Andvari - 01.01.1941, Blaðsíða 66

62
Guðmundur Finnbogason
ANDVARI
í tómstundum sínum scr til yndis og arðs, eða að minnsta
kosti til að prýða heimili sitt. Ég hef í ritlingi mínum „Úr-
ræði“ gert grein fyrir því, hvað ég tel nauðsynlegast, að gert
sé fyrir heimilisiðnað vorn.
Þá er iðkun lista og íþrótta í tómstundunum. í þeim efnum
hefur orðið geysimikil og eðlileg framför hér á landi á síö-
ari tímum, sérstaklega um íþróttir. fþróttalíf og útivist, seni
af því leiðir, og ferðalög um óbyggðir hafa aukizt mjög. Með
þeim hætti kynnast menn landinu og kornast í nánara samlíf
við náttúruna en áður. Á slíkum ferðalögum geta menn jafn-
framt safnað margvíslegum athugunum, hvort heldur er uni
náttúru landsins eða þjóðlíf, ef þeir hafa einhver slík hug-
föng. Af listum iðka menn helzt söng í frístundum sínum, og
þar hafa sérstaklega orðið framfarir í kórsöng víðsvegar um
land. En hitt er eltki síður vel til fallið, að leika á ýmisleg
hljóðfæri, sem hver getur stundað út af fyrir sig sér til yndis
og menningarauka. Á dans og leiklist þarf ekki að minna. Að
menn stundi málaralist og myndhöggvaralist sér til skemmt-
unar, mun vera fátítt hér. En lesi menn grein Winston Church-
ills um að mála sér til skemmtunar, er ég þýddi í „Úrvals-
greinum“, og þá munu þeir sjá, hvaða skemmtun má hafa
af slíku. Tilgangurinn er ekki sá, að menn eigi svo undireins
að þykjast miklir listamenn, svo að ekki verði þverfótað fynr
sýningum alls konar ómynda, heldur að skemmta sér við að
reyna að stíga fyrstu skrefin á þeirri braut, sem enginn
gengur til enda.
Þjóðbandalagið hefur hin síðari árin látið talca það til rann-
sóknar, hvað gera mætti til þess, að tómstundirnar yrðu verka-
mönnum sem skemmtilegastar og gagnlegastar, og hefur gefið
út tvö rit um þetta. Heitir annað „Alþýðubókasöfnin og tóin-
stundir verkamanna“, en hitt „Alþýðulist og tómstundir
verkamanna“. Titlarnir sýna undireins, hvað fyrir mönnum
vakir. Það er annars vegar að afla alþýðu manna þeirra bóka,
sem geta orðið lil yndis og þroska, og hins vegar aðallega að
gera menn færa um að stunda listrænan heimilisiðnað, er se
í samræmi við þarfir nútíðarmanna, en jafnframt eftir mseÉ1