Andvari - 01.01.1938, Blaðsíða 62

58
Frá óbyggðum II.
Andvari
þessum slóðum: Jökuldalaflæða austur héðan við Ódáða-
hraun og Surtluflæða austur frá Hraunárbotnum við
upptök Öxnadalsár. Á þeim báðum er nokkur gróður
við lindir og lækjadrög, sem spretta upp við hraunið.
Loks er Stóraflæða út með fljótinu, vestur frá Laufrönd.
Neðan við hana er Stóraflæðuhnjúkur og enn utar Fljóts-
hnjúkur, hæðakollar tveir, sem sjást víða að.
Eins og kunnugt er, kemur Skjálfandafljót upp í Von-
arskarði og dregst þar saman úr ýmsum kvíslum frá
Vatnajökli og Tungnafellsjökli. Úr skarðinu fellur það
til norðveslurs niður fyrir Marteinsflæðu, tekur þar á sig
krók til vesturs og sýpur aðrennsli sunnan að og vest-
an, sveigir svo til norðurs og síðar norðvesturs niður
um Kvíahraun og út í Krókdal. Niður af Stóruflæðu
fellur fljótið í grunnu gljúfri, er kallast Fremra-Fljóts-
gil. Allmiklu utar, undan Fljótshnjúk, tekur að draga í
dal að því. Þar eru önnur gljúfur dýpri og heita Vtra-
Fljótsgil. Það nær niður að Hraunárdal. Framan við
Marteinsflæðu er laug í melbarði, 37° heit og þó nokk-
uð vatnsmikil. Hún er nefnd Hitalaug eða Volgalaug. í
vatninu var mikill þörungagróður og umhvertis það kaf-
loðinn mýrarblettur, en svo lítill, að hestarnir komust
varla að allir í senn. Undarlega mikið af flugum var
við laugina. Héldu þær sig mest við vatnið og hoppuðu
á því aftur og fram.
Eftir þetta héldum við upp með fljótinu langan veg
um auða sanda. Framundan lá Vonárskarð í skugga. og
skriðjöklarnir glottu illilega undir þokukúfnum. Loks bar
okkur að blásnu hrauni. Niður af því var gil að fljótinu
og foss i, en á hæðum hinum megin risu 3 gígar *
röð frá austri til vesturs, hver með sinni hraunskák '
kring. Héldum við nú YÍir hraunið, og sveigðum svo ti
austurs yfir ávala mela upp að undirhlíðum jökulsins.