Andvari - 01.01.1953, Síða 77
ANDVARI
Þættir um kjör verkafólks á síðara hluta 19. aldar
73
fjarða á vorin. Þá voru hér nógir sjómenn til og þeir réSu sig
hjá austfirzku bændunum. RáSningartíminn var 314—4 mán-
uSir og kaupiS almennt 50—60 kr. um mánuSinn. Um þetta var
lengi kapphlaup á báSar hliSar. Arum saman virtist allt ganga
fremur vel. Alltaf komu fleiri og fleiri menn aS sunnan. Út-
gerSin óx og færSist út, allt frá FáskrúSsfirSi norSur á Vopna-
fjörS, allt norSur á Húsavík. Og útkoman varS eins og sagt er,
fyrst hjá mörgum góSur ávinningur og meS tímanum jafnari,
og svo um síSir oft bara tap.
Eg minntist áSur á þaS, aS sumir firSimir voru fullir af síld.
Víst er um þaS, aS þaS vom NorSmenn, sem fyrstir veiddu hér
síld, og af þeim lærSu AustfirSingar aS veiSa síld, eins og þeir
lærSu af sunnlenzkum mönnum aS veiSa fisk og verka. Og síld-
veiSarnar breyttu brátt atvinnu manna og búnaSarháttum á Aust-
fjörSum.Ég fylgdist meS á þessum tímum, kom sem ráSinn sjó-
maSur austur til VopnafjarSar voriS 1884. Af sérstökum atvik-
urn varS svo sem ekkert úr sjómennsku minni þarna, reri aSeins
í 3 vikur, en hætti þá. Þetta sumar var á VopnafirSi danskur
byggingameistari, Bald aS nafni. HafSi hann umsjón meS smíSi
nokkurra húsa, svo og bryggjusmíSi o. fl. En af því aS hann
var kröfuharSur viS verkamenn sína, einkum um stundvísi viS
vinnuna, vildi svo til, aS ég fór til hans í skiptum fyrir mann,
sem hann rak, en hann rak marga og alla fyrir þessar sakir,
óstundvísi. Féll mér þarna vel, enda þekkti ég Bald frá þeim
úma, er hann byggSi AlþingishúsiS í Reykjavík, en þá hafSi ég
unniS hjá honum 6 mánaSa tíma viS svipaSa vinnu og hér var
um aS ræSa. — SíSar fór ég í vinnumennsku norSur á Langanes
um hálft þriSja ár, er mér var boSin staSa sem póstur milli
VopnafjarSar og Raufarhafnar, síSar allt til SkinnastaSa, en viS
þaS starf var ég í 13 ár. Þá varS ég aftur vinnumaSur á Langa-
nesi (Þórshöfn), þar til haustiS 1904, er ég fluttist aftur hingaS
suSur. HafSi ég þó dvalizt nyrSra tuttugu ár og hálfu betur og
voru þaS beztu ár ævi minnar. Hér kynntist ég alls staSar góSu
og ágætu fólki, sem ég stend í þakklætisskukl viS, meSan ég