríður ekki hafa latt hana þess, þótt eitthvað óraði hana fyrir því, að fjárhagur verzlunarstjórans væri ekki svo góður sem skyldi og heilsufar hans á völtum fæti. Bréf þau, sem
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.