Andvari - 01.01.1953, Side 10

6
Sigurjón Jónsson
ANDVARI
maður dr. Gunnlaugs Claessens í 14 ár, hefur, svo sem áður er
minnzt á, ritað minningargrein um hann í Læknablaðið (34. árg.,
1. tölublað). Segir hann þar meðal annars frá starfsskilyrðum
Röntgenstofnunar Háskólans framan af, eftir frásögn dr. Gunn-
laugs sjálfs. Þegar þeir lesa þá lýsingu, er nokkuð kynntust
röntgendeild Landsspítalans á síðustu árum dr. Gunnlaugs
Claessens, fer varla hjá því að þeim detti í hug spakmælið
„mjór er mikils vísir“. Dr. Gísla segist svo frá: „Stofnunin hafði
til umráða 3 herbergi á Hverfisgötu 12. Dimm stofa var í kjall-
ara, en röntgenstofa og biðstofa á stofuhæð. Vegna þrengsla var
ekki hægt að koma inn sjúkrakistu. Þótt vinnuskilyrði hafi
þannig verið léleg, mun það þó hafa valdið enn meiri erfiðleik-
um, að ekki var þess kostur á þeim tíma að fá öruggan rafmagns-
straum til vélanna (Elliðaárstöðin tók ekki til starfa fyrr en
sumarið 1921). Trésmiðjan „Völundur" miðlaði straum af veik-
um mætti. Varð stundum að síma þangað tilmæli um að stöðva
vélar þar, svo að nægur straumur fengist til röntgenmyndunar.
— Dr. Claessen hrosti sínu góðlátlega brosi, þegar hann minntist
þessara bernskuára röntgentækninnar. En undir hinni öruggu
stjóm hans óx Röntgenstofunni fiskur um hrygg ár frá ári. . . .
Llagur Röntgenstofunnar vænkaðist mjög, er hún flutti í hús
Nathan & Olsens, en þar tók hún til starfa í jan. 1918. Fyrstu
árin var aðaláherzlan lögð á röntgenskoðun, en sérstök vél til
röntgenlækninga var sett upp í júní 1919. Síðar (1921) komu
bogaljós, og má þá segja, að komin hafi verið upp fullkomin
röntgen- og 1 jóslækningadeild".
Um starf dr. Gunnlaugs Claessens við röntgenstofnunina og
röntgendeildina farast dr. Gísla Fr. Petersen orð á þessa leið:
„Dr. Claessen var stórhuga og framsækinn. Hann sá að þörf var
fyrir stærri og betri vélar, en þar var við ramman reip að draga,
— húsnæðisleysi, rafmagnsvandræði og fjárskort. Það liðu þvi
nokkur ár áður en stofnunin eignaðist sérstök geislalækninga-
tæki, og fengust þau fyrir sérstaka lagni dr. Claessens að koma
áhugamálum sínum fram. Honum var sýnna um það en flest-